Hoofd van de grootste Belgische bouwwerf ooit

De overstap van een psychiatrische instelling naar een mastodontwerf? Jan Van Rensbergen, de nieuwe topman van Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel, is er gerust in.

Jan Van Rensbergen, de kersverse topman van Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel, duidt zijn nieuwe functie als “een terugkeer naar de roots.” Sinds hij in 1982 in Gent afstudeerde als bouwkundig ingenieur was hij eerst actief als wetenschapper, aanvankelijk als assistent-topografie wegen- en bruggenbouw, dan als hydrograaf bij Eurosense. Van 1991 tot 2000 was hij kaderlid van de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek (Vito). Op technisch vlak kan hij dus zijn steen bijdragen tot de publiek-private constructie rond de infrastructuurwerken in de Scheldestad (prijskaartje: 3,3 miljard euro, of de grootste Belgische bouwwerf ooit).

Zijn overstap in september 2000 naar het Openbaar Psychiatrisch Ziekenhuis (OPZ) van Geel als administrateur-generaal lijkt een vreemde beslissing. “Elke ingenieur maakt op een bepaald moment de keuze tussen een eerder wetenschappelijke carrière of een managementfunctie,” klinkt het bij de Vlerickalumnus, lichting 1998. “Ik zag een enorme uitdaging in de omvorming van het verstarde, bureaucratische en in zichzelf gekeerde OPZ tot een dynamisch kennis- en dienstencentrum. Dat wereldvermaarde ziekenhuis was een ruwe steen, die ik wilde bijslijpen tot een schitterende diamant.”

Tijdens zijn beleid werden moderne beheerstechnieken ingevoerd, steeg de omzet met 90 % (tot 35 miljoen euro) en kwamen er 150 personeelsleden bij. Van Rensbergen werkte ook een tijd als veranderingsmanager Welzijn en Volksgezondheid.

In zijn nieuwe functie moet hij de processen veeleer consolideren dan veranderen. “Een dynamische ploeg heeft de werken voorbereid. En neen, er heerst geen malaise na het vertrek van de vroegere CEO en CFO. Eventuele vertragingen pakken we samen, waar nodig, weer aan.”

Van Rensbergen is getrouwd met een dressuurrijdster en heeft twee zonen. In zijn vrije tijd coacht hij de semiprofessionele amazone. Zelf rijdt hij geen paard meer. “Dat kan ik die frêle dieren niet aandoen,” lacht de gastdocent van de Ehsal, die ook nog actief is als vrijwilliger in de zorgsector. Zijn bestuursmandaat bij FDA architecten heeft hij ondertussen neergelegd.

Of hij zal praten met zijn voorganger Bruno Accou (vandaag bij Dexia, mogelijke financier van de werken)? “Ik weet niet of dat wel deontologisch correct is.”

H.B.