Het is bewezen: geen kredietschaarste

De kredietschaarste bestaat alleen voor die ondernemingen die zich in slechte papieren bevinden en dus niet kredietwaardig zijn. Dat is een van de opvallende bevindingen uit de licentiaatsverhandeling van een RUG-studente.

Een pingpongspelletje, zo kan je de discussie rond de vermeende kredietschaarste omschrijven. De laatste ledenenquête van Unizo ( Unie van Zelfstandige Ondernemers) met alarmerende berichten over strengere kredietmodaliteiten, hogere (persoonlijke) waarborgen en duurdere prijzen staat in schril contrast met de bevindingen van Sara Van Acker, een toekomstige licentiate in de toegepaste economische wetenschappen. “Alleen de ondernemingen die op korte of middellange termijn failliet dreigen te gaan en dus niet kredietwaardig zijn, ondervinden kredietproblemen. Gezonde ondernemingen zien hun situatie zelfs in bepaalde domeinen verbeteren,” concludeert Van Acker. Of een onderneming wel of niet op korte of middellange termijn failliet dreigt te gaan, werd afgeleid uit het ‘falingspredictiemodel’ van professor Hubert Ooghe.

“KMO’s nemen in diverse opzichten een eerder negatieve houding aan ten opzichte van de evolutie in bankfinanciering,” zegt Van Acker. “Maar als je hun algemene beweringen test met de naakte cijfers, moeten de bedrijfsleiders vaak toegeven dat de situatie voor hen helemaal niet negatief is. Misschien hebben we hier te maken met een publiek negativisme ten opzichte van de banksector.”

De individuele antwoorden van de honderd ondervraagde bedrijfsleiders brengen inderdaad geen grote problemen aan het licht. Zo ontkennen deze KMO’ers dat de groei van hun onderneming zou zijn afgeremd omdat er sinds 2000 minder toegang tot bankfinanciering is. De meerderheid, KMO’s met tien tot dertig werknemers, beweert zelfs dat kredieten sinds de eeuwwisseling makkelijker te verkrijgen zijn. En niet één KMO had in de voorbije twee jaar meegemaakt dat de kredietvoorwaarden wijzigden na een toekenning.

De gezonde KMO’s spreken ook tegen dat aan recente langetermijnkredieten meer persoonlijke waarborgen zijn gekoppeld. Wel merken ze op dat er een groeiende vraag naar zakelijke waarborgen bestaat. De meerderheid vindt ten slotte ook dat de bankdiensten duurder zijn geworden en dat sinds de consolidatiegolf kredietaanvragen tijdrovender zijn. Vooral de honger van de bankiers naar meer financiële gegevens is gestegen.

Werd er toch geklaagd, dan gebeurde dit door de KMO’s zonder personeel en de KMO’s in slechte papieren. Voor Van Acker is dat niet abnormaal: “Banken slagen er steeds beter in om de risico’s adequaat in te schatten en de kosten en voorwaarden consequent te koppelen aan kredieten in overeenstemming met het risico.”

Kris Peeters, de voorman van de zelfstandigenorganisatie Unizo, maakt enkele bemerkingen bij de positieve signalen. “Kredietschaarste is het gegeven dat de banken geld genoeg bezitten maar dat dit geld niet meer doorstroomt naar de KMO’s. De nakende nieuwe kapitaalvereisten volgens de Basel II-normen hebben dat veranderende kredietbeleid veroorzaakt. Deze situatie moeten we trachten te kenteren voor onze leden.”

A.G. [{ssquf}]

De volledige licentiaatsverhandeling kan worden gedownload van: www.vinlanda.com/thesis.htm