Het beste van Cannes 2001

Gisteravond opende Le Festival International du Film in Cannes. Het festival biedt een staalkaart van wat er wereldwijd te koop is aan nieuw en oud talent en heeft dit jaar een veelbelovende line-up.

Moulin Rouge

De openingsfilm van het festival was de Amerikaanse musical Moulin Rouge. Wie zich nog Baz Luhrmanns geïnspireerde muzikale interpretatie van Shakespeares ‘Romeo and Juliet’ herinnert, zal zich ongetwijfeld kunnen inbeelden hoe de verfilming van het leven in en rond het beroemdste cabaret van Parijs op het randje van de kitscherige, visuele extravagantie laveert.

Ewan McGregor en Nicole Kidman nemen in Moulin Rouge de hoofdrol voor hun rekening en de schaars vrijgegeven foto’s doen een wervelende lichtshow vermoeden. Maar of Moulin Rouge ook een verkwikkende filmervaring inhoudt, is minder zeker. De productiefirma Fox omhult Moulin Rouge met een opvallende zweem van geheimzinnigheid. Volgens sommige roddels voldoen McGregors stemkwaliteiten niet aan de norm en probeert Fox via de mengtafels een en ander recht te zetten. Volgens anderen werkt Luhrmann nog steeds koortsachtig aan het eindresultaat. Wel bevestigde feiten zijn dat Kidman een zware knieblessure heeft overgehouden aan de film en dat Baz Luhrmann bijna letterlijk op zijn knieën moest om van Courtney Love de rechten van de Nirvana-song Smells Like Teen Spirit te verkrijgen. Luhrmanns muzikale visie op het Parijs van de laat 19de-eeuw wordt verder aangevuld met muziek van onder meer Fatboy Slim, Massive Attack en David Bowie.

Hoewel Moulin Rouge de glamour en de sensatie van een superproductie uitstraalt, houdt Baz Luhrmanns eigenzinnige filmstijl voor Le Festival International du Film genoeg ‘auteurscinema’ in om de film te laten meedingen voor de Gouden Palm.

Cannes vervult een voortrekkersrol en sluit – in tegenstelling tot Berlijn of Venetië – geen compromissen met Hollywood. Het Zuid-Franse festival haalt zijn favoriete ‘auteurs’ uit alle hoeken van de wereld. Ook dit jaar houdt een select groepje Amerikaanse Cannes-habitués haar opwachting in de Competitie.

Zo wordt er rijkhalzend uitgekeken naar de nieuwe, ook in België aangekochte producties van David Lynch, Todd Solondz, Sean Penn, de Coen-broers en Abel Ferrara (die de nevensectie ‘Un Certain Regard’ opent met R-Xmas).

The Man Who Wasn’t There

De nieuwe film van Joel en Ethan Coen heet The Man Who Wasn’t There en is een satirische misdaadkomedie in zwart-wit. Het verhaal situeert zich in het Californië van de jaren vijftig en behelst het wreed verstoorde leven van de kapper Ed ( Billy Bob Thornton), wanneer hij ontdekt dat zijn vrouw hem bedriegt. De Coens wonnen al een Gouden Palm met Barton Fink en met hun geraffineerde filmstijl behoren ze tot de crème van de Amerikaanse onafhankelijke cinema.

Mulholland Drive

David Lynch is natuurlijk de absolute top. Ook hij kreeg al een Palm (voor Wild At Heart). Lynch’s laatste – Mulholland Drive – gaat over een aspirant-actrice die zich wegens een ongeval moet laten vervangen door haar beste vriendin. Mulholland Drive zou zich situeren tussen de surrrealistische kitsch van Twin Peaks en het donker expressionisme van Lost Highway.

The Pledge

Sean Penns derde filmproductie, The Pledge, volgt de enquête van een detective naar de moord op een kind. De aanwezigheid van Penn en zijn cast (met onder meer: Jack Nicholson, Benicio Del Toro, Helen Mirren, Mickey Rourke en Robin Wright) belooft een stormloop voor de première.