Honda CBR125R

Een van de nieuwe Honda-modellen voor 2004 is de CBR125R. Een motorfietsje (ééncilinder viertakt en 125 cc) in een sportieve uitvoering (vandaar de typeaanduiding CBR-R) dat de NSR125 moet vervangen. Dat tweetaktmachientje werd door Honda uit het gamma genomen omdat het niet langer zou voldoen aan de Europese normen op het vlak van uitlaatemissies en geluid.

De CBR125R ziet er fraai uit: met de racekuip, de vijfspaakwielen, het zwarte frame en de kleurstelling van de CBR600RR. Ideaal voor een land waar de 125 cc-markt iets voorstelt. Helaas, in België is de 125 cc-motormarkt nooit echt van de grond gekomen. Uitzondering zijn de scooters met die cilinderinhoud. De scooter past in de idee om mobieler te zijn in de stad of in de file. De automatische versnellingsbak maakt een scooter ook eenvoudig te besturen. Met een 125 cc-motorfiets ligt dat anders. Zo’n motor heeft veel versnellingen (vijf of zes) die ook veelvuldig gebruikt moeten worden. Het lage vermogen komt immers maar in een beperkt en redelijk hoog toerengebied vrij.

Zo ook met de Honda CBR125R. Een ritje op de buitenweg betekent veel schakelen. Je krijgt nostalgische gevoelens: als tiener reed je ook al veel schakelend met een bromfiets rond…

Die Honda moet overigens wel in de smaak vallen van de jongeren. In landen waar je vanaf je zestiende mag motorrijden (tot 125 cc) zal de CBR125R de max zijn. België behoort daar niet toe. Het motorpubliek in onze contreien is eerder ouder en je telt hier pas mee als je een motorfiets met een inhoud van minstens 600 cc hebt. Kiest dat publiek voor een flashy motortje waarmee je op de snelweg in ideale omstandigheden (wind mee, plat op de tank liggend) niet harder kunt dan 120 kilometer per uur? Het ding is bovendien klein. Honda heeft ook een 125 cc Varadero in het gamma, een exemplaar dat je de indruk geeft op een grote motor te zitten. Die indruk heb je nooit op de CBR. Wat grotere rijders krijgen zelfs wat lacherige blikken toegeworpen. De racy zitpositie en de kleine stuurhelften zijn niet echt makkelijk voor stadsverkeer. Dan is een Varadero of een Honda XR125L (een enduro-uitvoering) veel handiger.

Betekent dit dat de CBR125R niets voorstelt? Helemaal niet. In de week dat de motor voor ons beschikbaar was, hebben we er veel plezier aan beleefd. Goed, je stelt je eisen wat lager en je weet dat je met een vermogen van 13,2 pk niet de snelste bent. Maar wie kan tegenwoordig nog zeggen plankgas op de E40 van Brussel naar Leuven te hebben gereden zonder geflitst te worden? Bij de verkeerslichten wilde de CBR ook goed vertrekken. In Brussel was de motor door zijn smalle bouw en zijn lage gewicht bijna als een fiets door het drukke stadsverkeer te laveren. En de bochtensnelheid op de buitenweg en klaverbladen mag er ook zijn.

De prijs is overigens heel aantrekkelijk: 2690 euro. Bijna de helft van een Varadero 125 cc. Als speeltje erbij is de CBR125R wellicht een optie. Of als alternatief voor flitsgevoelige motoren.Ad van Poppel

Ad Van Poppel