“Ik mis een charismatische leider”

U bent voorzitter van de jury die beslist welke Waalse innovatieve projecten worden gesteund in het kader van het Marshallplan. Hoe gaat het met Wallonië?

VANSTEENKISTE. “Ik denk dat de jonge garde echt het verschil gaat maken en dat we over tien jaar een heel ander Wallonië zien. Ze zijn heel dynamisch bezig. Of ze alles perfect gaan doen, is wat anders. Ook wij als jury gaan fouten maken, maar de politiek moeit zich niet. Nu, ik ben absoluut niet blind, er is nog altijd een stukje oude mentaliteit, maar we vechten daartegen. We moeten het nu gaan waarmaken. Ik voelde trouwens als VBO-voorzitter al dat de Waalse jeugd de buik vol heeft van altijd uitgescholden te worden voor ‘luie Waal’ en ‘profiteur’ van de Belgische staat. Ik zag qua ondernemen altijd veel meer dynamiek bij de Waalse jeugd dan in Vlaanderen.”

Wat is de grootste bedreiging?

VANSTEENKISTE. “Dat we met die jury de verkeerde research sponsoren. Er is weldra Vlaanderen in Actie (dat volgens Vlaams minister-president Kris Peeters een nieuwe stimulans moet geven aan de economische bedrijvigheid in Vlaanderen en geldt als de opvolger van Flanders Technology, nvdr) en daar moeten we dringend mee samenwerken. Peeters is de eerste die zegt dat we moeten praten met elkaar. Daarvoor wilde men in Vlaanderen niet praten met de mensen van het Marshallplan en zeker niet met die Vlaming die had aanvaard om het hoofd te worden van de jury van die bende (grijnst). Maar Kris kent mij van het VBO en ziet dat beter in. Het is de moeite waard om er mijn energie in te steken. Bovendien heb ik vertrouwen in de Waalse minister van Economie Jean-Claude Marcourt. Ik heb met hem samengewerkt in het VBO. We hebben elkaar ooit een woord moeten geven om vier uur ‘s nachts en hij hield het nog ook (lacht). Dat geeft vertrouwen.”

Wie is die jonge garde?

VANSTEENKISTE. “Ik reken daar Marcourt zelf bij en Frédéric Delcor, de rechterhand van PS-voorzitter Elio Di Rupo, Waals minister-president Rudy Demotte en Benoit Bayonet van het kabinet van Marcourt.”

Hoe is het imago van Kris Peeters daar?

VANSTEENKISTE. “Goed. Hij kan in dat soort milieus werken. Hij begrijpt het federale België en welke gevoeligheden overal liggen. Hij kan zich inleven in de leefwereld van een Waal.”

Kan Yves Leterme dat?

VANSTEENKISTE. “Geen commentaar. Ik ken de man niet voldoende om mij daarover uit te spreken, maar ik heb wel het ongelukkige gevoel dat hij de baas niet is van deze regering.”

Anders gesteld, geeft de vertoning in het parlement van vorige week hoop?

VANSTEENKISTE. “Neen, dat maakt mij heel bezorgd. We hebben Dehaene gehad. Dat was van ‘ik ben de boss’ en je moet mij niet tegenspreken. Dan Verhofstadt, ook een chef, die dat deed met veel voluntarisme, en ik had dat graag. De pers heeft dat naar beneden geschreven, en dat vond ik heel erg. Hij overdreef wel in dat voluntarisme, maar het creëerde wel hoop bij de mensen. En als er hoop is, wordt er meer geconsumeerd en wordt er meer gewerkt. Nu mis ik de charismatische leider die een project heeft en zegt ‘jongens, we staan er allemaal samen achter’. Ik zie alleen maar brokken en stukken. Daar maak ik mij grote zorgen over. Maar, misschien zijn we aan het bewijzen dat de economie zonder de politiek kan (grijnst).

Ik denk trouwens dat ons ergste probleem Brussel is, erger dan Wallonië, omdat de fragmentatie van het beheer van Brussel zo enorm is en de stad niet efficiënt wordt gerund. Dat is verschrikkelijk, want Brussel heeft een enorm potentieel. Zoals alle hoofdsteden is het een aantrekkingspool voor mensen die geen werk hebben. Daar moet je aan opvoeding doen en dat lukt blijkbaar niet zo goed.”