‘Solvay kan verder zonder zijn très belle machine’

CEO Jean-Pierre Clamadieu doet bij Solvay de rit niet uit. Hij vertrekt uiterlijk eind dit jaar. In september vorig jaar stond het al in de sterren geschreven dat Clamadieu zou beginnen te lonken naar een volgend avontuur, zegt Trends-redacteur Bert Lauwers.

Uiteraard. Hij was namelijk al langer klaar voor nieuwe uitdagingen. De eerste vette kluif wordt het voorzitterschap van het Franse industriële wespennest Engie, maar zonder enige twijfel krijgt JPC – zoals bij Solvay intern naar de grote baas wordt gerefereerd – nog andere katjes te geselen.

De 59-jarige Clamadieu heeft in zijn vaderland een ijzersterke, vlekkeloze reputatie, ook in de politiek, waar hij al begin jaren negentig zijn eerste strepen verdiende als adviseur van de minister van Arbeid. En als industrieel is zijn parcours ronduit indrukwekkend.

Eerst trok hij de noodlijdende Franse chemiegroep Rhodia uit de miserie, en nadat Solvay Rhodia in 2011 overnam en Clamadieu een jaar later CEO werd van de gefuseerde groep, startte hij een indrukwekkend transformatieproces.

Dik vijf jaar later heeft Clamadieu Solvay omgevormd van een grotendeels door oude chemische activiteiten gedreven groep tot een wereldtopper in hoogtechnologische kunststoffen, met kleppers als Apple, Boeing, Airbus, Ferrari en Lamborghini in het klantenbestand.

Maar zodra die transformatie werd bekroond met de verkoop in september vorig jaar van de divisie polyamide aan BASF, stond het in de sterren geschreven dat Clamadieu zou beginnen te lonken naar een volgend avontuur. Want JPC racet door het leven als een van ongeduld trappelende Formule 1-piloot, met de motor altijd in het hoogst mogelijke toerental. ‘Une très belle machine’, zo omschreef een goed geplaatste ingewijde zijn baas onlangs bewonderend.

Met zijn snelle en sprankelende geest en radde tong is de immer elegante en onberispelijk geklede Clamadieu ook geknipt voor het leven in de Parijse salons waar de politiek, haute finance en industriële top elkaar op het allerhoogste niveau de hand schudt.

Dat hij door zijn ervaringen bij Rhodia en Solvay een expert is in de energievraagstukken waar bedrijven en overheden zo vaak de tanden op stukbijten, draagt ongetwijfeld bij tot het respect waarmee hij in eigen land gul wordt bejegend.

Het is onwaarschijnlijk dat de ietwat grauwe gebouwen van het Solvay-hoofdkwartier in Neder-over-Heembeek een diepe, blijvende indruk zullen nalaten op Clamadieu. Dat Solvay hem daarentegen nooit zal vergeten en blijvend zal overladen met lofbetuigingen, is evident.

Alleen is business as usual niet het credo van de Speedy Gonzalez van de industrie. Daarom is het new look Solvay allicht ook het beste gediend met een andere CEO die met frisse blik en moed kan bouwen op de door Clamadieu uitgetekende nieuwe structuur. Maar hoe dan ook salut en merci, JPC.