‘IK BEN BLIJ DAT IK GEEN POLITICUS BEN’

Luc Van Mol is oprichter en CEO van de Belgische kledingketen ZEB. In het begin van de zomer nam Colruyt Group een belang van 50 procent in ZEB. De distributiegroep uit Halle nam de aandelen van het durfkapitaalfonds Vendis Capital over. De andere helft van het kapitaal zit bij het management, dat aan boord bleef onder leiding van stichter Luc Van Mol. Vandaag telt de modegroep 46 winkels in ons land en een e-shop. Het bedrijf wil doorgroeien naar 70 winkels.

Ondernemerschap en innovatie zijn belangrijk voor Luc Van Mol. De economist heeft de kledingketen vanuit het niets opgebouwd tot een groep met 380 medewerkers en een omzet van meer dan 60 miljoen euro. Van Mol en het kledingbedrijf kregen de jongste jaren ook het epitheton ‘rebels’ opgekleefd, door zijn niet-aflatende strijd tegen de sperperiode voor de koopjes.

U hebt net de intrede van Colruyt achter de rug. Welke impact heeft dat voor u en uw business?

“Op zich is er voor mij niets veranderd, behalve dat we nu een partner hebben die als de retailreferentie in België kan tellen. Zo gaat er voor ons een soort schatkamer open van knowhow. Niet op modevlak, maar wel voor alles wat met retail te maken heeft. Dat stelt mij op mijn gemak. Helemaal gerust ben ik natuurlijk niet, ik denk dat er weinig of geen ondernemers zijn die er gerust op zijn.”

Bent u bezorgd over hoe België economisch zal evolueren de komende jaren?

“De veranderingen in ons professionele leven gaan zo snel dat de meeste ondernemers geweldig op hun hoede zijn en langs alle kanten uitkijken, opdat ze niets zouden missen. Zijn we wel voldoende mee met wat er in de wereld gebeurt? Wat komt er allemaal op ons af en zijn we ertegen opgewassen?

“Ik probeer dat in te schatten door mijn interesseveld zo breed mogelijk te maken; ik tracht zoveel mogelijk informatie op te pikken. Ook uitkijken naar wat de concurrentie wereldwijd doet, is prioritair. Wat doen de Chinezen, de Amerikanen? Wat gebeurt er in de rest van Europa? Ik denk dat onze welvaart in gevaar is. Met de vakbonden hier wordt het moeilijk. Ik reis veel en kijk naar wat er in de Verenigde Staten gebeurt — we moeten niet altijd naar China kijken –, daar zijn de drive en de verantwoordelijkheid van de mensen helemaal anders. Amerikanen kijken minder naar wat de overheid voor hen kan doen of hoe ze van de staat kunnen profiteren. Mensen zijn verantwoordelijk voor zichzelf. Ze hebben er ook geen probleem mee om meer te werken: 40 uur, 50 uur, twee jobs. Niet dat ik de States wil verheerlijken, maar het is gewoon een realiteit die op ons afkomt.”

U ziet vooral internationale bedreigingen?

“Kijk naar de grote dynamiek in Azië en Amerika. Alles wat we verworven hebben, is in gevaar. Ik heb daar geen antwoord op, maar ik maak me wel zorgen. Dat zijn fundamentele vraagstukken. Zullen onze kinderen het beter of even goed hebben als wij? Ik ben blij dat ik geen politicus maar ondernemer ben. Als ondernemer probeer ik die schwung in het bedrijf te krijgen, het creëren van een gezonde werkomgeving, zodat mensen het goed hebben. Het bedrijf moet gezond blijven en dat is niet gemakkelijk in de huidige omstandigheden. De koopkracht wordt internationaal verspreid, en innovaties zoals e-commerce zijn weliswaar opportuniteiten, maar bedreigen ook onze welvaart. Vanuit China worden spullen voor een paar euro verstuurd tot bij de klanten hier. Dat bijna individuele transport van pakketjes is trouwens ook schadelijk voor het milieu.

“Er zijn heel veel uitdagingen, maar we moeten er ook niet van wakker liggen. We hebben vandaag een gezond bedrijf waar het aangenaam werken is. Het feit dat mensen zoals de Colruyts vertrouwen hebben in ons bedrijf, is toch een positief teken. En er zijn ook nog heel wat kansen in de business, creatieve ondernemers raken nooit uitgepraat. Maar die primeur is voor mijn raad van bestuur.”

K.D.C.