“Ik begrijp de scepsis van de beleggers niet goed”

Is de fusieoperatie met Mitiska het ei van Columbus voor Brantano? De scepsis op de beurs is groot. Joris Brantegem, bezieler van de schoenendistributeur, geeft tekst en uitleg.

Het is 8.30 uur ‘s ochtends en twee graden onder nul. Joris Brantegem (38) komt een kwartiertje te laat de parking van het Brantano-hoofdkwartier opgereden. Hij excuseert zich hoffelijk – “de ijzel heeft me parten gespeeld” – maar verkneukelt zich duidelijk in het winteroffensief. “Sneeuw is voor ons een godsgeschenk. Als dit weer een week blijft duren, levert het ons één miljoen euro extra omzet op,” rekent hij. “Logisch, ouders hebben niet graag dat hun kinderen met natte of koude voetjes op de schoolbanken zitten.”

Als we de persberichten van schoenendistributeur Brantano mogen geloven, heeft het weer het bedrijf al diverse malen parten gespeeld. De omzetgroei stond onder druk door de warme temperaturen in november 2002, zo luidde het, waardoor de aankoop van winterschoenen werd uitgesteld. En eerder viel ook al de omzet in september 2002 tegen door de mooie nazomer. Zelfs het beursklimaat was niet om over naar huis te schrijven. Halverwege december 2002 zakte de koers van Brantano met 5,9% na berichten over een fusie van de schoenenverkoper met de retailholding Mitiska – die zelf 42% in Brantano aanhoudt. En de bekendmaking van een aantrekkelijke deal in Groot-Brittannië rond eindejaar, waardoor Brantano in één klap voor een prikje 28 winkels verwierf van de noodlijdende Britse sectorgenoot Famous Brunswick Warehouse, kon de beleggers niet bekoren. Het aandeel bleef onveranderd op 21,20 euro.

Nochtans is de mogelijke fusie met Mitiska – eind deze maand wordt daarover een haalbaarheidsstudie van KBC Securities afgeleverd – volgens Joris Brantegem het ei van Columbus voor de schoenketen Brantano en dé springplank voor een verdere Europese expansie. “Ik begrijp de scepsis van de beleggers en analisten niet goed,” zegt hij. “Hier is nu een enthousiasmerend ondernemersproject dat het potentieel in zich heeft om een Belgisch bedrijf klaar en duidelijk op de Europese kaart neer te zetten, en ik zie overal gelatenheid.” Tijd voor een gesprek.

TRENDS. Welke voordelen kan Brantano halen uit dit fusieproject? Het lijkt wel alsof de operatie vooral bedoeld is om het noodlijdende Mitiska te depanneren?

JORIS BRANTEGEM (BRANTANO). “Ik zie een aantal duidelijke voordelen. Vandaag zijn we als beursgenoteerd schoenbedrijf een lilliputter. Door de fusie krijgen we de mogelijkheid om twee kleine beursentiteiten samen te brengen waardoor we een hogere free float, een substantiële toename van onze marktkapitalisatie en een open kapitaalstructuur volgens Angelsaksisch model kunnen realiseren. We willen dus – en daarin verschillen we van de meeste andere beursgenoteerde bedrijven – een publiek bedrijf pur sang worden zonder dat één aandeelhouder de eigendomstructuur domineert. En we zijn ook op zoek naar een stabiele basis voor Brantano, zowel voor het management als voor onze medewerkers in de winkels. Want voor hen waren het zeer hectische maanden.”

De fusie is dus vooral financieel-technisch van aard. Zijn er dan geen operationele voordelen voor Brantano?

BRANTEGEM. “Hiervoor wil ik verwijzen naar de haalbaarheidsstudie van KBC Securities. Die zal ons toelaten om alle voor- en nadelen op een rijtje te zetten en te kijken welke de beste optie is. Eigenlijk ben ik niet op zoek naar operationele voordelen. Brantano heeft een goed geoliede organisatie, we beschikken over een professioneel management en we hebben zeker niet de ambitie om een tweede Mitiska te worden. Dat is niet onze focus. Het fusieproject zal uit twee luiken bestaan. Enerzijds ligt het hoofdaccent op de creatie van een nieuw beursgenoteerd bedrijf dat zich onder de merknaam Brantano als een special shoe retailer op de Europese markt zal ontplooien. Anderzijds zal een aantal interessante participaties van Mitiska ondergebracht worden in een tijdelijk vehikel, zeg maar een aparte juridische structuur met het imago van een durfkapitaalfonds, waarvan de nieuwe toekomstige raad van bestuur zal uitmaken wat er precies met die niet-kernactiviteiten zal gebeuren.”

Is het project van de ‘grote Belgische retailgroep’ daarmee definitief van de baan? Want aanvankelijk wou u samen met SCF, de holding boven E5-Mode, en Mitiska een nieuwe retailholding oprichten, met Brantano als spil die Mitiska en SCF zou opslorpen.

BRANTEGEM. “Dat was een zinvolle gedachte, maar ik zie daar vandaag geen ruimte voor. Afgelopen zomer hebben we een aantal opties op een rijtje gezet. Maar we hebben vrij snel ingezien dat een dergelijke retailgroep – de fusie van drie beursgenoteerde entiteiten – te complex was. Het is nu al geen sinecure om twee partijen rond één tafel te krijgen. Daarom hebben we dat project in de koelkast opgeborgen, zonder uit te sluiten dat het weer aan bod komt over een paar maanden of binnen afzienbare tijd.”

Wil dat zeggen dat Etienne Kaesteker, de topman van E5-Mode, na de fusie zal intekenen op een kapitaalverhoging van de nieuwe groep?

BRANTEGEM. “Ik denk dat u die vraag beter aan hem kunt stellen. Zulke verregaande gesprekken hebben we vandaag niet gevoerd. Maar never say never. Als wij morgen een zinvol project kunnen tot stand brengen door onze krachten te bundelen met E5-Mode, dan is het onze plicht om dat te bekijken. In de omringende landen zijn er al voorbeelden van marktspelers die alles aanbieden wat te maken heeft met mode en uitrusting. Etienne Kaesteker en ik kennen elkaar al meer dan vijftien jaar en we hebben veel waardering en respect voor elkaar. Hij zou een goede voorzitter zijn om een dergelijke groep gestalte te geven ( glimlacht).”

Ook Luc Bertrand, topman van Ackermans & van Haaren, liet in dit blad zijn interesse blijken voor de aandeelhoudersherschikking rond Brantano.

BRANTEGEM. “Mijnheer Bertrand is een eminent financier en ik heb veel sympathie voor zijn Antwerpse financiehuis. Maar er zijn nog wel meer interessante Belgische partijen die voor dit project in aanmerking zouden komen. Ik noem twee topfinanciers: Philippe de Vicq van Gevaert en Richard Goblet d’Alviella van Sofina. Beide partijen zijn evenzeer in staat om onze toekomstige groei te ondersteunen. Kijk maar naar Sofina, dat twintig jaar lang in Colruyt aanwezig is geweest, in goede en slechte dagen. Dat spreekt ons erg aan.”

Dreigt er geen schuldprobleem voor Brantano als de fusie doorgaat?

BRANTEGEM. “Toen wij naar de beurs gingen in 1997 hadden wij een gearing ( nvdr – netto financiële schuld gedeeld door het eigen vermogen) van 171% met alleen de Belgische activiteiten. Vijf jaar later, ik spreek van eind 2001, hadden wij een gearing van 144% met een verdriedubbeling van de omzet en de winst. Wat ik hiermee wil beklemtonen is dat Brantano erin is geslaagd om zijn expansie goedkoop te financieren. We hebben steeds op zeer intensieve wijze gebruik gemaakt van onze financiële hefboom. Vijf jaar geleden keek niemand naar die schuldgraad, vandaag ligt dat anders. Maar ik wil toch opmerken dat Brantano altijd een heel stevige operationele cashflow heeft gecreëerd. Eind 2001 was dat 22,5 miljoen euro, zo’n 900 miljoen oude Belgische frank. Als we morgen onze contante betalingspolitiek die we al zeven, acht jaar voeren tegenover onze leveranciers, omzetten naar het gebruik van krediet bij onze leveranciers, dan gaat de financiële markt daar geen rekening meer mee houden en zakt onze nettoschuld met twee vijfde. Bovendien heeft Brantano in het verleden een mooie spaarpot aangelegd door toplocaties aan te kopen in België en te investeren in warehouses. Het loont op termijn om belangrijke eigendommen niet te moeten huren. Als we morgen zouden beslissen om dit vastgoed te realiseren, dan zakt onze resterende schuld nog eens met de helft.”

Waar ligt het groeipotentieel op korte termijn voor Brantano?

BRANTEGEM. “Vijf jaar geleden zijn we naar de beurs gegaan zonder buitenlands project. Zes maanden later hebben wij 47 Shoe City-winkels overgenomen in het Verenigd Koninkrijk. Het was de eerste grote stap in het streven van Brantano om een Europese schoenenretailer te worden. We hebben toen duidelijk gekozen voor de strategie one brand, one concept. Vandaag zijn we van 47 winkels naar 96 winkels gegroeid. Enkele weken geleden hebben we een nieuwe acquisitie aangekondigd en 28 winkels gekocht van onze Britse sectorgenoot Famous Brunswick Warehouse. Dit is eigenlijk een tweede Shoe City-deal en hij sluit perfect aan bij de investering die we vorig jaar bij Leicester hebben gedaan, waar we een nieuw warehouse hebben gebouwd. Kostprijs: 15 miljoen euro. De capaciteit is goed voor 175 tot 225 winkels, met inbegrip van een terrein achter het nieuwe warehouse waar we kunnen uitbreiden. Als we vandaag die 28 winkels op een paar weken tijd kunnen integreren – en we hebben in Groot-Brittannië al bewezen dat we makkelijk 25 tot 30 winkels kunnen ombouwen in vier tot vijf weken – dan gaan we van een kleine 100 winkels naar 130. Waarschijnlijk zitten we nog maar aan een kwart van ons potentieel in Groot-Brittannië. Ik acht er 250 à 300 winkels de komende vijf tot zes jaar perfect haalbaar. We hebben nu al 120 winkels in België, voor een bevolking van 10 miljoen inwoners. Groot-Brittannië telt meer dan 60 miljoen inwoners.”

In Nederland loopt de expansie niet van een leien dakje. Brantano moest al een halvering van de halfjaarwinst aankondigen en twee winstwaarschuwingen uitsturen wegens problemen boven de Moerdijk.

BRANTEGEM. “We hebben daar twee fouten gemaakt. Ten eerste hebben we te veel vertrouwen gegeven aan het oude management. Behalve dat ze als gewezen eigenaars een cheque hadden ontvangen, zaten die managers te verstard in hun oude patroon van ondernemerschap. Ten tweede hebben we te laat onze eigen controlesystemen ingevoerd. We zijn niet streng genoeg geweest bij de opvolging, waarschijnlijk omdat de markt zo dichtbij is en Nederland voor ons een vertrouwd groeiterrein leek.”

Was Brantano in de euforie van de groeiperiode 1999-2000 een beetje te laks geworden?

BRANTEGEM. “Neen, noem dit geen laksheid. Uit commerciële voorzorg hebben we de lokale mensen te veel de vrije teugels gelaten. We dachten dat dit de beste manier was om van deze acquisitie een succesvolle operatie te maken. Maar zo’n anderhalf jaar na de overname hebben we radicaal moeten ingrijpen en hebben we het management vervangen door een nieuwe, jonge Nederlandse ploeg. Achteraf is gebleken dat het oude management een aantal beslissingen had genomen – weliswaar met onze goedkeuring omdat we veel vertrouwen in hen hadden – die een zodanige impact op de operaties hadden dat die nieuwe ploeg de situatie niet meteen heeft kunnen rechttrekken. Vandaar dat we vorige zomer beslisten om de Nederlandse activiteiten onder te brengen onder een Benelux-koepel met als motor de Belgische hoofdzetel. Mijn inschatting is dat ze uiterlijk eind 2003 opnieuw een positieve bijdrage zullen leveren tot het operationele resultaat: ik sluit niet uit dat we begin dit jaar nog extra inspanningen zullen moeten leveren, maar in het derde of vierde kwartaal moeten we er break-even zijn.”

Waar moet Brantano over vijf jaar staan?

BRANTEGEM. “De komende vijf à zeven jaar moeten we kunnen groeien naar een marktbasis van zo’n 600 winkels, dat is een verdubbeling van ons huidige aantal. Het zal belangrijk zijn dat we onze marktkapitalisatie stapsgewijs kunnen opkrikken tot 350 à 400 miljoen euro, om Europees te kunnen meetellen bij de institutionele en particuliere beleggers.”

Dat klinkt ambitieus. Brantano is vandaag niet meer dan 60 à 65 miljoen euro waard op de beurs.

BRANTEGEM. “We zitten in een dieptepunt, dat is duidelijk. De financiële wereld heeft de jongste paar weken heel defensief gereageerd op onze fusieplannen. Ik heb daar begrip voor, maar ik vermoed dat het vertrouwen in Brantano de komende weken – zodra er eind januari of begin februari meer duidelijkheid komt – zal herstellen. De komende twee jaar ligt de focus op de bestaande markten: Brantano verder rentabiliseren, onze expansie in Groot-Brittannië voortzetten, de verdere commercialisering in Denemarken en de herstructurering in Nederland. In 2005 moeten we dan klaar staan om een aantal belangrijke nieuwe Europese groeistappen te zetten.”

Denkt u dan aan landen zoals Frankrijk en Duitsland?

BRANTEGEM. “Neen, ik kijk vooral naar Zuid-Europa. Ik heb een grote voorkeur voor het Iberische schiereiland. Er is daar in ons marktsegment nog niet zo’n intense competitie en landen zoals Spanje en Portugal zijn sterk groeiende economieën. Er bestaat in die markten ook meer voorliefde voor – hoe zou ik het zeggen – allochtone inmenging.”

In 1989 besliste u om bij Brantano radicaal het roer om te gooien en – in tegenstelling met bijvoorbeeld Colruyt – het pad van de hard discounter te verlaten.

BRANTEGEM. “We kennen allemaal het succesverhaal van Colruyt. Dat bedrijf heeft bewust gekozen voor een landelijke politiek en een voorzichtige expansie in Frankrijk. Wij hebben gekozen voor een Europese expansiepolitiek. Hadden wij ervoor geopteerd om ons alleen in België te handhaven, dan hadden wij ook 12% jaarlijkse groei kunnen neerzetten op het gebied van omzet en winst. We hebben ervoor gekozen om Europees te gaan, vandaar dat we een belangrijke positie hebben in het Verenigd Koninkrijk. Voor een stukje zijn we een Colruyt-verhaal, met dat verschil – en ik wil niet oneerbiedig klinken – dat we internationaal een aantal stappen verder staan.”

Precies dertien jaar geleden namen Luc Geuten en Léon Seynaeve 50% van het kapitaal van Brantano over via Mitiska, hun gezamenlijke holdingvennootschap. Wat zal hun plaats zijn in het nieuwe geheel na de fusieoperatie met Brantano?

BRANTEGEM. “Het antwoord ligt bij de nieuwe raad van bestuur van Nieuw Brantano. Persoonlijk heb ik veel geleerd van Luc Geuten en Léon Seynaeve. Deze mensen hebben een carrière van meer dan dertig jaar in de retail. Mitiska is uit de bocht gegaan in Duitsland met de overname van de tapijtketen Frick. Er zijn daar een aantal fouten gemaakt die elk van ons gemaakt kon hebben. De kan is zeer groot dat zij samen met een aantal basisaandeelhouders aanwezig blijven in de aandeelhoudersstructuur.”

Blijft u zelf persoonlijk actief binnen Brantano?

BRANTEGEM ( nadrukkelijk) “Absoluut, ik ben achtendertig jaar. Ik zou graag nog lang willen werken met behoud van een voldoende dosis gezond verstand, uiteraard.”

Gaat u nog incognito shoppen in de Brantano-winkels?

BRANTEGEM ( glimlacht) “Ik stel vast dat ze me niet meer overal kennen in de winkels, maar ik doe geen controles, ik ben gewoon consument.”

Slotvraagje. Wie heeft u eigenlijk op het idee gebracht om een fusie te overwegen tussen Brantano met Mitiska?

BRANTEGEM. “Eigenlijk heeft mijn goede vriend Etienne Kaesteker mij op het idee gebracht. Een heel intelligente man. Een dergelijk samengaan was een van de mogelijke denkpistes deze zomer, maar het is Etienne geweest die het idee nog heeft versterkt. Ik heb al veel interessante dingen van hem geleerd. Als achttienjarige knaap ging ik al vaak bij hem te rade. Hij is een retailer in hart en nieren, een kruidenier in zijn vak die oog heeft voor duizend-en-één details. En bovendien is hij een eerlijke ondernemer. Een combinatie die kan tellen.”

Piet Depuydt [{ssquf}]

piet.depuydt@trends.be

“De komende vijf à zeven jaar moet Brantano groeien naar een marktbasis van 600 winkels, dat is een verdubbeling van ons huidige aantal.”

“Ik denk dat we voor een stukje een Colruyt-verhaal zijn, met dat verschil dat we internationaal al een aantal stappen verder staan.”

“In 2005 moeten we klaar staan om een aantal belangrijke nieuwe Europese groeistappen te zetten.”