Italiaanse teen

Gaston Van Camp verkende het gebied tussen Napels en Reggio di Calabria, de regio van de drie zeeën, de Tyrrheense, Ionische en Adriatische. Dwars door groezelige kustoorden en gefossiliseerde bergdorpen.

Het Aspromonte-gebergte, nors en somber weggemoffeld in de teen van de Italiaanse laars, ademt miserabilisme. Gaston Van Camp noemt de streek de Assepoester van het Mezzogiorno, dat zelf de Assepoester van Italië is. Alleen het toerisme brengt wat zaad in het bakje, “althans aan de kust en voor zover de maffia de room niet van de melk haalde.” Met de zwerfwagen (Van Camp gebruikt het Vlaamse bastaardwoord mobilhome niet graag) reed de Mechelse auteur door het zuiden van Italië. Wie reisboeken als Landschap met goden (door het klassieke Griekenland) of Zomer in Anatolië (door schaars betreden Turkse landschappen) kent, weet wat hij bij Van Camp mag verwachten : een degelijk, kritisch en onorthodox reisverhaal. Dat hij bij de gerenommeerde Nederlandse uitgever Atlas zit, is geen toeval.

Geregeld duikt de leraar Van Camp op, wat niet mag verwonderen van iemand die decennialang in het onderwijs stond. De leraar weidt uit over archeologische sites, rakelt pittige historische anekdoten op, maar kijkt ook naar de actuele problemen. Ondertussen verankert de auteur zulke intermezzi in zijn reportage, waardoor ze geen stoorzenders worden. Hij zit ook nooit verlegen om een relativerende noot.

Steeds weer vallen de details op geestige, boeiende, ook wel eens schalkse of zelfs sarcastische details, want Van Camp is bovenal een kritische reiziger. Zijn interesse blijkt ook uit het feit dat hij voor zijn zwerftocht een snelcursus Italiaans verorberde. Toch durven we zijn werk niet meeslepend noemen. Daarvoor blijft hij te zeer de verbaasde buitenstaander. Gewillig absorbeert hij de cultuurshock, maar hij houdt het bij afstand, koestert nooit de modieuze pretentie dat hij kan versmelten met de autochtonen. Van Camp is de sceptische passant, die beseft dat hij de taferelen bevooroordeeld bekijkt.

Af en toe geeft hij zichzelf bloot. De lezer moet zulke scherven echter zelf inpassen in een (onafgewerkt) mozaïek. De agnost en sociaal bewogen reiziger licht niet meer dan een tip van de eigen sluier op. Hij is aanwezig, maar dringt zich niet op. Atlas, 222 blz., 800 fr. .Onvermijdelijk wordt Van Camp gewaarschuwd voor het gevaar van de maffia. Wie (nog) meer info daarover wil, kan terecht bij het heruitgegeven Het genootschap van eer, de klassieker van Norman Lewis over het ontstaan van de maffia. Atlas, 304 blz., 800 fr. .Dit zuiderse luik ronden we af met de stevige Dominicus-reisgids Italiaanse eilanden, een prima vertrekpunt voor een originele rondreis. Gottmer, 282 blz., 699 fr. .

LUC DE DECKER

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content