“Iets teruggeven aan de maatschappij”

Wat hebben een internationaal headhunterskantoor en een kindgerichte ngo met elkaar gemeen? Voor Rita Aerts, partner van Shikar Group én voorzitter van Plan België, dat deze week zijn campagneweek houdt, is het antwoord duidelijk: passie. De passie om te ontwikkelen. “Niet alleen high profiles in de bedrijfswereld hebben daar recht op.”

Rita Aerts is partner bij Shikar Group, een executive headhuntersbedrijf met kantoren in Brussel, Zürich en Frankfurt. Dagelijks is ze begaan met het zoeken naar jobmogelijkheden voor mensen met senior profielen. Niet meteen het type van mensen waar een doorsnee-ngo zich mee inlaat. En toch heeft Rita Aerts een passie die zich ver van dit executivegeweld situeert. Deze keer geen muziek, houten speelgoed of schrijfmachines: Aerts’ passie ligt bij Plan International en zijn Belgische vestiging.

Participatie

Altruïsme als passie: pardon? “Ach, dat kwam een beetje vanzelf. Ik was halfweg de veertig en begon me vragen te stellen: zal ik nu de rest van mijn leven hard werken zonder iets terug te geven aan de maatschappij? Ik kocht wel steunkaartjes van Unicef en zo, maar verder ging mijn engagement niet. Ik wilde meer.” Toevallig kwam ze met een vroegere voorzitter van Plan België in contact. “Wat me bij deze ngo aansprak, was het participatieve element. Plan doet meer dan fondsen verzamelen voor kinderen uit het Zuiden. Het steunt met die fondsen – jaarlijks goed voor 12,6 miljoen euro – ook de gemeenschap rond dat kind, en betrekt daar iedereen bij: kinderen, ouders, scholen, het dorp enzovoort. Die aanpak beviel en bevalt me zeer.”

Aerts werd in 2003 lid van de raad van bestuur in België. Sinds 1 januari 2009 is ze voorzitter van Plan België, én zetelt ze internationaal in het HR-comité. Haar ervaring in de personeelssector komt daar goed van pas: “We zorgen er voor de selectie en de ontwikkeling van 7000 mensen die in 49 landen actief zijn.”

Toch blijft het vreemd dat iemand haar voorzitterschap van een ngo als passie omschrijft. Hoe definieert Rita Aerts dan wel de term passie? “De meeste mensen denken bij passie in de eerste plaats aan persoonlijk genot. Voor mij zit passie dieper: het gaat om het gevoel dat je een bijdrage kan leveren. Passie is een drijfveer, de energie en het enthousiasme om iets te doen dat humaan is en tot de ontwikkeling bijdraagt. En het moet daarbij om iets blijvends gaan. Herinner je: de arme is meer gebaat bij een vislijn dan bij een vis. Maar let op, ik kan ontzettend persoonlijk genieten van een goed boek, de natuur of een eindje lopen. Alleen gaat mijn engagement bij Plan dieper. Dat is voor mij passie.”

Emoties

Ontwikkeling is de sleutel in Aerts’ denken over werk en passie. Is dat niet wat eng? “Zeker niet,” repliceert ze, “het gaat veel verder dan mathematisch denken. Interesse in het individu doet ook een appel aan je emoties. Zo denk ik nog vaak terug aan mijn werkbezoek aan het West-Afrikaanse Sierra Leone. Natuurlijk raakt het je diep om met eigen ogen de resultaten van het werk van Plan te kunnen zien.”

Willekeurig ga je een parallel trekken tussen headhunting en ontwikkelingswerk. Terecht? Aerts vindt van wel: “Bij Shikar gaat headhunting om de ontwikkeling van het menselijk potentieel van managers. Wat Plan doet, is daar enigszins mee te vergelijken. Het geeft de mogelijkheid aan kinderen in het Zuiden om zich te ontwikkelen. En net zoals een bedrijf gebaat is bij een goede manager, is ook de lokale gemeenschap beter af als haar kinderen ontwikkeling krijgen.” (T)

Door Aart De Zitter/Foto Thomas De Boever