INMIDDELS, IN MECHELEN…

Doorbraakprogramma.

Met een uitstekende zin voor timing heeft Pauwels, steeds opererend vanuit Mechelen, de mondiale expansie vorm gegeven in de jaren negentig. De ervaringen met Ierland (eind de jaren zeventig) en met Saudi-Arabië (begin de jaren tachtig) hadden ongetwijfeld de appetijt gescherpt. De jaren negentig stonden in het teken van de uitbouw van een greenfeeld-operatie in Indonesië, de overname van een fabrikant van distributietransformatoren in Missouri (VS) en finaliter de aanschaf van Federal Pioneer in Canada met zijn vermogentransfo’s en HVDC-transfo’s (high voltage direct current).

Volgens Vic Pauwels hebben alle buitenlandse initiatieven een positieve weerslag gehad op de eigen fabriek in Mechelen. Konkreet vertaald, kreeg de thuisbasis vooral de bijkomende orders in de schoot geworpen, die de buitenlandse dochters niet zelf wisten door te slikken. Toch rijzen vandaag meer dan ooit vragen over de Belgische fabriek an sich. Vic Pauwels zelf verbergt zijn ongerustheid niet langer, nu de groepsomzet ook een dalende tendens vertoonde. De Belgische loonkosten, het bekende en oude verhaal, legt hier een zware hypoteek op de afdeling waar op arbeidsintensieve wijze kleine transformatoren worden gemaakt. Op vandaag een verlieslatende bezigheid in Mechelen, maar ook in Gent. Terloops : het in Mechelen klaargestoomde gamma aan transformatoren is stukken groter dan dit ene segment. Maar voor de produktie van distributietransfo’s hebben veel buitenlandse tegenspelers van Pauwels de voorbije jaren uitgepakt met akties, die onveranderlijk onder de noemer delokalizatie thuishoren. “Als zelfs Duitse groepen zoals Siemens, AEG of SGB hun geluk bij de produktie van distributietransfo’s geheel of partieel elders zoeken, dan stemt dat toch tot nadenken, ” zegt Vic Pauwels onderkoeld. En dan, met voldoende zin voor autokritiek : “Ach, ik zeg het binnenskamers wel eens vaker : de Pauwels Groep heeft vandaag te veel vet gekweekt. We hebben een afslankingskuur vandoen. Wij hebben te grote manieren gekregen, we slepen te veel overheadkosten mee. Als ik merk hoe soepel en gedreven onze Italiaanse konkurrenten zich vandaag op de markt begeven, dat weet ik dat er iets moet gebeuren. “

Iets, maar wat ? Het is een vraag die aan de top van de Pauwels Groep hoe dan ook sterk leeft. Het personeel weet dat, en wacht met vragen omgeven af. Algemeen direkteur Luc Van Autgaerden, in opvolging van Vic Pauwels de nieuwe sterke man van de Pauwels Groep, heeft het over een doorbraakprogramma. Zegt Van Autgaerden : “Essentieel is dat we een groepskultuur aankweken. Iedereen moet alles kunnen, desnoods met de hulp van buitenaf. Mechelen zal nog altijd een leidende rol spelen. Om een idee te geven : qua exportstrategie, aankoopbeleid of strategie inzake kostenbeheersing blijven wij Belgen de voortrekkers. Puur produktmatig bekeken echter, moet elke Pauwels-fabriek, waar ook ter wereld, liever vroeg dan laat het hele gamma aan produkten kunnen bestrijken en ook navenant georganizeerd zijn. Dit streven naar multifunktionaliteit moet de komende jaren opgeld maken. De fabrieken in Mechelen en in Winnipeg bijvoorbeeld moeten aan kruisbestuiving doen, van elkaar leren qua produkten. Zo zal Mechelen, met de hulp van de Canadese zuster, meer vermogentransfo’s maken dan in het verleden. En Winnipeg zal van Mechelen leren hoe kleinere transformatoren te maken. “

OVERLEVEN.

Het zogenaamde doorbraakprogramma een betere naam hebben we nog niet weten te bedenken, ” zegt Van Autgaerden kan op operationaal vlak konsekwenties hebben voor de organizatie. Het voorbije weekend kwamen in Mechelen alle managers van de verschillende Pauwels-fabrieken in konklaaf bijeen. De Pauwels-fabriek die niet voldoende efficiëntie kweekt, gaat op de pijnbank. Wat dat in de onmiddellijke toekomst voor Mechelen kan betekenen ? Van Autgaerden : “Geen sociaal bloedbad, laat ons duidelijk wezen. Waarom niet ? Omdat we survivors willen zijn in deze sektor. Pauwels moet in 2010, en ook daarna, blijven bestaan als internationaal vertakte groep. Twee essentiële voorwaarden om te overleven zijn technische suprematie en een uitstekend verkoopapparaat, dat borg staat voor voldoende volume in de markt. Anderzijds is het duidelijk dat er aan te weelderige takken binnen de organizatie, en die bestaan in Mechelen, gesnoeid moet worden. “

PAUWELS TRAFO, MECHELEN Wat brengt de toekomst ? “Geen sociaal bloedbad. Maar aan de te weelderige takken moet worden gesnoeid. “