‘Ik blijf een verpleegkundige’

De Christelijke Mutualiteiten krijgen een nieuwe baas. In juni geeft Marc Justaert de fakkel door aan Luc Van Gorp. Die moet dan wel stoppen met multitasken.

Bij een enquête over wie de machtigste man in de Belgische gezondheidszorg is, staat Marc Justaert zonder twijfel in de top drie. De voorzitter van de landsbond van Christelijke Mutualiteiten (CM) gaat volgend jaar met pensioen. Zijn opvolger is nu al bekend: vanaf 1 juni 2015 leidt Luc Van Gorp de CM.

Van Gorp — nu onder meer voorzitter van het Wit-Gele Kruis en departementshoofd gezondheidszorg aan de Katholieke Hogeschool Limburg (KHLIM) — werd gekozen met instemming van de raad van bestuur en past volledig in het profiel dat Justaert voor ogen had. “Ik ben blij met de keuze”, zegt Justaert. “Wij wilden iemand die integer en bekwaam is, een bruggenbouwer ook, een verzoener en netwerker die de sector kent. Luc Van Gorp beantwoordt aan dat profiel.”

Serieel student

Een van de dingen die Luc Van Gorp kenmerkt, is zijn vermogen taken te combineren. Dat valt ook af te lezen aan de rist diploma’s die hij heeft behaald. Hij had klarinettist kunnen worden, maar studeerde in 1985 af als verpleegkundige. Daarna combineerde hij tot 1995 banen in verscheidene Brusselse ziekenhuizen met studeren. Een bachelor in filosofie, een bachelor in godsdienstwetenschappen en een master in godgeleerdheid zijn daarvan het gevolg. “Als tiener was ik vrijwillig begeleider van een ambulancedienst”, vertelt hij. “Hoewel ik had gezworen geen verpleegkunde te studeren, heb ik het toch gedaan. Ik heb er nooit spijt van gehad, mijn werk als verpleegkundige heeft me gemaakt tot wie ik ben.”

In 1995 wilde Van Gorp in de ouderenzorg gaan werken. Maar iemand met zo veel diploma’s was daar minder gewild. Hij kwam in het onderwijs terecht als stagebegeleider. Sinds 2002 leidt hij het departement gezondheidszorg aan de KHLIM. “Maar ik ben wel tot 2000 blijven werken als verpleegkundige”, zegt hij. “Ik mis nog altijd het contact met patiënten.”

Multitasken

Gemeten aan het aantal bestuursmandaten is multitasken blijkbaar een hardnekkig virus bij Van Gorp. Sinds 2008 is hij federaal voorzitter van het Wit-Gele Kruis. Naast die functie en zijn activiteiten voor de KHLIM is hij voorzitter van de Vlaamse Federatie voor thuisverpleging; voorzitter van de Samenwerking Psychiatrische Initiatieven Limburg; ondervoorzitter van sTimul, een vormingscentrum voor ervaringsgericht leren voor zorgverleners; bestuurslid van het woonzorgcentrum Sint-Jozef in Neerpelt; lid van de stuurgroep Life Tech Limburg en lid van de Strategische Adviesraad Welzijn, Gezondheid en Gezin van de Vlaamse Overheid.

“Ik ben een beetje vanzelf in die mandaten gegroeid”, zegt hij. “Ik vulde dat in vanuit een ethisch perspectief. Dat ik ooit zelf patiënten heb gewassen, is een troef bij het uittekenen van beleid. Ik werd dan wel het gezicht van een organisatie, maar ik heb in wezen altijd hetzelfde verteld. Het werd alleen gemakkelijker opgepikt. Ik ben blij dat ik de stem van de patiënten kan vertolken. Dat heeft bijgedragen tot betere opleidingen in Vlaanderen. Het heeft me ook geholpen processen en samenwerkingsverbanden op te zetten om tot betere, betaalbare en meer toegankelijke zorg te komen. Misschien klinkt het niet zo ambitieus, maar daarbij ben ik ook altijd een beetje verpleegkundige gebleven.”

Aan de combinatiedrang zal een einde komen zodra Van Gorp bij de CM begint. Volgens de statuten is die baan onverenigbaar met andere activiteiten. Behalve dan met een privéleven, hoopt de toekomstige voorzitter. Of dat mogelijk is? “Ik leid ook nu een vrij regelmatig en evenwichtig leven”, zegt hij. “Werken en gezinsleven goed gescheiden houden, lukt me goed.”

Moderniseren

De Christelijke Mutualiteiten halen met Van Gorp iemand binnen die durft te kiezen voor verandering. Het is bijvoorbeeld zijn verdienste dat de vijf provinciale organisaties van het Wit-Gele Kruis volop gaan voor een internationale accreditatie.

Hendrik Van Gansbeke, algemeen coördinator van het Wit-Gele Kruis: “Luc Van Gorp wil vernieuwing combineren met een groot respect voor wat aanwezig is. Op die manier probeert hij thuisverpleging een nieuwe plaats te geven in een snel evoluerend zorglandschap. Hij is in de eerste plaats iemand die goed kan luisteren. Zodra de doelstellingen vastliggen, is hij een duidelijke onderhandelaar, iemand die met open kaart speelt, maar goed gedocumenteerd is.”

En de uitdagingen die hem wachten bij de CM? “Daar ben ik niet bang van”, zegt Van Gorp. “Ik zie dat als een opdracht die ik als een verpleegkundige dienstbaar wil invullen. Er wacht ons een ongelooflijke uitdaging: hoe gaan we ons zorgbestel handhaven, in het besef dat er geld te kort is? De geprofessionaliseerde zorg zal niet volstaan. Vrijwilligerswerk wordt belangrijker. En net dat heeft CM sterk uitgebouwd. Ik geloof dat CM een referentie kan zijn om vanuit solidariteit een samenleving op te bouwen.”

ROELAND BYL, ILLUSTRATIE JENS CLAESSENS

“Dat ik zelf patiënten heb gewassen, is een troef bij het uittekenen van beleid”