Hoe kan een bedrijf de circulaire economie integreren in zijn zakenmodel?

Almaar meer bedrijven gaan aan de slag met de cradle-to-cradlefilosofie, die de Duitse professor chemie Michael Braungart bedacht. Daarbij wordt afval gebruikt als grondstof.

“Bedrijven moeten zich eerst en vooral afvragen of hun product biologisch of chemisch is,” zegt Michael Braungart, die 19 november komt spreken in Antwerpen. “Bij een biologische cyclus kijken ze dan of ze het afval kunnen verbranden zonder te filteren of composteren. Zitten ze daarentegen in een technische cyclus, dan kunnen ze kijken uit welke materialen hun product gemaakt is. Daarna stellen ze een innovatietraject op lange termijn op om het product te verbeteren.”

Critici zijn ervan overtuigd dat de aanpak van Braungart kan werken, maar dan enkel in een niche van de economie. De Duitser, die zijn visie voor het eerst in 2002 neerschreef in Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things, ziet dat anders. “De gevaarlijke problemen in de wereld creëren automatisch de nood aan cradle-to-cradlewerken”, zegt Braungart. “De drijvende krachten zullen grote bedrijven zijn zoals de Amerikaanse supermarktketen Walmart. Cradle-to-cradle is er voor de hele economie.”

Braungart suggereert daarmee dat de consumenten de vragende partij zullen zijn voor producten uit de circulaire economie, maar hij houdt er rekening mee dat het nog jaren zal duren voor die mentaliteitswijziging er is. Niettemin rijpen de geesten veel sneller dan Braungart vroeger dacht.

“In Taiwan denken mensen sowieso meer in cycli dan wij. Er is een masterplan opgesteld om het hele eiland cradle-to-cradle te maken. Ook in Brazilië, Zweden of Nederland zijn er veel initiatieven”, stelt hij. “Niet alleen landen, maar ook steden als Hamburg of regio’s maken plannen om cradle-to-cradle te werken. De organisaties die deze initiatieven nemen zijn overigens geen groene organisaties, maar de lokale kamers van koophandel. Ze zien de economische meerwaarde ervan in. In België heb je de provincie Limburg, die samen met Nederlands Limburg cradle-to-cradle wil worden. Ook in België zijn er cradle-to-cradlepioniers, zoals Ecover. Uiteindelijk heeft cradle-to-cradle te maken met streven naar kwaliteit en Belgen begrijpen goed wat kwaliteit is.