Internet aast op 10 % van reclamekoek

De creatieve industrie zal waarschijnlijk voortgaan op het groeipad, want de consument wil vertier.

Het Internet Advertising Bureau (IAB) zag de uitgaven voor onlinereclame in 2005 met 35 % groeien tot 44 miljoen euro. Een mooie klim, maar dit bedrag komt overeen met slechts 2,2 % van de totale investeringen (geraamd op 2,2 miljard euro), terwijl het internet- mediatijdverbruik op 20 % ligt. Tegen 2010 wil het IAB van alle reclame-investeringen 10 % voor onlinereclame optekenen. Adverteerders zijn nog volop op zoek naar een model om hun reclame te slijten via Web 2.0 (interactieve webapplicaties). En dat is een beetje symptomatisch voor andere sectoren binnen de zogeheten creatieve industrie.

Sinds Richard Florida is die sector steeds meer in de aandacht gekomen. De Vlerick Leuven Gent Management School en Flanders District of Creativity (FDC) publiceerden onlangs hun onderzoeksrapport over de creatieve industrie in Vlaanderen. “Voor het eerst werd die sector in kaart gebracht,” zegt Lorin Parys, algemeen directeur van FDC. Mode, architectuur, film, design, muziek, als je al deze takken en hun ondersteunende en aanverwante toeleveranciers bij elkaar telt, kom je aan een sector die in 2003 goed was voor een omzet van 11 miljard euro, of dik 2 % van de economie in Vlaanderen, met een toegevoegde waarde van 4,1 miljard euro. Beperkt tot de kern kom je uit op 1,5 miljard euro winst. In 2003 was ruim 30.000 mensen aan de slag in die creatieve industrie.

“Tussen 1995 en 2003 noteerden we een jaarlijkse groei van 3 % op het vlak van jobcreatie. Dat is vijf keer zo snel als de groei van de totale werkgelegenheid,” aldus Parys, die ervan overtuigd is dat de creatieve industrie op dat groeipad voortgaat. De redenen zijn divers. Ten eerste wil de consument zijn schaarse vrije tijd optimaal benutten door zijn belevenis zo intens mogelijk te maken. “En hij is bereid te betalen voor die ervaring,” meent Parys. Plopsaland Indoor, Ketnet Freeze of Kinepolis, die geen films maar emoties verkoopt. Bovendien wordt de sector professioneler, omdat de creatieveling zich laat omringen door een team dat een economische insteek geeft aan zijn business. “Kijk maar naar de modesector.”

En ook de overheid bekijkt de creatieve sector niet langer als die culturele subsidiekoe, maar is via Cultuurinvest, de Taxshelter of Design Vlaanderen een nieuwe weg ingeslagen. Zaak is dat we de boot niet mogen missen, want internationaal klinken tal van zegebulletins over de opmars van de creatieve industrie. “We mogen het niet meer laten gebeuren dat Vlaanderen, hét centrum van het beeldverhaal, de boot van de gamesindustrie compleet mist,” zegt Parys.

Bedreigingen voor de sector zijn niet echt anders dan in de reguliere industrie, met een verlammende regelgeving op kop. Alleen valt het af te wachten hoe snel de consument de verandering van nieuwe cultuurbelevingen overneemt. Een voorbeeld: de digitalisering is in de bioscoopwereld wel volop aan de gang, maar in de doorsneehuiskamer is daar nog weinig van te merken.

L.D.