Hoe de wedde van Didier Bellens werd aangepast

Bij de publicatie van de jaarresultaten van Belgacom vorige week beklemtoonde bestuursvoorzitter Theo Dilissen het vertrouwen van de raad van bestuur in topman Didier Bellens. Aanleiding was een reportage in ons Franstalige zustermagazine Trends-Tendances. Op de inhoud van het artikel werd niet ingegaan, want de gelederen bij het telecombedrijf zijn opnieuw gesloten. Daarvoor moest Bellens wel tolereren dat zijn exorbitant geachte weddepakket werd aangepast. In volle Telindusaffaire zou ‘s mans post wel degelijk in het gedrang zijn geweest, maar de verantwoordelijken schrokken terug voor het hoge prijskaartje (in het contract van Bellens werd een gouden handdruk bedongen van 5,8 miljoen euro) en het niet dadelijk ter beschikking hebben van een opvolger.

Naar verluidt, heeft Bellens nu een jaar de tijd gekregen om te bewijzen dat de overname van Telindus een goede zaak is voor Belgacom. Bellens profiteerde, net als sommige andere leden van het directiecomité, volop van de mogelijkheid die het personeel kreeg bij de beursgang in 2004 om maximaal een bedrag van vijf keer het bruto jaarsalaris te investeren in Belgacomaandelen tegen een voorkeurtarief. Maar in de zomer van 2005 vroeg de regering een overzicht van het aandelenplan waarvan Didier Bellens kon genieten en oordeelde dat de voordelen die aan Bellens waren toegekend veel te gul waren. Analyseert een ingewijde: “Om Bellens aan te trekken, was de regering bereid een prijs te betalen. Maar wanneer dergelijke bedragen naar buiten komen en het imago van een minister dreigen aan te tasten, wordt niet geaarzeld om zijn woord in te trekken.”

Om een schandaal te vermijden, oefende de regering druk uit op het remuneratiecomité en op de raad van bestuur. Opvallend genoeg vormden de politieke families een gemeenschappelijk front, uit vrees voor een eventueel publiek debat over de kwestie. De vraag of de beursgang evenveel geloofwaardigheid had gehad indien Didier Bellens niet in Belgacom had geïnvesteerd, blijft onbeantwoord.

En ook al is hij in zijn recht, Didier Bellens heeft geen andere keuze dan te tonen dat hij bereid is tot samenwerking. Concreet komt het voordeel voor de baas van Belgacom neer op een bruto jaarwedde. Na een hele reeks vergaderingen, volgde eind januari 2006 een akkoord. De voordelen worden teruggeschroefd: Bellens mag nog maar drie keer zijn brutowedde investeren en hij moet ze langer in portefeuille houden dan tot eind november, zoals in het oorspronkelijke akkoord stond.

NvY