IJzervlechter in het parlement

Marc Cordeel staat aan het hoofd van een grote bouwonderneming, maar is als Vlaams parlementair ook lid van de commissie Openbare Werken. Zijn die functies wel verenigbaar?

M arc Cordeel (VLD) werd vorig jaar verkozen tot Vlaams volksvertegenwoordiger voor de kieskring Sint-Niklaas-Dendermonde. “Ik nam eigenlijk aan die parlementsverkiezingen deel met de gedachte dat ik toch niet verkozen zou worden. Politiek was toen maar een hobby voor mij.” Hij leidt, samen met zijn broer Dirk en zoon Filip, de holding Cordeel. Die overkoepelt in totaal negen bouwbedrijven. In thuisbasis Temse zijn Cordeel Zetel Temse en Cordeel Invest gevestigd. Cordeel Zetel Hoeselt en Beton Vangronsveld zitten in Hoeselt. Daarnaast heeft de holding vestigingen in Nederland ( Mabuwat Zwijndrecht, Axel en Vlissingen-Oost), Duitsland ( Cordeel GmbH Aachen) en Frankrijk ( Baticor Lille). Holding Cordeel is goed voor een groepsomzet van ongeveer 124 miljoen euro (5 miljard frank) en heeft 600 mensen op de loonlijst. De activiteiten zijn gegroepeerd rond vier kernen: metaalconstructie, schrijnwerkerij, ijzervlechterij en prefabconstructies.

Als Vlaams parlementair zetelt Cordeel in de commissie Openbare Werken. Is dat wel verenigbaar met een job in de bouw? “Het is moeilijk om als aannemer in de politiek te zitten. Ik krijg dikwijls het verwijt dat ik voor eigen kar rijd. Maar ik durf te beweren dat ik altijd het algemene belang probeer te dienen. Ik heb voor de commissie Openbare Werken gekozen omdat dat mijn stiel is.” Hij beseft wel dat het delicaat is om met zijn kennis over de bouwwereld te koop te lopen. “Ik kan moeilijk als aannemer in de plenaire vergadering een toespraak houden over openbare werken. Maar dat ligt me ook niet. Ik werk liever achter de schermen in de fracties en de commissies, waar ik tips geef aan collega’s. Ik weet bijvoorbeeld beter dan wie ook hoe de kostprijs en de uitvoeringstermijnen van openbare werken moeten worden ingeschat,” aldus Cordeel.

In het begin voelde hij als nieuw parlementslid wat naijver bij partijgenoten. “Maar een bedrijfsleider heeft een olifantenvel. Bovendien kun je wat stouter spreken, aangezien je toch onafhankelijker bent en geen knieval moet doen voor de kiezer. Bedrijfsleiders denken ook niet zo ‘gesecteerd’ als sommige andere politici en hebben een open vizier.”