“Op het moment dat ik grotere stappen begon te zetten in mijn carrière, zag ik het clichébeeld van de CEO opdoemen: de baas die zijn kinderen of ouders nooit ziet en geen tijd heeft voor zijn collega’s. Bij mensen die in die situatie belanden, vraag ik me altijd af of ze wel bewust en consequent genoeg omgaan met hun tijd. Misschien vinden ze het eigenlijk gewoon leuk om een beetje geleefd te worden door hun agenda. Of om hun gezicht te laten zien op recepties. Als ik mag kiezen, sta ik toch liever langs de piste terwijl mijn dochters aan het paardrijden zijn dan met een glas champagne aan een receptietafel.
“Er is wel een periode geweest dat ik vaak uit lunchen ging, misschien iets te veel dronk en bijgevolg wat bijkwam. Het was een bewuste keuze daar iets aan te doen. Ik wil niet die typische businessman zijn die elke dag wijn drinkt omdat dat nu eenmaal in zijn agenda staat en het stiekem gewoon ook leuk vindt. Ik neem nog altijd geregeld deel aan netwerkevenementen, maar je zal me er zelden met een glas alcohol zien. Anders zou ik mijn levensritme niet kunnen aanhouden. Ik vind het dus mijn verantwoordelijkheid, mijn plicht zelfs, om daar voldoende gedisciplineerd in te zijn. Ten opzichte van het bedrijf, en ten opzichte van mijn gezin.
“Niet dat ik leef als een pater ( lacht). Maar ik vind het te gemakkelijk je te laten verleiden door de eenvoudigste keuzes en daar dan later over te klagen. Ik heb een hekel aan mensen die een situatie betreuren zonder er iets aan te doen. Het is een eigenschap die het niet altijd makkelijk maakt om met mij samen te leven. Tegelijk is het wel net die eigenschap die mij ertoe brengt de juiste keuzes te maken. Omdat ik altijd wil vermijden dat ik mezelf in een situatie breng die ik achteraf zou betreuren.”
Stilte voor de storm
“Een van mijn keuzes is na een werkweek met lange dagen in het weekend ten dienste van mijn gezin te staan. Ik was amper 23 toen mijn eerste dochter werd geboren en 24 bij de geboorte van de tweede. Mensen vonden dat toen misschien raar, maar zelf ben ik nog altijd heel blij met hoe het is gelopen. Het zou veel moeilijker zijn op dit moment in mijn leven jonge kinderen te hebben. Al maak ik me geen illusies. Mijn dochters zijn nu dertien en twaalf. Ik denk dat we de stilte voor de storm beleven ( lacht). Ik heb wel het grote geluk dat mijn echtgenote er na de geboorte van de kinderen voor koos niet opnieuw te gaan werken. Financieel had die beslissing een zware impact, maar ik ben er nog altijd van overtuigd dat het een waardevolle keuze was. Een keuze die er ook voor heeft gezorgd dat ik vandaag kan doen wat ik doe, daar moet ik eerlijk over zijn.
“Het zou dus maar egoïstisch zijn om dan in het weekend bijvoorbeeld vijf uur te gaan golfen, iets wat ik voor de geboorte van de kinderen wel deed. Waar ik wel aan vasthoud, zijn mijn looptrainingen, of die nu tussen twee vergaderingen vallen of wanneer de kinderen slapen. Ik weet namelijk wat het effect is als ik het lopen te vaak oversla. Dan lukt het niet om het werk te verzetten dat ik anders verzet.”
De processen ondergaan
“Je merkt dat ik graag efficiënt ben en dat ik productiviteit hoog in het vaandel draag. Ik moet er wel op letten dat ik die eigenschappen thuis niet op dezelfde manier doordruk. Dat ik het daar een beetje uit handen geef en mijn plaats ken. Daar moet ik de processen ondergaan, ook al is dat niet altijd even makkelijk. ( lacht) Het is de consequentie van hoe wij omgaan met de work-lifebalans.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier