IJzeren managers

Achtereenvolgens 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en een marathon lopen. Iedereen die een triatlon tot een goed einde wil brengen, moet zijn grenzen verleggen. Ironmanagers begeleidt managers bij hun sportieve droom.

Sinds het begin van dit seizoen zijn Joerie Vansteelant en Sophie De Groote lid van Ironmanagers. Vansteelant is vijfvoudig wereldkampioen duatlon en zette onlangs de stap naar triatlon. Beide wereldtoppers geven advies, inspiratie en motivatie aan de 100 leden van de club. “In hun bedrijf zijn managers een rolmodel voor de werknemers. Op hun beurt zijn Joerie en Sophie een rolmodel voor de Ironmanagers. Zij vormen de top van onze piramide”, legt Tim De Vilder, hoofdcoach van de Ironmanagers uit.

Vansteelant ziet de samenwerking helemaal zitten. “Ons grote voordeel is dat we nu kunnen terugvallen op een professioneel team. Wij moeten alleen focussen op onze sport. Aan de andere kant staan we open voor vragen van de leden. Met plezier delen we onze kennis en ervaring. Tijdens de stage in Fuerteventura kwamen er heel veel vragen: over voeding, over training, maar ook over de financiële aspecten van het leven als topsporter.”

De Ironmanagers trekken samen op stage met beide topatleten, trainen doen ze meestal apart. Daarvoor is Vansteelant veel te snel, al zijn er wel enkele Ironmanagers die het niveau van De Groote aankunnen. Vansteelant ziet enkele opvallende parallellen tussen topsport en de zakenwereld. “Sporters en managers zijn allebei gedreven door passie, ze staan mentaal sterk in hun schoenen en focussen op één doel. Ten slotte geven ze zich voor de volle 100 procent om dat doel te bereiken.”

Hoog slaagpercentage

De kiemen van de Ironmanagers werden gelegd in het najaar van 2005. Enkele managers waren op vakantie in Lanzarote toen de plaatselijke Ironman plaatsvond. “We zagen enkele deelnemers uit het water komen die niet echt beantwoordden aan het ideaalbeeld van een atleet en sommigen dachten daarom dat ze dat minstens even goed konden”, vertelt De Vilder die onder andere samen met ‘marathonman’ Stefaan Engels en Dick Vandevyvere, de CEO van Fitness First Benelux, Fitindex en budgetketen Justfit.be, aan de wieg van de club stond.

Met 35 leden kende Ironmanagers een vliegende start en het eerste doel bestond erin op een verantwoorde manier toe te werken naar de Ironman van Florida 2008. “We bouwden de conditie op via een cyclus van drie jaar, met achtereenvolgens een kwarttriatlon in het eerste jaar, een halve triatlon in het tweede jaar en ten slotte de bekroning met een volledige triatlon. Florida werd een groot succes want alle 31 Ironmanagers die de start namen, haalden de aankomst.”

Ironmanagers kunnen in twee grote categorieën ingedeeld worden. De grootste groep bestaat uit mensen die vroeger sportief waren, maar nadien afhaakten en tien jaar geen sport deden. Daarnaast zijn er ook veel fietsers en marathonlopers die in triatlon een nieuwe uitdaging zoeken. Het ledenbestand spreidt zich uit over heel Vlaanderen, maar het zwaartepunt ligt in het Gentse. Vrouwen zijn opvallend ondervertegenwoordigd. “Er zijn inderdaad veel te weinig vrouwen, maar hun aantal groeit wel. Momenteel hebben we vijf actieve leden.”

De club organiseert gezamenlijke trainingen waar meestal een dertigtal mensen op afkomt. Iedereen oefent op zijn eigen niveau en dat resulteert in trainingsgroepen van drie niveaus. Twee keer per jaar, meestal zes weken voor de geplande Ironman, gaat de groep op trainingsstage waar alles in het teken van de komende sportieve uitdaging staat. Het hoge slaagpercentage bewijst dat de aanpak werkt. Volgens De Vilder haalden op 184 starters, liefst 182 deelnemers de aankomst. “De ene deelnemer kreeg te maken met materiaalpech, de andere met rugproblemen. Maar die laatste heeft niet veel later toch zijn doel bereikt.”

Hoe bent u bij de Ironmanagers terechtgekomen?

STIJN VELDEMAN. “Net als mijn tweelingbroer Stefaan was ik al jaren actief in de atletiekwereld. Daar leerde ik ook Tim De Vilder kennen. Toen hij ergens in 2006 vertelde over het nieuwe project, hapten we meteen toe. De reden was vooral sportief. Het is niet verstandig de stap naar triatlon in je eentje te doen. Je hebt een professionele begeleiding nodig.”

Hoe belangrijk is netwerking?

VELDEMAN. “Netwerking is geen doel op zich, maar er heerst een aangename sfeer bij de club. Dat levert ook wel eens een opdracht op.”

Hoe combineert u een drukke zakenagenda met de vele trainingsuren?

VELDEMAN. “Vroeger trainden we dagelijks een uurtje en dat hebben we geleidelijk aan uitgebreid. Het eerste jaar kwamen we aan 8 tot 10 uur per week, nu zitten we boven de 15 uur. Dit betekent dat we keuzes moesten maken. We hebben afscheid moeten nemen van alle andere hobby’s. Heel belangrijk is ook de steun van de familie. We proberen hen zo veel mogelijk te betrekken.”

Triatlon is een familiezaak?

VELDEMAN. “Vorig jaar stonden we met drie broers aan de start van de Ironman in Hawaï en we hebben alle drie de finish gehaald. Toon heeft in nauwelijks twee jaar de overstap gemaakt van basketbal naar triatlon, wat een enorme prestatie is. Gert heeft ook een verleden in basketbal, maar voorlopig zijn we er nog niet in geslaagd hem te overtuigen.”

Wat is de volgende uitdaging?

VELDEMAN. “We zitten in een rustperiode waarin we gewoon de conditie onderhouden zonder trainingsschema’s. Dat heeft voor een stuk te maken met de familiale situatie, want in korte tijd worden we met drie broers papa. Daarna bouwen we op naar de Ironman van Florida in 2014.”

DIRK VAN THUYNE, FOTOGRAFIE THOMAS DE BOEVER

“We hebben afscheid moeten nemen van alle andere hobby’s” Stijn Veldeman