Het palmares

In Cannes vond voor de achtste keer de vastgoedbeurs Mipim plaats. We gingen op zoek naar de belangrijkste trends.

Er sneuvelden weer records, daar in het Zuid-Franse Cannes. De achtste editie van de Marché International des Professionnels de l’Immobilier (kortweg Mipim) trok zowat 7000 bezoekers uit 52 landen. Alweer meer dan 1000 exposerende ondernemingen, de meerderheid uit West-Europa (171 Britten, 160 Duitsers, 107 Fransen, 47 Belgen).

Het overgrote deel van de aanwezigen trok echter naar Cannes onder het motto “being there”. Verbazend hoeveel Belgen dit adagio huldigden. De Belgische delegatie was niet alleen talrijk, er werd buiten de beurs ook druk overleg gepleegd, er werden contacten gelegd en voorbereidende gesprekken gevoerd. De zon en de omgeving zorgden ervoor dat de teugels werden gevierd. Op de zaterdagse Belgian Beach Party was trouwens van teugels helemaal geen sprake meer. Wie het Belgische vastgoedwereldje voor stijf en gereserveerd hield, zal na deze fuif zijn mening wellicht hebben herzien.

Zo aanwezig als de Belgen waren op de Beach Party en in het Mipim-randgebeuren, zo afwezig waren ze in het Palais des Festivals. Als standhouder, welteverstaan. Steden als Brussel en Gent hadden wél een plaatsje gehuurd, en groeiden dan ook uit tot ontmoetingsplaats van de aanwezige Belgen. Erg spectaculair of nieuw waren hun projecten echter niet. Maar ze lieten zich tenminste opmerken. Hetgeen niet kan worden gezegd van steden als Antwerpen of Luik, en evenmin van een regio als Vlaanderen.

VLAANDEREN AFWEZIG.

Hier en daar was gemor te horen over de afwezigheid van Vlaamse excellenties, die nochtans de mond vol hebben over de Vlaamse eigenheid en het promoten van Vlaanderen als business location. Is Cannes niet ver genoeg voor wereldreizigers als minister-president Luc Van den Brande (CVP) ? Onvoldoende interessante projecten in voorbereiding ? Kan Vlaanderen buitenlandse bedrijven of investeerders eigenlijk wel interessante voorwaarden bieden ? Feit is dat grootstedelijke gebieden als onder meer de Weense en de Berlijnse regio wel nadrukkelijk aanwezig waren en hengelden naar de interesse van internationale bedrijven en beleggers.

Toch moeten de Belgische promotoren, ontwikkelaars, aannemers, makelaars en architecten ook de hand in eigen boezem steken. Zij maakten zich niet al te moe in het promoten van Belgische projecten. Voor de wedstrijd Mipim Awards kwam geen enkele Belgische inzending binnen. Laat staan dat een project genomineerd zou worden. Een beetje fierheid graag.

Laureaten van de Awards werden uiteindelijk een businessproject in het Duitse Jena, een Portugees shoppingcenter, een Parijs residentieel project (het bewoonbaar maken van twee historische gebouwen), een kantoorgebouw in Bristol en een renovatieproject in Kopenhagen.

TRENDS.

Zoeken naar duidelijk aanwijsbare trends op deze achtste Mipim-beurs bleek geen makkie. De initiatiefnemers deden er alles voor om de bezoekers te laten geloven dat het weer optimisme troef was in de vastgoedwereld. Hun stelling is voorbarig, maar niet geheel onterecht. Getuige de megalomane torenprojecten die de aandacht trokken. De mortel van de 450 meter hoge Petronas Towers in Kuala Lumpur is nog niet droog, of Londen droomt al van een Millennium Tower in de City, 435 meter hoog. En het Shanghai World Financial Centre zal bij voltooiing in 2002 een hoogte bereiken van 460 meter.

Andere, zij het weinig uitgesproken tendensen : het kantoor van de toekomst dat stilaan vorm krijgt, en de steeds nadrukkelijker aanwezigheid van Oost-Europa op de vastgoedmarkt. Medewerkers van Arthur Andersen stelden het waarschijnlijk iets te radicaal, maar dat de 21ste eeuw een totaal andere manier van werken zal meebrengen, staat buiten kijf. Het plug-in-kantoor, waar de werknemer telkens als hij binnenkomt een plaats krijgt toegewezen, waar hij zijn computer inplugt en vanwaar hij via de nieuwste communicatiemiddelen iedereen makkelijk kan bereiken, komt er aan.

Misschien in Oost-Europa even snel als hier. De aanwezigheid van een groot aantal Oost-Europese steden (Brno, Praag, Pilsen, Warschau, Moskou, Boedapest enzovoort) toont aan dat de vastgoedmarkt achter het intussen weggeroeste ijzeren gordijn de jaren van volwassenheid nadert. Al klinken de getuigenissen van plaatselijke makelaars over wonderrendementen en supermeerwaarden voorlopig nog iets te weinig realistisch in de oren.

GRAPEVINE.

Mipim ’97 was op basis van de contacten voor vastgoedprofessionelen waarschijnlijk een geslaagde beurs, maar op basis van de voorgestelde projecten en nieuwigheden een middelmatig evenement. Binnen de Belgische kolonne konden een aantal taaie misverstanden worden rechtgezet : Hugo Luyten van Ceusters is niet overgeplaatst naar Antwerpen, Luc Verelst heeft het bedrijfsleven geen vaarwel gezegd om te gaan varen, ImmoTrends en Himmos hebben geen samenwerkingsovereenkomst getekend, en Patrick De Pauw kan wel lachen. Al hebben we dit laatste alleen van horen zeggen.

G.W.

MIPIM 1997 Veel volk op de beurs, nog meer volk op de Croisette.