HAUTE FINANCE
Naar Monaco
Ondanks de vloedgolf van publikaties over fiskale camouflage, verdwijntruuks en witwaspraktijken, boeit Belastingparadijzen van de eerste tot de laatste bladzijde. Die verdienste put Peter Vanderbruggen, die als korrespondent voor onder meer de Financieel Economische Tijd in New York woont, vooral uit de vele konkrete voorbeelden. Zo legt hij niet alleen uit wat een belastingparadijs is, maar ook hoe de haute finance er gebruik van maakt.
Onvermijdelijk doorspekt Vanderbruggen zijn fiskale wereldreis met ingewikkelde konstrukties met Liechtensteinse brievenbusvennootschappen en routes die al dan niet over Dublin lopen. Hij heeft echter ook oog voor de (gefortuneerde) individuen die op zoek zijn naar uitwegen voor de oktopusarmen van de fiskus. Vooral in het hoofdstuk over de wondere wereld van fiskale vluchtelingen serveert hij pittige (en sporadisch leerzame) anekdoten.
Op de tropische witte stranden van de Bahama’s maken we kennis met fiskale akrobaten als Robert Vesco, in de jaren zestig nog een onbekend financier uit Detroit. Hij nam een beleggingsfonds over van een dubieus heerschap uit de Bronx. De vennootschap had zijn maatschappelijke zetel in Panama en werd bestuurd vanuit Zwitserland. Het fonds bood beleggers de voordelen van belastingparadijzen. Op die manier konden Amerikanen ook belastingvrij van Amerikaanse aandelen profiteren. Vesco had de reputatie in zijn privé-jet te wonen, steeds op zoek naar investeerders en lukratieve beleggingen. In 1971 verdween hij met de noorderzon. Later dook hij op in diverse belastingparadijzen, aan de hand van Colombiaanse drugbaronnen en twijfelachtige politici. De voorbije jaren genoot hij de bescherming van Fidel Castro. In juni 1995 zou hij echter gearresteerd zijn in Cuba. Wellicht wil Castro Vesco nu gebruiken als pasmunt om de Amerikanen wat welwillender te maken.
Het echt interessante is evenwel dat Vanderbruggen het niet alleen over gangsters, oplichting en misdaadgeld heeft, maar ook over bonafide Belgen, die de fiskus op een legale wijze willen dribbelen. Zulke Belgen blijken een voorkeur te hebben voor de dwergstaat Monaco, waar al 700 landgenoten geregistreerd staan. Maar daar wonen volstaat niet om de Belgische fiskus van zich af te schudden. Vanderbruggen verduidelijkt wat u nog meer nodig hebt.
In een tweede deel beschrijft Vanderbruggen 55 belastingparadijzen. Hij heeft onder meer oog voor de voordelen, bruikbaarheid, stabiliteit en de vooruitzichten. Zo plaatst hij enkele vraagtekens bij de duurzaamheid van de Luxemburgse piste. Vatikaanstad biedt zoveel meer, maar vraagt dan weer een zwaar offer van zijn bewoners.
LUC DE DECKER
Peter Vanderbruggen, Belastingparadijzen. Kritak, 260 blz., 795 fr.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier