ISOCELE. DE VERANKERAAR

Delokalizeren baat niet voor textielmaker Isocele, ondanks de hoge loonkosten en de sterke frank.

“Mijn klanten willen goedkopere kleding. Maar eens ze die in handen hebben, zijn ze niet meer tevreden. ” Zaakvoerster Anouk Robyn van NV Isocele houdt haar delokalizatie-avontuur in Marokko voorlopig voor bekeken. Het voorbije jaar werd de produktie van een deel van de kollektie uitbesteed aan Marokkaanse loonmaakateliers. Hetzelfde gamma werd verder in België vervaardigd, beide werden aan de klant te koop aangeboden. “Het ging steeds om kleine oplages. Dan is delokalizeren geenszins interessant. Al met het verzenden hadden we problemen, soms werd de helft van de vracht gestolen. Bovendien was de kwaliteit van de Marokkaanse makelij ondermaats. Mijn klanten waren niet tevreden en besloten de hogere prijs, voor produkten uit Belgische ateliers, te betalen. “

Eindbalans : delokalizatie kwam Isocele zelfs duurder uit. En dus besteedt Anouk Robyn haar opdrachten opnieuw uit aan de “zeer degelijke en snel werkende” Vlaamse ateliers. In acht ateliers, samen 1200 werknemers, stromen de orders weer binnen. Al liggen de kosten er, vergeleken met de buurlanden, een kwart hoger. “Belgische mode heeft in Europa grote faam verworven. De zes van Antwerpen hebben de motor op gang getrokken. “

Textielmaker Isocele profileert zich in het hoogkwalitatieve segment. In het gamma steken baby-, kinder- en vrouwenkleding. Ze zorgen voor respektievelijk twee keer een kwart en de helft van de produktie. Aandacht voor kleuren en zo zuiver mogelijk materiaal (katoen, wol) liggen aan de basis van het sukses. Stiliste Anouk Robyn noemt haar werk “poëtisch” en “idealistisch”. Anouk Robyn is tevens de naam van een nieuwe kollektie voor oudere welgestelde vrouwen. Daarnaast ontwikkelde Isocele een goedkoper A-gamma (gemiddeld de helft van de prijs) voor de jongere vrouw. Op elk kledingstuk pronkt de naam van een bekende popgroep.

In 1988 stichtte Anouk Robyn de zaak. Het eerste jaar werd 1,7 miljoen omzet gehaald, vorig jaar maakten twaalf werknemers 155 miljoen frank. Of in stuks uitgedrukt : van 1000 naar 95.000. De NV is volledig in handen van de familie Robyn, de GIMB kende een renteloze lening van vijf miljoen frank toe.

De eigen boetiek zorgt voor een tiende van de verkoop. Voorts worden de produkten verdeeld in een honderdtal “exclusieve” kledingzaken. De export bedraagt een tiende en gaat naar boetieks in Amsterdam, Düsseldorf, Parijs of Washington.

ANOUK ROBYN (ISOCELE) Houdt haar delokalizatie-avontuur in Marokko (voorlopig) voor bekeken.