“Je moet blijven communiceren met de sigaar”

“Elke avond rook ik een sigaar. Na het avondeten. Dan werk ik nog wat, of ik lees een boek, of luister naar muziek. Met een sigaar dus. Mijn favorieten zijn de Ramón Allones en de Bolívar, allebei Cubaanse merken, want dat zijn de beste. Voor een topsigaar heb je hetzelfde nodig als voor een topwijn: een goed terroir, het juiste klimaat, uitgelezen planten en topvakmanschap. Die vier dingen vind je op een ideale manier samen in Pinar del Rio, een provincie op Cuba. De smaak van Cubaanse sigaren is heel specifiek, heel anders dan Javaanse, en zelfs Dominicaanse of Nicaraguaanse, al komen die min of meer uit dezelfde regio.

“Ik ben het ginder al eens gaan bekijken. In Havana was ik op een sigarencongres dat daar geregeld wordt gehouden. Deskundigen geven er lezingen, er is een beurs met accessoires, je kunt er de perfecte mojitococktail leren maken. Het is een hele belevenis, ruim tweeduizend mensen nemen eraan deel. Ik zag er Naomi Campbell, die stiekem sigaretten rookte onder tafel. Paris Hilton was er ook. Ik heb een selfie met haar kunnen maken, ik in mijn witte smoking, zij in haar onvolprezen stijl. “Hold up your phone like that, so I look better“, zei ze.”

Geconcentreerd degusteren

“Hier in België ben ik lid van twee sigarenclubs. Op een clubavond roken we twee, drie sigaren. We proberen verschillende merken, eten een hapje, of drinken er rum of whisky bij. Ondertussen praten we over zaken, het gezin, auto’s of politiek. Binnenkort organiseer ik thuis een bijeenkomst met mensen met wie ik een band heb via die passie voor sigaren. Ze mogen dan een exemplaar kiezen uit mijn collectie, en daar bouwen we een avond rond.

“Sigaren roken kan echt een sociale aangelegenheid zijn, maar het is me nog altijd vooral te doen om het genoegen geconcentreerd een sigaar te degusteren. Eerst ruik ik eraan. Dan knijp ik erin – ze moet lichtjes meegeven. De top gaat eraf, met een kleine guillotine. Dan de vlam erin. Over het oproken doe ik een half tot anderhalf uur. Het is van belang al die tijd te blijven communiceren met de sigaar, ze in het oog te houden, zodat ze gelijkmatig opbrandt.

“Toen ik elf jaar geleden mijn huis liet bouwen, liet ik een vertrek inrichten als humidor. Dat is een plek waar je sigaren bewaart op de juiste temperatuur en met de juiste luchtvochtigheidsgraad – 70 procent, wordt geadviseerd. In die omstandigheden kan een sigaar goed rijpen. Want een sigaar rijpt na, net zoals een wijn. Als maximale veroudering neem ik tien jaar. Daarna kan de smaak verzwakken.”

Buena Vista Social Club

“Als ik op reis ga, neem ik altijd een kijkje in de taxfreeshops, om te zien of er speciale assortimenten te krijgen zijn. Ik ben heel veel op weg, Orfit Industries exporteert naar meer dan honderd landen – wij werken in de sector van de kankerbehandeling – dus ik kom in behoorlijk wat luchthavens. Zo vond ik in de sigarenshop in Istanbul twee dozen zeldzame Cubaanse Partagas Lusitanas, geen idee hoe die daar verzeild waren. Ik heb meteen twee kisten gekocht. Een om bij te houden, en een om op termijn te verkopen.

“Over het gezondheidseffect van sigaren maak ik me geen zorgen. Je inhaleert nooit, de rook circuleert even tegen je gehemelte en je blaast hem weer uit. Sigaren roken is ook niet verslavend. Ik kan perfect twee, drie weken stoppen als ik dat wil. Zopas was ik vier dagen in Teheran: niet gerookt. Een week in Hongkong: zonder sigaar. Trouwens, de muzikanten van de beroemde Cubaanse Buena Vista Social Club zijn allemaal stokoud geworden, en zij rookten er vier tot vijf per dag.”

FILIP HUYSEGEMS, FOTOGRAFIE JONAS LAMPENS