Kale jonkers, grote pronkers

In petieterige landen als België, met een politieke klasse die parochiaal is en een publieke opinie die nauwelijks kwaliteitskranten leest, worden Europese projecten die handenvol belastinggeld kosten ongeweten goedgekeurd. Een klein aantal bedrijven, lobbyisten en experts van werkgeversorganisaties volgt de zaak en houdt de kwestie binnenskamers. Een democrate als minister Isabelle Durant (Ecolo) acteert.

Hoe kaler jonker, hoe groter pronker. Galileo is duur, en niet meer dan een dubbel. Galileo is een vlaag van anti-Amerikanisme en zal zinloos zijn als Europa geen beslissingen neemt die het nieuwe satellietnavigatiesysteem flankeren.

Een voorbeeld. Hoeft het gezegd dat de Europese Unie van de Amerikaanse defensie profiteert? De snelle interventiemacht van de EU camoufleert niet dat Europa, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk, legertjes telt vol veredelde rugzaktoeristen. Wie wil wedijveren met de VS mislukt als hij poogt dat te doen met sociaal-democratische middelen.

Er zijn nog wel meer voorbeelden te vinden. Zo genieten de Europeanen van de farmaresearch in de VS (zonder Yankees geen genees- en pretmiddel als Viagra). De sociale gezondheidszorg in Europa draait de lokale geneesmiddelenresearch de nek om en irriteert de Amerikaanse farmaconcerns, die de ontwikkelkosten moeten dragen zonder dat er voldoende Europese terugverdienmogelijkheden zijn ( Pfizer dreigde vorig jaar Viagra niet langer in Frankrijk te leveren).

Galileo zal Europa ten vroegste in 2008 bezorgen wat datzelfde Europa vandaag, en dat al jaren, gratis kan gebruiken dankzij het Amerikaanse Global Positioning System ( GPS). Galileo kost de Europese belastingbetaler miljarden euro. Vandaag is de kostprijsraming 3,5 miljard euro. Heel wat bronnen noemen dat een grove onderschatting. Geen enkel project van die reikwijdte – het weze Airbus, de TGV, de Eurofighter of de Eurotunnel – bleef in de verste verte bij zijn oorspronkelijke raming. Airbus hapt naar Boeing dankzij de Europese belastingbetaler en zolang die zijn obool neertelt; de TGV is een prestigeproject dat le contribuable français tot het einde der dagen centen kost; de Eurofighter is een calvarie om maar geen gevechtsklare Amerikaanse toestellen te moeten kopen; de Eurotunnel is een witte olifant met symboolwaarde, wie hoeft hem?

De Europese ministers van Vervoer verkopen Galileo als een beter GPS. Alsof de Amerikanen zullen stoppen met investeren in GPS op een ogenblik dat ze een geraffineerder systeem behoeven voor hun veiligheid en het bewaken van de As van het Kwaad. Galileo verliest de race op voorhand.

Het belangrijkste cement van de elite van de Europese Unie is het anti-Amerikanisme. Over weinig zijn die politici en ambtenaren het roerend eens. Wel eensgezindheid is er over de jaloezie ten overstaan van de VS. Zes maanden na 11 september 2001 hervat het schelden op de cowboys, het unilateralisme, het Amerikaanse sociaal-economische stelsel, het extremisme van Washington bij de beoordeling van de As van het Kwaad. De Atlantische Gemeenschap wordt uitgehold door het pocherige EU-nationalisme. Dit laatste nationalisme is lucht, wat zal blijken als de opvolger van Al Qaeda een Airbus te pletter laat vliegen tegen la tour Eiffel. De onsamenhangende coalitie die Europa is en nog jaren blijft, zal daarop flikflooien in Washington.

Frans Crols [{ssquf}]