Het digitale schoteltje van de hr-manager

Socialenetwerksites zijn een slimme manier om medewerkers aan te werven. Met een keerzijde.

Als het over onlinenetwerken gaat, vormt cyberspace vaak een weerspiegeling van de echte wereld. Er zijn netwerken zoals Facebook en MySpace die vooral bedoeld zijn voor sociale contacten met vrienden, andere, zoals LinkedIn, het Franse Viadeo en het Duitse Xing, concentreren zich op zaken die met het werk te maken hebben.

Sites die zich op de beroepsmensen richten, hebben nu al een groot effect op de arbeidsmarkt, ook al zijn ze veel kleiner dan de plaatsen waar je uithangt met vrienden. De bedrijfswereld is een perfecte plek waar een sociaal netwerk tot bloei kan komen.

Zakendoen komt er in wezen op neer dat je een ingewikkeld web van relaties tussen klanten, leveranciers en anderen beheert. Professionele netwerken maken het de mensen gemakkelijker om die relaties te onderhouden en er nieuwe aan te knopen.

LinkedIn, bijvoorbeeld, heeft meer dan 500.000 groepen – de ene al beter dan de andere – over gespecialiseerde onderwerpen, waarbij mensen zich kunnen aansluiten om met elkaar ideeën uit te wisselen en nieuwe contacten te leggen.

De onlinenetwerken trekken ook ruim de aandacht van de bedrijfsrekruteerders. Olivier Fecherolle, die aan het hoofd staat van de Franse activiteiten van Viadeo, zegt dat de netwerken voor een werkgever verscheidene voordelen bieden boven online- jobkanalen. Een van die voordelen is dat de mensen ze vaker bezoeken zodat de profielen doorgaans meer up-to-date zijn dan die op jobkanalen. Een ander voordeel is dat door de uitvoerige profielen op de netwerken de rekruteerders een degelijke indruk krijgen van een kandidaat zonder dat ze in een gedetailleerd cv hoeven te duiken.

Koopjesjacht

Het meest aantrekkelijke punt is wellicht dat de netwerken de ondernemingen opzoekkosten helpen te besparen. Don Cooper, die medewerkers aanwerft bij Intel, gaat ervan uit dat de chipfabrikant elk jaar miljoenen aan honoraria bespaart door senior managers te rekruteren via LinkedIn in plaats van gebruik te maken van headhunters.

De arbeidsmarkt wordt er alleen maar efficiënter door. Door de tussenpersonen, zoals headhunters, uit te schakelen, besparen de bedrijven geld. En door af te gaan op de uitvoerige onlineprofielen van kandidaten, kunnen ze de tijd besparen die het vergt om de juiste persoon op de juiste plaats te krijgen. Van hun kant krijgen de gebruikers van de netwerken wat LinkedIns voorzitter Reid Hoffman een ‘actief sonarsysteem’ noemt, dat hun bekwaamheden en vaardigheden over een breed marktterrein uitzendt en de reacties opvangt.

De sociale netwerken hebben ook nog op een andere manier de arbeidsmarkt transparanter gemaakt. Een peiling van CareerBuilder.com bij 2700 executives in de VS heeft uitgewezen dat 45 procent van de respondenten de socialenetwerkpagina’s van kandidaten raadpleegde als onderdeel van hun zoektocht. Meer dan een derde onder hen diepte daarbij informatie op die hen ervan weerhouden heeft om iemand aan te werven. Misschien toch tijd om die privacyinstellingen weer wat aan te scherpen?