Het nieuwe offensief van Docpharma

De controversiële generischegeneesmiddelenproducent Docpharma maakt zich op voor een nieuw offensief op de Belgische markt. De familie Van Rompay, die Docpharma stichtte, naar de beurs bracht, verkocht en nog steeds leidt, houdt intussen ook andere ijzers in het vuur.

Docpharma stelt het redelijk wel, tot spijt van wie het benijdt. Ter herinnering, de flamboyante Leon Van Rompay richtte Docpharma in 1999 op en bracht de fabrikant en verdeler van generische middelen twee jaar later tegen beter weten in naar de beurs, in de woelige beursperiode rond de millen-niumwissel. Leon zelf werd CEO en een van de drie kinderen, Stijn, werd CFO.

Vader Leon, rad van tong en scherp van geest, zoog al snel alle aandacht naar zich toe door te bekvechten met politici en medische instanties die volgens hem een snelle groei van de sector van de generieken in de weg stonden. Het leverde hem binnen en buiten de sector vele tegenstanders op. En de reputatie van lastpak.

In 2005, nauwelijks vier jaar na de beursgang, werd Docpharma gekocht door het Indiase Matrix Labs aan een aandelenkoers die bijna een viervoud was van de introductiekoers. De verkoop bracht de familie Van Rompay een slordige 31 miljoen euro op. Matrix kwam even later zelf in handen van het Amerikaanse Mylan.

Sindsdien bleef het verbazingwekkend stil rond de woelwater van de Belgische farmawereld. Tot Matrix eerder dit jaar aankondigde alle strategische opties voor Docpharma te overwegen. Met inbegrip van een verkoop, een partnerschap, nieuwe beursnotering en een verdere integratie waardoor ook de naam Docpharma dreigde te verdwijnen. Zover is het niet gekomen. Docpharma mag zijn eigen koers blijven varen onder leiding van Stijn Van Rompay. Hij volgde zijn vader zowat anderhalf jaar geleden op als CEO. Leon Van Rompay blijft aan boord als consultant. “Als oud-eigenaars zijn we de boegbeelden van het bedrijf”, zegt Stijn Van Rompay.

Sinds de overname door Matrix en Mylan was het voor Docpharma niet bepaald alleen rozengeur en maneschijn. De voorbije jaren zakte de groep in de rode cijfers en is Docpharma het zwakke broertje binnen de Matrixgroep geworden. Het marktaandeel van Docpharma, dat kort na de beursgang nog 15 % bedroeg in ons land, is sindsdien afgekalfd tot minder dan 9 %. De kloof met de top drie in ons land, Eurogenerics, Mylan en Sandoz, wordt almaar groter. Bovendien werden diverse activiteiten en productportfolio’s uit de groep afgestoten, wat een negatieve impact had van meer dan 15 miljoen euro op de jaaromzet, die net voor de overname nog zowat 93 miljoen euro bedroeg.

“We hebben enorme structuurveranderingen gehad en dat heeft zwaar gewogen op onze resultaten”, zegt Stijn Van Rompay. “Als je werkt voor een Amerikaans bedrijf moet je zware rapporteringsvereisten vervullen, SAP-systemen opzetten en krijg je meer te maken met analisten en controleurs, zaken die in een pure sales-en-marketingorganisatie vaak pas op de tweede plaats komen. Dat heeft ervoor gezorgd dat we intern een enorme groei gehad hebben van mensen die niet salesgedreven waren. Het is toch een tijd moeilijk geweest, maar we hebben nu wel een sterke interne basis voor verdere groei.”

Boost

Voor de overname door Matrix lagen bij de Van Rompays plannen op tafel om ook in Frankrijk en Italië eigen activiteiten op te starten. Die plannen zijn bevroren. De Benelux is het afgebakende speelterrein voor Docpharma. Andere landen worden via partnerschappen benaderd.

“We hebben uitdagingen genoeg in de Benelux. Bovendien zijn we ijzersterk in het outlicensinggedeelte, het zoeken van partners in Europa. De komende drie tot vier jaar zit Docpharma in dat marktsegment in een heel sterke positie. Als dat groeit en bloeit, kunnen we misschien wel stappen doen naar andere markten.”

Docpharma heeft de voorbije jaren in alle stilte koortsachtig gewerkt aan de ontwikkeling van nieuwe producten om toe te kunnen slaan nu een rist van octrooien op belangrijke geneesmiddelen weldra vervalt. “We hebben heel zwaar gewerkt aan onze pijplijn. De jaren 2009 tot 2012 worden heel goede jaren. We zitten goed gepositioneerd en gaan in die periode een enorme boost krijgen.”

“De Belgische generische markt is nog altijd onderontwikkeld. We lopen zwaar achter op al onze buurlanden. Maar we gaan een enorme evolutie krijgen in het voordeel van de generieken. Een groot deel van de top 20-producten gaat uit patent en alle generische bedrijven gaan er massaal op vliegen. En daardoor zal de overheid miljarden besparen op heel korte termijn.”

De producten werden hoofdzakelijk ontwikkeld in de eigen O&O-afdeling. “We verwachten dat de eerste grote producten tegen volgend jaar uit onze pijplijn komen.” Die producten worden in tal van Europese landen geregis-treerd en door licentiehouders gelanceerd. Voor sommige producten heeft Docpharma tien tot twintig lokale partners die de producten soms brengen tot in Rusland of het Midden-Oosten. De voorbereidingen startten jaren geleden omdat de registratie of marktautorisatie in België tot vijf jaar in beslag kan nemen. Als je met je product niet als eerste uitkomt, kan je het schudden. Dus als je de eerstvolgende jaren een product nodig hebt dat nog niet in het registratieproces zit, kom je waarschijnlijk hopeloos te laat.”

Profit and earnings

Ondanks de overname overwegen de Van Rompays nog altijd niet om Docpharma de rug toe te keren. “We hebben een grote loyaliteit tegenover de 250 mensen die hier werken. We zijn hier van nul mee begonnen. Dit zijn voor ons geen werknemers, maar partners. Bovendien doen we dit nog altijd heel graag. Ik ga graag werken”, zegt Stijn Van Rompay. Bij de overname deed de familie logischerwijs al haar Docpharma-aandelen van de hand. “Zes maanden na die operatie heb ik wel aandelen Matrix gekocht voor een groot bedrag en die heb ik voor een groot deel nog.”

Maar de familie is in haar beleggingen een heel stuk ambitieuzer. “De beste hoofdstukken van ons verhaal moeten misschien nog komen.” Een van de lucratieve zijsprongen van de familie is het durfkapitaalbedrijf PE Group dat in 2005 werd opgericht en investeert in Belgische, niet-beursgenoteerde kmo’s. “Hij noemt die private equity en ik profit and earnings“, lacht Leon Van Rompay. PE Group, dat voor 60 tot 70 % in handen is van de Van Rompays, wordt tot grote tevredenheid van de familie geleid door Stefan Yee, die voordien onder meer CEO was van Beluga en senior investment manager bij de zakenbank Lessius. “PE presteert zeer, zeer goed. Yee doet dat fantastisch. We laten hem voluit zijn ding doen”, zegt Leon Van Rompay, die voor Docpharma was geëvolueerd van artsenbezoeker voor Continental Searle tot directeur bij het Italiaanse farmabedrijf Zambon. “Het belegt in jonge beloftevolle bedrijven die in dezelfde fase hebben gezeten als wij. We proberen altijd een belang te nemen van 25 tot maximum 49 %, omdat we het management willen vrijwaren en onderschrijven en de eigenaars willen pushen.”

Maar daarmee is de investeringshonger van de Van Rompays niet gestild. “We hebben ook nog enkele andere investeringen waarvan we de vruchten misschien binnen vier tot vijf jaar kunnen plukken”, zegt Leon Van Rompay. Zelfs een beursgang voor een of meer van die participaties wordt overwogen. Daarvoor is het alleen wachten op een beter beursklimaat. Nadere details willen vader en zoon niet kwijt. “Laten we het erop houden dat Stijn met verschillende schitterende opportuniteiten bezig is. Het probleem is dat een dag maar 24 uur telt (lacht).”

Een beursgang van PE Group zelf wordt niet overwogen. “Als je niet 100 % zeker bent dat je voldoende return on investment kan geven voor de investeerders, blijf je beter weg van de beurs. Dan veroorzaakt dat veel meer last en zorgen dan baten en kan het dramatisch zijn”, beseft Leon Van Rompay, die zich nog altijd kan opwinden over de start van het beursavontuur van Docpharma. “Had de Belgische overheid binnen de wettelijke termijnen voor de registratie van onze producten gezorgd, was Docpharma minstens drie tot vier keer groter geweest en hadden we een veelvoud van de winst gegenereerd”, zegt Van Rompay, die nog niets van zijn strijdlust heeft verloren. “De Belgische maatschappijen zijn allemaal de dupe geworden van die registratieproblemen. Ik heb daar geregeld nachtmerries over gehad. De Belgische overheid heeft de klok zeer goed horen luiden, maar wist de klepel niet hangen.” (T)

Door Bert Lauwers/Foto Jelle Vermeersch