Hoe het voort moet met Tiger Woods

Wie Tiger Woods de jongste tijd aan het werk zag, kan zich niet inbeelden dat de 38-jarige Amerikaan de golfsport ooit nog zal domineren zoals in zijn beste periode. Woods zette zopas een punt achter een voor hem desastreus seizoen 2014. Hij finishte geen enkele keer in de top twintig van een toernooi en speelde amper 100.000 dollar aan prijzengeld bij elkaar. In het begin van het jaar was hij nog de nummer één in de internationale ranking, vandaag is hij amper elfde.

Woods kan natuurlijk verzachtende omstandigheden inroepen. In maart werd hij geopereerd aan de rug, waardoor hij maar een paar toernooien kon spelen. Bovendien leek het alsof hij te vroeg probeerde terug te komen, want zijn jongste drie toernooien waren een maat voor niets: 69ste in de British Open, opgegeven in de Bridgestone Invitational en niet voorbij de cut geraakt in de USPGA. “Mijn artsen hebben me de raad gegeven om dit jaar niet meer te spelen en speciale oefeningen te doen om mijn rugspieren te versterken”, liet hij weten in een persbericht. Daarmee bevestigde de Amerikaan dus ook dat hij in geen geval deelneemt aan de komende Ryder Cup, van 26 tot 28 september op Glen- eagles. De Amerikaanse kapitein Tom Watson had nochtans laten uitschijnen dat hij overwoog Woods een wildcard te geven. “Ik wil Tom bedanken, maar in de Ryder Cup heeft Amerika spelers nodig die op 100 procent van hun kunnen zijn”, meldde Woods.

Natuurlijk stelt de golfwereld zich nu vragen over de toekomst van Woods, die sinds de US Open van 2008 geen enkel toernooi van de Grand Slam kon winnen. In die zes onvruchtbare jaren kampte de Amerikaan bovendien met zowel moreel als fysiek leed. In 2009 begon het privé verkeerd te gaan, toen de wereld het nieuws van zijn echtelijke ontrouw breed uitgesmeerd te horen kreeg. Sindsdien ging het op de greens alleen maar bergaf.

“De koning is dood, leve de koning”, kopte The Wall Street Journal onlangs na een overwinning van Rory McIlroy. En in de Amerikaanse sportbusiness is niet iedereen daar even gelukkig mee. Woods is een internationaal icoon en vertegenwoordigt een commercieel imperium via marketing en publiciteit. Als hij niet speelt, dan duikt de kijkdichtheid van de Amerikaanse zenders met gemiddeld 40 procent omlaag.

In heel wat bestuurskamers wordt dan ook gehoopt dat hij alsnog terugkeert. Woods zou niet de eerste veertiger zijn die schittert aan de top: Jack Nicklaus was 46 toen hij zijn laatste Masters won.

MIGUEL TASSO