Ine Mariën

Ergens halverwege de ellenlange Tervurenlaan, verscholen achter een rij hoge bomen met dichtbegroeide kruinen staat de oranjerode villa waar de meer dan tachtig personeelsleden van het communicatiebureau Interel Mariën dag in dag uit campagnes en strategieën voor hun klanten uitdenken. In de grote wachtkamer/inkomhal werpt de vroege ochtendzon haar stralen door de drie boogramen die wel vier meter hoog zijn. De helblauwe lucht waarin een kudde wolkjes drijft, weerspiegelt in de lichtroze marmeren vloer van de hal. Achter de ramen pronkt een magnoliaboom geurig en kleurig met zijn bloemen.

“Toen de twee kantoren – Interel en Mariën – besloten om te fuseren, moesten we natuurlijk uitkijken naar een nieuw, geschikt pand. De zaak moest in Brussel blijven, dat stond vast. Maar wat ook vast stond, was dat het nieuwe bedrijfsgebouw onze filosofie moest uitstralen. Wat die is? Wel, als het goed zit, kun je de grootste lijnen van ons gedachtegoed gewoonweg aflezen uit dit gebouw. Kijk, voor de fusie hadden zowel Interel als Mariën onderdak in een statig herenhuis. Nu zitten we samen in een villa. Niet op de zoveelste verdieping van een gigantisch kantorencomplex. Niet omringd door auto’s en asfalt. Niet in een karakterloos pand. Niet in een krappe, tot op de centimeter afgemeten ruimte waar alle inspiratie verstikt wordt. Juist, deze mooie villa uit begin jaren dertig vertelt u dat ons bedrijf van een persoonlijke aanpak houdt, voor kwaliteit opteert, cultuur en natuur opzoekt, en uitsluitend maatwerk aflevert. Het gebouw is een materiële interpretatie van wie wij zijn. En alle kwaliteiten van dit pand vind je bij de werknemers terug…” Het kantoor van Ine Mariën ligt aan de zonkant van de eerste verdieping. Echt groot is haar werkplek niet, maar doordat het raam uitgeeft op de weelderige en smaakvol aangelegde tuin (met terras!), voelt de oppervlakte groter aan dan ze in werkelijkheid is. Aan de wanden hangen – in glazen kaders van het eenvoudige soort met de clips – affiches van evenementen die ze ooit heeft helpen opzetten. Ook vier bekende striptekenaars zijn van de partij: op vier litho’s tekenden Ever Meulen, Dala Palma, Marc Sévrain en Romain Lacombe elk een onderdeel van het Belgische medialandschap uit.

Zwart is de bepalende kleur van het kantoorinterieur van Ine Mariën. Behalve op de moderne boekenrekken; daar maken felle kleuren de dienst uit. De rekken liggen volgestapeld met helblauwe, knalgele of felgroene kaftjes.” Ik vind zwart erg mooi, maar ik houd ook enorm van felle kleuren. Vandaar die kaftjes. En ik weet perfect wat in welk kaftje zit. Hoe belangrijker het dossier, hoe dichter het bij mijn bureau komt te liggen.

Ziet u dat laatste stapeltje, daar aan het uiteinde van de boekenplank en dus vlakbij mijn bureau? Dat zijn de dossiers die ik vandaag nog moet bekijken. Ik probeer meestal de helft van mijn werktijd op kantoor door te brengen, tussen mijn mensen. De andere helft gaat naar de klanten, naar besprekingen, vergaderingen, noem maar op.

Aan mijn bureau wordt niet gegeten. Daar dient een bureau niet voor. Ik eet hooguit een hapje aan de ronde tafel, maar in wezen vind ik dat de lunchpauze er is om te lunchen. Met andere woorden: om een rustpauze in te lassen en de geest te verzetten. Tja, en als je ons terras gezien hebt, weet je meteen waarom ik bij mooi weer ‘s middags niet binnenblijf”.

De computer staat met de rug naar het raam; en op de werktafel valt het licht zijdelings binnen. Computertafel en werktafel vormen een hoek van 90 graden. Tegen de werktafel is een ronde tafel geschoven. Het glazen blad is met rubberen zuignappen aan het onderstel bevestigd. De tafel is een ontwerp van de bekende en internationaal gerenommeerde Britse architect Norman Foster. De man die bijvoorbeeld ook de luchthaven van Hong Kong voor zijn rekening nam, en het nieuwe Duitse Parlement in Berlijn zijn hedendaagse vormen gaf. “Geen enkel meubelstuk staat hier toevallig. En met hier bedoel ik niet alleen mijn bureau, maar alle kantoren van alle werknemers. Elke stoel of tafel is bewust om zijn ontwerp gekozen. Want wat is de kracht van een geslaagd ontwerp nu precies? Een goed ontwerp moet zowel hedendaags als vernieuwend zijn. En dat uiteraard ook blijven. Die tijdloosheid in vorm, uitstraling en kwaliteit streven wij na. Met het pand, maar ook met de inrichting. Vandaar de stoelen van Vitra (Antonio Citerio), Le Corbusier en Eames; de lampen van Arte Luce en ga zo maar verder. Het interieur van Interel Mariën heeft een symbolische betekenis. Het werk dat we verrichten moet ook zo goed zijn dat het de tijd doorstaat. Of neen, het moet zelfs zo sterk zijn dat het een gat slaat in die tijd. Baanbrekende strategieën, daar is het ons om te doen.”

Margot Vanderstraeten