‘Het grootste gevaar is zelfvoldaanheid’

Nico Delvaux treedt almaar nadrukkelijker in de voetsporen van Trends Manager van het Jaar Ronnie Leten, de CEO van Atlas Copco. Delvaux leidt voortaan de compressordivisie van het Zweedse industriële concern. Dat was de vorige job van Leten.

De 48-jarige Nico Delvaux is op kousenvoeten doorgestoten naar de top van Atlas Copco. In 2011 werd hij de eerste baas van de toen pas opgerichte constructiedivisie van Atlas Copco. Deze zomer volgde hij de Duitser Stephan Kuhn op als topman van de afdeling compressortechnieken. Dat is de belangrijkste van de vier divisies van Atlas Copco, goed voor 45 procent van de groepsomzet. Delvaux leidt voortaan 21.000 werknemers in 42 fabrieken.

Het hoofdkwartier van de divisie is gevestigd in Wilrijk. Daar zijn 3100 mensen aan de slag. Al zullen die Delvaux voorlopig niet al te vaak zien. Tot volgende lente pendelt de burgerlijk ingenieur elektromechanica nog tussen Wilrijk en zijn huidige standplaats, Sjanghai, omdat zijn 17-jarige zoon daar nog school loopt.

“Dat heeft als voordeel dat ik ook voor compressortechnieken dieper in de Chinese markt kan duiken”, zegt Delvaux in zijn maideninterview. China is namelijk ook voor perslucht de voornaamste groeimarkt, klinkt het. Eén ding heeft Delvaux alvast gemeen met zijn CEO, de Limburger Ronnie Leten. Beiden kunnen niet lachen met de term ‘Belgische maffia’, die de vorige CEO Gunnar Brock ooit gebruikte als omschrijving van de sterke Belgische vertegenwoordiging in de groep.

Waarom u?

NICO DELVAUX. “Het heeft zeker geholpen dat ik een brede basis heb. Ik heb bij Atlas Copco gewerkt in aankoop, kwaliteit, productie, marketing, verhuur en onderhoud. Het was alsof ik iedere drie jaar in een nieuw bedrijf terechtkwam. In compressortechnieken heb ik de eerste onderhoudsdivisie gecreëerd. Ik heb ook in Italië, Canada en de Verenigde Staten gewerkt en gewoond. China was zowat de missing link.”

En u was lid van de zogenaamde Belgische maffia bij Atlas Copco.

DELVAUX. (ernstig) “Dat vind ik zeker niet correct. Ik zou het kunnen zien als een belediging voor mijn promotie. Wij rekruteren altijd op basis van competentie, zeker niet op nationaliteit. De jongste jaren is onze business vooral naar Azië verschoven. Wel, misschien is onze volgende CEO wel een Chinees.

“Ik heb gewoon gesolliciteerd voor de job. Atlas Copco heeft een interne jobmarkt, een vrij uniek systeem. Op die database wordt eender welke vacature aangekondigd, behalve die van CEO. Het bedrijf doet niet aan carrièreplanning. Dat moet je als werknemer zelf doen. Als een vacature opduikt en je denkt dat je ervoor gekwalificeerd bent, solliciteer je. Ik heb trouwens ook gesolliciteerd voor jobs die ik niet gekregen heb.”

Bij de werknemers in Wilrijk klonk allicht een zucht van opluchting toen zij vernamen dat opnieuw een Vlaming baas zou worden. U kunt er nu voor zorgen dat de fabriek openblijft.

DELVAUX. “Veel mensen hadden ongetwijfeld op mij getipt. Ik heb ook het grootste stuk van mijn carrière in compressoren gewerkt, en ook lang hier in Antwerpen. Maar een zucht van opluchting komt er meestal na een groot probleem, en ik denk niet dat dat er was.”

Er zijn in Wilrijk wel herstructureringen geweest, en dan verdwijnt de onrust nooit helemaal.

DELVAUX. “We kunnen niet om de economische realiteit heen. Soms moet je een moeilijke beslissing nemen voor een beperkt aantal mensen om de langetermijntoekomst voor iedereen te vrijwaren. Het is belangrijk dat je die mensen dan goed begeleidt en dat op een correcte manier regelt. En je moet het ook goed communiceren. Het belang daarvan heb ik ervaren toen ik als student stage liep in de Tiense Suikerfabriek.”

Maar er zijn nu eenmaal de omgevingsfactoren waar u niet naast kan kijken. Loonkosten, verkeer, brugpensioen enzovoort.

DELVAUX. “Ik ben een geboren optimist. Ik geloof dat er in de politieke wereld goede wil is om dingen te verbeteren. Ons land heeft ook troeven. Logistiek is het heel centraal gelegen. Ons hoofddistributiecentrum is nog altijd hier gevestigd. Elke dag rijden hier meer dan honderd vrachtwagens binnen en vertrekken er meer dan honderd. Maar dan moet je op de autowegen wel kunnen rijden. Daar moet de overheid werk van maken. Een ander sterk punt is ons scholingssysteem. Wij brengen uitstekende ingenieurs op de markt. De samenwerking met universiteiten en hogescholen loopt goed.”

U hebt de voorbije acht jaar maar twee jaar in België gewerkt, en voorts in China, Canada en Italië. Heeft dat verfrissend gewerkt?

DELVAUX. “Ik reis heel veel. De eerste zes maanden van dit jaar heb ik 24 landen bezocht en ben ik 143 dagen niet thuis geweest. Maar goed, als je ergens woont, pik je veel meer op dan wanneer je die plaats vaak zou bezoeken. Ik was gevestigd in China omdat we iemand van het groepsmanagement in China wilden hebben. Voor bepaalde producten in constructie vertegenwoordigt China 30 tot 40 procent van het marktpotentieel. China is hoe dan ook een fascinerend land. De snelheid van uitvoering van werken is er fantastisch. Als je dan vergelijkt met hier… Het papierwerk alleen al. Hoe- lang duurt het hier niet om alles admi-nistratief in orde te krijgen?

“Ook het verschil in cultuur in ons bedrijf is groot. Ik heb een vrij directe stijl. Als wij hier in vergadering zijn met mensen van verschillende niveaus, is het idee belangrijker dan het niveau. Hier gooi je het probleem op tafel en geeft iedereen input. Hiërarchie is niet belangrijk. In China is dat helemaal anders. Als ik daar iets verkeerds zeg of zou voorstellen, of verkeerde conclusies trek, zal iemand die aan mij rapporteert mij nooit corrigeren. Want dan zou ik gezichtsverlies lijden. Je laat ook eerst de laagste in de hiërarchie aan het woord, en pas nadien zijn baas. Als die laatste het dan niet weet, kan hij dat wegsteken. Maar we proberen dat te veranderen. Dat lukt wel.

“Wij hebben ook te veel red tape. Chinezen zijn een stuk pragmatischer en gaan daardoor veel sneller vooruit. Zij laten een product ook vaak op de markt los terwijl er nog ruimte is voor verbetering. Wij zullen tienduizend uur testen om zeker te zijn dat een product perfect werkt. In China redeneren ze dat ze het verder kunnen aanpassen terwijl het al op de markt is. Ze vinden het veel belangrijker zo snel mogelijk naar de klant te trekken.”

U had deze job niet gekregen zonder die kennis van Azië?

DELVAUX. “Mijn ervaring met China heeft me zeker sterker gemaakt en een beter inzicht gegeven in de wereldmarkt en de opportuniteiten. Wij werken er vandaag met ruim 6000 mensen, en hebben er dertien fabrieken, plus O&O-centra. We ontwikkelen in China ook producten die inspelen op de specifieke noden van Chinese klanten. Made in China is voor ons niet pejoratief. Je koopt een product van Atlas Copco, geen Chinees of Antwerps product. Het heeft dezelfde specificaties, garantie en afwerking, of het nu in Antwerpen of in China is geproduceerd. Je ziet geen verschil in kwaliteit en betrouwbaarheid.”

Wat is uw topprioriteit?

DELVAUX. “Groei. Ik ben ervan overtuigd dat er nog meer dan voldoende potentieel is. Er is geen land of product waarin we 100 procent marktaandeel hebben. De economische situatie speelde de jongste jaren niet echt in ons voordeel, maar dat zal ook niet blijven duren.

“We hebben ook een onderhoudsdivisie gecreëerd omdat mensen veel meer gaan denken in termen van zogenaamde total cost of ownership. Onderhoud wordt hoe langer hoe belangrijker. Vaak kopen mensen een mooie compressor, maar onderhouden ze die onvoldoende waardoor de filters niet optimaal werken of verstopt geraken. Dat is alsof je een Ferrari koopt en er 50 kilometer per uur mee rijdt.

“Voor ons zijn big data en connectiviteit ook heel belangrijk. We willen ervoor zorgen dat onze compressorinstallaties zo geconnecteerd zijn dat we ze via pc vanop afstand bij de klant kunnen bekijken. Het probleem van een klant oplossen nog voor hij weet dat hij een probleem zal krijgen, is het summum van toegevoegde waarde. Dat is een kwantumsprong. Daarin gaan we heel ver. Al 20 procent van onze installaties is zo geconnecteerd. Maar dat is nog maar het topje van de ijsberg. Onze verbeelding is nog ontoereikend om te begrijpen wat we morgen met die big data kunnen doen.

“Natuurlijk zijn er altijd klanten die dat niet willen om confidentialiteitsredenen, maar de meeste klanten staan daar positief tegenover. Voor de meeste is perslucht ook zeer belangrijk voor hun business. Als in een koekjesfabriek met 200 medewerkers de compressor stilvalt, moeten die 200 mensen naar huis en zijn er geen koekjes.”

Wat is het grootste gevaar voor uw business?

DELVAUX. “Dat we zelfvoldaan worden.”

Was dat dan aan het gebeuren?

DELVAUX. “Neen, maar het gevaar is er altijd. Ik heb mijn hele leven voetbal gespeeld. Je hebt vaak stervoetballers die een paar fantastische seizoenen spelen, dan te veel tijd spenderen aan de pers en het uitgaansleven, en daardoor minder trainen en dikker worden. Dan wordt het heel moeilijk en komt de rest dichterbij. Ook wij moeten voortdurend zorgen dat we voor blijven op de concurrentie.”

BERT LAUWERS, FOTOGRAFIE DEBBY TERMONIA

“Ik ben ervan overtuigd dat er nog meer dan voldoende groeipotentieel is”

“Misschien is onze volgende CEO wel een Chinees”