HET OLYMPISCHE IDEAAL

In San Francisco begint de US Open op het terrein van de Olympic Club met drie oud-winnaars die de eerste dag al aan de slag gaan. Tiger Woods, Bubba Watson en Phil Mickelson beginnen vanochtend vanop de negende hole. De organisatoren hebben gekozen om te beginnen op de eerste en de negende hole, en niet op de tiende zoals gebruikelijk is. Daar is een heel eenvoudige reden voor: de negende hole ligt net naast het club house.

Wie bijgelovig is, herinnert zich wellicht dat Woods de US Open voor het laatste won in 2008 en toen ook de eerste twee dagen met Mickelson speelde. De vroegere nummer een van de wereld is gesterkt door zijn overwinning in de Memorial in Ohio, twee weken geleden. Natuurlijk vragen waarnemers zich nu af of Woods klaar is om het op te nemen tegen de wereldtop: spelers als Rory McIlroy (de titelverdediger), Luke Donald (nummer een van de wereld) of Lee Westwood (de meest onderschatte speler van het moment).

Het wordt inderdaad afwachten of Tiger zijn sterke prestatie kan doortrekken: de man die met veertien majors achter zijn naam nog altijd het record van Jack Niclaus (18 majors) ambieert, werd naast zijn recente overwinning twee keer veertigste en miste een keertje de cut. Bovendien heeft hij zijn swing al voor de vierde keer in zijn carrière gewijzigd.

In het korte spel zit Woods dan weer zeer goed: met dat onderdeel van het spel maakte hij het verschil in de Memo- rial. Om zijn 73ste overwinning in de Amerikaanse Tour op te tekenen, begon Woods de zondagochtend met vier slagen meer dan de leider. Dat hij het uiteindelijk nog haalde, dankte hij ook aan een uitstekende swing.

In de Memorial speelde Woods bij momenten op zijn allerbeste niveau. Hij was zeer geconcentreerd en toverde telkens weer de juiste afstand en richting uit zijn clubs. “De laatste dag heb ik eigenlijk maar één slag gemist, toen ik mijn bal op de tiende hole in de bunker joeg. Voor de rest was iedere slag perfect zoals ik hem bedoeld had.”

Zijn tegenstanders zijn dus verwittigd. Ze moeten rekening houden met de man die al drie keer de US Open won en in 2008 een legende werd toen hij het toernooi op zijn naam schreef ondanks een dubbele stressfractuur in het linkerbeen. Maar Woods weigert zichzelf onder druk te zetten. “Om op de Olympic te winnen, moet je millimeterprecies zijn in de driving en met de ijzeren clubs. Dat terrein is nog moeilijker dan de andere Amerikaanse afspraken op de kalender.”

JOHN BAETE