Innovatieve 'callgirl' - Trends Kanaal Z

Redactie Trends

04-10-2007, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:53

Ingrid Walry is de kersverse Oost-Vlaamse innovatiedame en geniet daarvoor het vertrouwen van Voka, Unizo en Boerenbond.

“Je kunt me een callgirl noemen,” grapt ze. “Ik netwerk en lobby met liefde, zet me in voor de juiste doelstellingen en ik doe dit op passionele wijze.” Neen, we willen u niet op verkeerde gedachten brengen. De 44-jarige Ingrid Walry is een geïnspireerde Gentse bedrijfsleidster, moeder van twee tienerdochters en was tot voor kort voorzitter van de Voka Kamer van Koophandel regio Gent.

In 1986 was ze onderwijzeres. Geelzucht hield haar toen een drietal maanden in bed. Onder de lakens schreef ze een zakenplan uit en stampte daarna het telemarketingbedrijf Sebeco uit de grond. Twintig jaar later opereert in Gentbrugge een flink uit de kluiten gewassen callcenter met meer dan 500 werkstations.

Vorige maand rondde Walry met een persvoorstelling de eerste honderd dagen van de vzw Regionale Innovatie Stimulering (RIS) af. Met een jaarbudget van 1 miljoen euro, afkomstig van het overheidsinstituut voor technologisch onderzoek IWT, wil dit Oost-Vlaamse centrum een brug zijn voor innovatiesteun naar het bedrijfsleven. Walry is voorzitter.

Zij geniet daarvoor het vertrouwen van zowel Voka, Unizo als de Boerenbond. De CEO van Sebeco – dat diverse malen in de ranglijst van Trends Gazellen werd geselecteerd – staat ervoor bekend een geduchte lobbyiste en netwerkster te zijn. Bij het eerste contact aan de telefoon was ze op weg naar het Gentse stadhuis om er de schepen voor Innovatie, Sas Van Rouveroy (VLD), te spreken. “Ook de stad Gent is van plan een innovatieproject op te starten. Maar we zijn zuiver complementair,” verduidelijkt ze.

Walry besteedt nu één vijfde van haar werkweek aan het innovatiecentrum. “Maar mijn week is langer dan vijf werkdagen,” voegt ze er pront aan toe. Ook haar echtgenoot is zelfstandige, hij runt een fiscaal en boekhoudkundig advieskantoor. “We vinden de tijd voor onze drukke professionele activiteiten vanuit een wederzijds respect.”

Ondernemers zijn te weinig ‘lief’ voor elkaar, is het stokpaardje van Walry. “We moeten elkaar veel meer helpen,” stelt ze. “Van drempels treden maken, dat is mijn drijfveer. Het maakt ondernemen zoveel aangenamer.” Al kan ze ook een harde tante zijn. “Maar reputatie en correctheid zijn mijn drijfveren.”