Het collectieve ‘oef’ van de CEO’s

Bedrijfsleiders en politici kunnen tegen een stootje, maar heel wat onder hen vreesden af te gaan in een simultaanschaaktoernooi met Garry Kasparov. Het evenement werd voor het derde jaar georganiseerd door Inge Geerdens, zaakvoerder van het onlinerekruteringsplatform CVWarehouse, Option-baas Jan Callewaert en Gabriel Fehervari van het mediabedrijf Alfacam. Die laatste twee maakten ook deel uit van het selecte kransje CEO’s, politici en talentvolle kinderen die het mochten opnemen tegen de Russische ex-wereldkampioen.

De twijfelachtige eer om als eerste uit de boot te vallen, ruim voor de kinderen, was weggelegd voor Hubert Vanhoe, vicepresident van het uitzendbedrijf USG People Belgium. “Ik haat verliezen. Maar ik deed mee omdat mijn masochistische kant het haalde.”

Het vertrek van Vanhoe zorgde wel voor een collectieve zucht van opluchting bij de anderen. “Het is lelijk om zeggen, maar ik was zó blij toen de eerste weg was”, lacht Toon Coppens, CEO van de socialenetwerksite Netlog. “Ik kan niet ontkennen dat er een zeker oef-gevoel was, toen ik de eerste keer ‘mat’ hoorde zeggen”, zegt N-VA-voorzitter Bart De Wever. “Ik heb in mijn bedrijf niet te veel reclame gemaakt, want ik vreesde een slecht figuur te slaan”, bekent Christian Leysen, topman van de maritieme groep Ahlers.

Alleen de twee deelnemende initiatiefnemers hadden al enig zelfvertrouwen. Zij overleefden ook de vorige twee edities. “Ondernemers nemen altijd risico, zij het berekende risico’s”, zegt Callewaert. “Gabriel Fehervari en ikzelf schaken niet fervent, maar kennen er iets van en gingen ervan uit dat we er niet als eerste zouden uitgaan.”

Het meeste lof was er voor Chris Lanckriet, die het langst overeind bleef en enige tijd uitzicht had op een puntendeling (remise). De Britse gastcommentator Nigel Short, zelf een schaakgrootmeester, stak zijn bewondering niet onder stoelen of banken. “Briljant, ik had het zelf niet beter gekund.” Lanckriet is programmeur-analist bij BNP Paribas. De top van het bedrijf liet de kelk liever aan zich voorbijgaan.

De deelnemers toonden zich vooraf erg nederig. Ook Vlaams minister-president Kris Peeters, die had verwacht hooguit tien zetten te kunnen overleven, maar ruim het dubbele realiseerde. Kasparov deed er trouwens bijna dubbel zo lang over dan vorig jaar om alle 25 deelnemers naar huis te spelen. “Hij nam iets meer tijd en de spelers waren ook iets beter voorbereid”, zegt Peter Ryckaert, CEO van het IT-bedrijf DigiPoint.

Sommigen, zoals Peeters en Coppens, kozen zelfs resoluut voor de aanval, maar kregen meteen het deksel op de neus. “Ik lag voor en dacht ‘wat kan mij gebeuren’? Het is een wijze les”, zegt Peeters. “Ik had mij geïnformeerd en wist dat ik behoudend moest spelen, hoewel mijn aard aanvallend is”, zegt Katrien Devos, oprichtster en manager van HR Builders, een uitzendbedrijf voor HR-specialisten.

De Wever, wiens lichaamstaal boekdelen sprak, probeerde welgeteld één offensieve zet. “De stomste van allemaal. Dit was een marteling van begin tot einde. Het geeft het gevoel alsof je onder een trein ligt. Je gaat altijd maar achteruit. Op den duur leek het alsof al mijn stukken weer op dezelfde plaats stonden.”

De politici onderschreven volledig de boodschap van de organisatoren en Kasparov dat schaken een belangrijke rol kan spelen in de ontwikkeling van de jeugd. Allemaal goed en wel, reageerde Lanckriet, maar schaakclubs krijgen wel geen sportsubsidies meer. Daardoor staat de jeugdwerking op de helling.” De Wever beweerde van niks te weten. “Als we kunnen, maken we dat ongedaan.”

Be.L.