Jeans in een nieuw jasje

Wij zeggen jeans, bij UCO spreken ze van ‘denimweefsels voor vrijetijdskleding’. Wij denken aan verkleurde broeken, bij UCO denken ze aan modieuze kleding. Tja, niet iedereen mag voor Armani en Benetton werken.

Gedelegeerd bestuurder Raymond Dierick van UCO Textiles in Gent haalt er de nieuwste catalogus van UCO Sportswear bij: een stevige bundel, netjes verpakt in modieuze denimstof. De bundel bevat vijf kloeke boekdelen met kleurrijke stalen. “Tien jaar geleden bestond zo’n UCO-catalogus uit drie bladzijden. Drie platen blauwe jeansstof of klassieke denim. Nu hebben we tientallen gevarieerde collecties, twee keer per jaar.”

Het ritueel van Dierick is niet gratuit, maar ondersteunt zijn sterke boodschap: UCO staat voor productleiderschap en permanente vernieuwing in weefsels voor vrijetijds- en sportkledij. UCO Sportswear in Gent tekent voor 3 miljard omzet en nog eens 1,5 miljard bij UCO Fabrics Inc. in de Verenigde Staten, op een geconsolideerde groepsomzet van 6,2 miljard in 1999.

Textielbaron.

Wie UCO nog durft te associëren met verkleurde jeans of het woord ‘textielbaronnen’ laat vallen, krijgt van Raymond Dierick gegarandeerd tegenwind. “We hebben gekapt met een moeilijk en achterhaald imago. Niet voor niets zijn we in een architecturaal toonzettend bedrijfsgebouw ingetrokken. Het symboliseert onze dynamiek. Associeer UCO liever met internationaal, baanbrekend en vooruitstrevend.”

Met dat laatste doelt Dierick op de ruim 30% allochtonen onder het personeel, voor wie UCO intern ook taallessen organiseert. De nieuwe bedrijfsfilosofie steunt op het responsabiliseren van het personeel en het stimuleren van creativiteit op alle niveaus, ook buiten de afdeling onderzoek en ontwikkeling. “Tien jaar geleden was UCO een monoliet met een strakke hiërarchie, vandaag hebben we een vlakke hiërarchie.”

Rita Verbanck ( ABVV-Textiel) ontkent niet dat er een nieuwe wind waait, “maar die blijft hangen op het niveau van de bedienden en is nog niet doorgedrongen op de werkvloer.”

Armani.

De klanten van UCO Sportswear zijn producenten van modieuze vrijetijdskleding of confectioneurs zoals Armani, Benetton, Zara, H&M. Traditiegetrouw valt UCO nog onder de noemer denimproducent. Maar de blauwe denim vertegenwoordigt nog maar 10% van UCO Sportswear en is niet te vergelijken met de jeans uit China, India, Pakistan of Brazilië. De denimtechnologie werd in Gent verfijnd ( stretch, lichte materialen, kleurencombinaties). In die mate dat UCO zonder schroom het leiderschap claimt over Europese concurrenten als Tavex, Legler of Candiani.

Hoewel Amerikaanse producenten in het topsegment amper meespelen, ontdekken Amerikaanse klanten via UCO Fabrics Inc. nieuwe denimvariëteiten. De commerciële doorbraak verloopt er vlotter dan verwacht. De volle dochter in North Carolina (sinds 1998) woog het zwaarst in de stijging met 8% van de geconsolideerde omzet in 1999. De kostprijs is niet langer de determinerende factor: “Tien jaar geleden was de prijs voor basisdenim 185 frank per meter, nu 100 frank en toch verdienen we vandaag meer en beter. Door innovatie, toegevoegde waarde, flexibiliteit.”

UCO investeert jaar na jaar 3 à 400 miljoen in technologie, productieprocessen en de uitbreiding van zijn productmix. Niet alleen in Sportswear. UCO Léon Declercq – 1 miljard omzet in weverij en ververijveredeling – richt zich, naast modische kledingsstoffen, ook op technisch textiel dat niet voor kleding is bestemd. UCO Yarns – 1,5 miljard omzet – wordt, na de sluiting van de afdeling in Gent, met een injectie van een half miljard frank in Brugge uitgebouwd tot een ultramoderne spinnerij. Deze twee filialen, naast de ‘trekker’ van de groep (Sportswear), profileren zich ook als nichespelers en productleiders in Europa.

e.b.