“Ik ben gestopt in het weekend te werken”

“Zo werken wij hier niet.’ Die opmerking kreeg ik van mijn collega’s toen ik in Australië begon te werken. De jaren ervoor had ik als vicepresident voor Zuid-Azië in Hongkong gewoond. Daar werkt iedereen 24 uur per dag, zeven dagen per week. Dat is daar ook makkelijker. De zaken draaien er goed, de cijfers stijgen en dus krijg je fijne feedback. Dat zorgt ervoor dat de druk die je voelt tijdens het werk helemaal anders is. Ik raakte het gewend tijdens het weekend gewoon door te werken.

“In Australië ligt dat anders. Daar vinden ze de balans tussen leven en werk enorm belangrijk. Australiërs willen op vrijdag vanaf vijf uur niet meer werken. Ze wilden er absoluut zeker van zijn dat ik hun geen e-mails meer zou sturen op zaterdag of zondag. Anders voelden ze zich verplicht daarop te antwoorden en dus aan het werk te gaan. Zelfs als vicepresident van een bedrijf word je daarop aangesproken.

“Ik ben hen daarin gevolgd en ik ben gestopt in het weekend te werken. Behalve als iets echt heel dringend is. Bij mijn terugkeer naar België heb ik dat ritme aangehouden. Het is inderdaad belangrijk dat je je tijdens het weekend loskoppelt van wat tijdens de week gebeurt. Het is ook goed eens even offline te zijn. Toen ik mijn carrière startte, waren er nog geen smartphones en e-mails. Zelfs geen pc’s. Als we toen vrij namen, was ook alles in orde, hoor ( lacht).”

Iets anders doen

“Dat mijn huis in Sydney vlak bij een golfbaan lag, hielp me een grens te trekken tussen de werkweek en het weekend. Als je goed wilt worden in golf, moet je veel spelen en cursussen volgen. Bovendien vergt die sport veel energie en concentratie. Je moet dus zelfs niet proberen de stress van het werk mee te nemen naar de golfbaan, want dan kom je nergens. Je moet er je brein voor leegmaken en alleen nog aan golf denken. Zo laat je je professionele leven automatisch even achter.

“Ook in België is dat geen overbodige luxe. Omdat de economische toestand hier niet altijd even makkelijk is, is het moeilijker je cijfers te halen, waardoor je meer onder druk staat. Van maandag tot vrijdag vergt mijn baan veel flexibiliteit en energie. Dat vertaalt zich in lange dagen. Op vrijdagavond moet ik dus echt zeggen: nu stop ik en ga ik iets anders doen.

“Meestal ligt er dan al een golfwedstrijd in het vooruitzicht. Ik ben in mijn club kapitein van een seniorteam – in golf ben je een senior zodra je vijftig bent. Met dat team van zeventien mensen spelen we overal in België.”

Eigen schuld

“Het is heel boeiend dat team aan te sturen. Het zijn allemaal mensen met ervaring. Ze weten waarover ze spreken en hebben niets meer te bewijzen. Ik heb dus weinig autoriteit over die mensen, zeker omdat ik hen ook niet betaal ( lacht). Je moet zo’n team heel goed managen om naar een specifiek doel toe te werken. Het is interessant te ontdekken wat dan wel en niet werkt. Ik kwam er al achter dat je de teamleden positief moet beïnvloeden en echt moet coachen om succesvol te zijn.

“Ik mag dus wel zeggen dat ik een andere manager ben geworden sinds ik golf speel. Het is ook een van de weinige sporten waarin je merkt wat het is geen collega’s te hebben die je helpen. In de periode dat ik nog basketbal speelde, waren er altijd andere teamleden om op terug te vallen. Maar tijdens het golfen speel je alleen tegen jezelf. Als je niet goed speelt, moet je toegeven dat het je eigen schuld is” ( lacht).