HET WAALSE VOORBEELD

Een werkgeversorganisatie die de Vlaamse regering de mantel uitveegt en Wallonië verheft als voorbeeld ? De overwegend West-Vlaamse textielproducenten roeren zich.

“Als de textielsector in 1996 iets beter presteerde, dan was dat ondanks de Vlaamse regering.”

Met die harde woorden toont Febeltex, de Belgische patroonsorganisatie uit de textielsector, haar ontevredenheid over het economisch beleid van Vlaanderen. De textiliens, grotendeels actief in Oost- maar vooral West-Vlaanderen, geven meteen de ingrediënten van die falende overheidsaanpak : een minister van Economie die wel goede bedoelingen heeft, maar machteloos staat ; een versnippering van de bevoegdheden ; beloften die nooit of tergend traag worden waargemaakt én een bureaucratie die elk initiatief verstikt. Textielbedrijven die nog in Vlaanderen actief willen blijven, worden gefnuikt door te stringente maatregelen rond milieu en ruimtelijk beleid, zo klinkt de klaagzang. Meteen wordt de toestand in Vlaanderen vergeleken met die over de taalgrens, in Wallonië.

En dat klinkt zo : “In Wallonië is een ondernemer met investeringsplannen nog welkom, in Vlaanderen wordt hij meteen bekeken als een milieumisdadiger.” De West-Vlaamse textielbedrijven die, ook in 1996, delokaliseerden naar Henegouwen weten wat één en ander betekent.

Ondanks de Vlaamse regering dus slaagde de textielsector in ons land erin zijn productievolume met 1 % op te krikken. Ook al moet die lichte winst meteen worden gerelativeerd. In 1995 kreeg de Belgische overwegend Vlaamse textiel immers een harde opdoffer te incasseren. De lichte stijging van het productievolume is dan nog grotendeels te danken aan enkele subsectoren. Zo gingen de loonveredelingsbedrijven er in 1996 met 2,5 % op vooruit, de producenten van weefsels voor kleding deden het 3 % beter, de fabrikanten van technisch textiel zelfs 10 %. De producenten van interieurtextiel zagen in 1996 hun productievolume echter stagneren en hun omzet met 2 % dalen. En dat is erg. Immers : interieurtextiel hoofdzakelijk tapijt, huishoudlinnen en meubelstoffen is met 14.300 werknemers, 93 % export, 220 bedrijven en 38 % van de toegevoegde waarde de zwaarste pijler van de Belgische (Vlaamse) textielsector. Ook onze export kreeg rake klappen : -1,3 % in Nederland, -4,2 % in Duitsland en -6 % in Frankrijk. De investeringen in de textiel vielen vorig jaar terug met 15 % tot 10,2 miljard frank en er gingen 1900 jobs verloren.

TEXTIEL De sector deed het in 1996 iets beter dan het jaar daarvoor. Ondanks de Vlaamse regering.