“Rijden met krachtige machines, daar hou ik van. De Porsche is zo’n machine. Ik ben ook gepassioneerd door mijn Honda CBR 900 cc, beter bekend als de Fireblade, indertijd een trendsetter onder de sportmotoren. Die heb ik al van in 1996 en ik wil nooit nog een andere. Daarnaast bezit ik een quad, een Can Am 800 cc. Die staat in Oostenrijk, waar ik een buitenverblijf heb. De alpenlucht heeft op mij een heilzame werking, dus af en toe ga ik daar uitblazen. Dan is er niets plezieriger dan in de zomer met de quad naar boven te rijden langs een zwarte skipiste die zo steil is dat ik soms denk: nu ga ik achterover kieperen. Maar de Can Am redt het altijd.
“Dat bedoel ik met machines met power. Ik hou meer van kracht dan van snelheid. Ik bezit nog een tractor van dertig jaar oud, ook niet direct een snelheidsbeest. Als ik met kameraden een dag met de motor in de Ardennen rondtrek, houden we een constante snelheid aan van 70 kilometer per uur, maar we gaan wel stevig in de bochten hangen. Bochtjes pikken heet dat.
“Al moet ik zeggen dat ik een keer op een racecircuit in Zweden met een Suzuki Hayabusa 1300 heb gereden – het is te zeggen, het motorblok was ingebouwd in de carrosserie van een gocart. Je zit heel laag tegen de grond, dat ding weegt maar 400 kilo en heeft een vermogen van meer dan 250 pk. Een sensatie als je op het gaspedaal duwt, dat kan ik je verzekeren.”
Formule 1
“Die passie heb ik overgeërfd. Mijn vader legde renbanen aan. Paardenrenbanen, racecircuits, indoorcircuits voor motoren, noem maar op. Toen ik nog scholier was, leerde ik ex-Formule 1-piloten als Jacques Lafitte en Patrick Tambay kennen, die na hun carrière adviseurs werden. Dan mocht ik al eens met zo’n bolide rijden. Mijn vader had veel bedrijfsmateriaal, zoals bulldozers en vrachtwagens. Daar raakte ik mee vertrouwd.
“Op mijn zestiende kreeg ik een trialmotor, een Montesa 123 cc. Dan zei mijn vader bijvoorbeeld: ‘Probeer ginder eens door die gracht te rijden, en langs die wei terug naar boven te komen.’ Met auto’s was dat hetzelfde. Als ze niet meer door de keuring kwamen, mocht ik ermee spelen. Mijn vader redeneerde: als ze dat plezant vindt, ga ik haar niet tegenhouden. ‘Maar wie met vuur speelt, moet ook windels in huis halen’, zei hij. Daar bedoelde hij mee: als je met zulke dingen rijdt, zorg dan dat je er controle over hebt, zodat je kunt anticiperen op wat kan gebeuren. Een slimme raad, waar ik hem heel erkentelijk voor ben. Ik kan met een bulldozer overweg en heb een rijbewijs voor vrachtwagens en autobussen. Daardoor begrijp ik ook beter dat zulke voertuigen zich anders in het verkeer gedragen dan gewone wagens.”
Controle uitoefenen
“De vrienden met wie ik optrek, zijn even dol op krachtige machines als ik. Zij hebben allemaal van hun hobby hun beroep gemaakt. Ik benijd hun professionaliteit, omdat ik niets van automechanica ken. Tegelijk heeft dat voordelen voor mijn beroep. Want techniek, rijden, auto’s en motoren, dat gaat over controle. Maar ik werk de hele dag met mensen.
“Bij PwC ben ik wereldwijd verantwoordelijk voor transfer pricing (transacties tussen vestigingen van multinationals, nvdr). We hebben in 159 landen medewerkers en ik fladder voortdurend rond om met hen samen te werken en te praten. Alleen al in België zijn we met 41 nationaliteiten. In een omgeving met zo veel diversiteit is het belangrijk dat ik empathie kan opbrengen voor hoe anderen denken. Mocht ik over mensen dezelfde controle willen uitoefenen als over machines, dan was ik waardeloos voor mijn baan.”
FILIP HUYSEGEMS, FOTOGRAFIE JONAS LAMPENS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier