Immer jong

Vijf jaar geleden publiceerde het American Journal of Botany een studie over de extreem lange levensduur van lotuszaadjes die kort daarvoor in China waren gevonden. Die zaadjes verkeerden meer dan 1000 jaar in rusttoestand, maar konden nog altijd ontspruiten. Parallel daarmee is de cosmetische research op zoek naar een middel om de veroudering van de huid tegen te gaan. Dit vraagt om een woordje uitleg.

Zonder dat hij iets concreets kan beloven, stelt de Directeur van het Researchlaboratorium van de groep Bogart, Etienne Soudant, in 1995 aan zijn directie voor op zoek te gaan naar actieve stoffen die de veroudering van de huid tegengaan, volgens een principe dat indruist tegen alles wat tot dan toe op dat vlak gebeurd is. Dat onderzoek zal gebaseerd zijn op de rusttoestand van bollen of zaadjes van planten en zou moeten leiden tot een mogelijke overdracht van eigenschappen op de menselijke huid en het verouderingsproces daarvan moeten tegenhouden.

De uitdaging was een beetje waanzinnig, maar Méthode Jeanne Piaubert, een van de merken van de Groupe Bogart, heeft zopas het resultaat van dat onderzoek voorgesteld: Skin Saver, een verzorgingsproduct dat ze als “fondamental jeunesse” bestempelen – fundamentele jeugdigheid. Is het een van de zoveelste uit de lucht gegrepen reclameslogans, typisch voor de dure Parijse bluf van bepaalde merken van de Franse hoofdstad? Welnee.

Om de waarde van het experiment in te schatten is het nog wachten op betrouwbare resultaten bij de consumenten – de doelgroep is vrouwelijk, maar volgens Etienne Soudant kunnen ook mannen het product gebruiken – maar het initiatief lijkt veelbelovend.

Het is niets voor niks dat Méthode Jeanne Piaubert zijn ontdekking heeft gepatenteerd.

Hoe zit het nu eigenlijk in elkaar? Bij de geboorte krijgt elk individu in zijn genen een bepaald kapitaal mee dat de jeugd van zijn huid bepaalt. Dat betekent dat het aantal celdelingen, nodig voor de vernieuwing van de huid, vooraf bij iedereen is vastgelegd. Dat noemen we het “jongheidskapitaal”. Als je op je vijftigste nieuwe cellen produceert – dankzij de celdeling voor de vernieuwing van de huid – produceer je niet langer de cellen die je op je twintigste produceerde. Op je vijftigste produceer je nieuwe cellen van 50 jaar en niet van 20 jaar, omdat het jongheidskapitaal meer en meer wordt aangesproken naarmate je ouder wordt en naarmate het aantal celdelingen oploopt.

Het idee van Etienne Soudant kwam erop neer het jongheidskapitaal te bewaren en het vooral niet “te verkwisten door een te excessieve stimulering van de cellen”, zoals dat gebeurde met de fruitzuren (AHA) die een poosje heel populair zijn geweest. Het effect van die pepmiddelen die de celdeling stimuleren is soms spectaculair op korte termijn, maar op lange termijn versnelt het regelmatige gebruik de veroudering. Pollutie of uv-stralen zijn op zich al agressief genoeg (ook zij brengen celdelingen op gang die leiden tot een vernieuwing van de huid).

De ploeg van Etienne Soudant is dus op zoek gegaan naar een niet-toxisch actief bestanddeel dat ons jongheidskapitaal zou bewaren “dankzij chrono-regulering van de celdelingen”.

Twee stappen zijn beslissend geweest voor de ontdekking van dat bestanddeel: allereerst de observatie van het leven van sommige zaadjes in rusttoestand. Die rusttoestand is een periode in het leven van een plant waarin zijn groeifuncties beperkt zijn, de toename van zijn cellen tegengehouden wordt en zijn energie opgeslagen.

Die rusttoestand bleek niet enkel overdraagbaar te zijn van de ene plant op de andere, maar ook van een plant op menselijke cellen, zoals in-vitrotests op keratinocyten (huidcellen) hebben aangetoond. Na vijf dagen bleek dat een extract van een plant in rusttoestand een afremmende kracht had, gelijk aan een vermeerdering van 100% van de celdelingstijd. Daarmee lag de toekomst voor de chrono-regulering open. Biotechnologisch onderzoek en het werk in de cosmetica-laboratoria leidde uiteindelijk tot de gezochte chrono-regulator: alfa-fytodormin, het waterachtige extract van de narcissenbol in rusttoestand (Narcissus Tazzeta).

Door de opeenvolgende celdelingen te vertragen, krijgt de huid, dankzij die regulator, meer tijd om zich op te bouwen, wat, zo zegt men, een betere bescherming zou bieden tegen uitwendige agressie, en wordt het jongheidskapitaal niet zo gauw uitgeput, dankzij een verlenging met 100% van de tijd van de celdelingen.

Het eindproduct is een niet geparfumeerde crème, lichtroze gekleurd, makkelijk uitstrijkbaar, niet klevend en niet vet, ‘s ochtends en/of ‘s avonds lichtjes in te masseren.

Serge Vanmaercke