Huwelijksmakelaar tussen ecologie en economie

Luc Goeteyn, topman van de MiNa-raad, probeert het aartsmoeilijke huwelijk tussen ecologie en economie te realiseren. “Er is hoop.”

Zijn maandelijkse uitstapjes naar het culturele centrum in Bornem wilde hij de voorbije 365 dagen voor geen geld ter wereld missen, maar voor de rest was het werken, werken en nog eens werken geblazen voor Luc Goeteyn. Hij geeft het ook moeiteloos toe: aan de top van de MiNa-raad is het harder én meer werken dan hij zelf had gedacht. “Vermits ik meer uren klop dan ik gedacht had, zeg ik soms dat mijn uurloon steeds lager komt te liggen.”

De MiNa-raad is een diepgravend Vlaams overleg- en adviesorgaan over milieuzaken. Een jaar terug trad de nieuwe topman aan met het vaste voornemen het middenveld meer te betrekken bij de werking. “Dat dit aardig gelukt is, vormt vandaag mijn allergrootste voldoening,” zegt de MiNa-voorman. “We hebben dat vooral gerealiseerd via de organisatie van een reeks symposia en congressen onder de koepel MOT of voluit milieuthema’s op tafel. Op die MOT-dagen hebben we steeds meer actoren mogen verwelkomen. Vroeger durfde dat al eens anders zijn. Bovendien zijn al die bijeenkomsten ook veel méér gebleken dan praatbarakken. We hebben in de meeste gevallen grondig gediscussieerd over de meest diverse dossiers, om vervolgens goed afgelijnde adviezen te verstrekken aan de Vlaamse beleidsmakers. En als er geen advies uit voort kwam, dan volgde er op zijn minst een lijvig studiedocument.”

Van één zaak is Luc Goeteyn steeds meer overtuigd geraakt: ecologie en economie hoeven echt niet elkaars tegenpolen te zijn. “Het heeft me plezier gedaan dat we het voorbije jaar ook vanuit het bedrijfsleven af en toe een schouderklopje kregen,” zegt hij. “Als er tussen ecologie en economie geen verstandshuwelijk kan ontstaan, zijn we verkeerd bezig in Vlaanderen. Op lange termijn zal dat trouwens niet anders kunnen. Stilaan dringt die boodschap op alle echelons door, en maar goed ook. Hoewel we natuurlijk altijd rekening moeten houden met de globale en met de Europese context.”

Zo te horen kan Luc Goeteyn vooral op een geslaagd 2005 terugblikken. Of toch niet? “Ik heb zoals iedereen ook wel mijn kleine frustraties opgelopen,” geeft hij ruiterlijk toe. “Zo hadden we gewild dat de Vlaamse overheid iets sneller duidelijkheid had verschaft omtrent de overgang naar de nieuwe MiNa-raad, zoals reeds voorzien was in het decreet van april 2004. Voorts was het niet altijd even gemakkelijk om een dialoog te voeren tussen MiNa en Serv. Als we daartoe voldoende tijd kregen, lukte het wél. Maar onder hoge tijdsdruk van bovenaf, hebben we ervaren dat we niet altijd tot een consensus konden komen. Misschien is dat niet eens zo verwonderlijk, gezien het hier toch over zware milieudossiers gaat (zoals energieconvenanten of discussies over het afvalbeleid).”

IS: topman van de MiNa-raad.

VRIJE TIJD: van cultuur genieten.

KCA