Handen thuis

Dat handjes schudden geen begroetingsritueel is in Japan, weet iedere zakenreiziger, maar hoe zit het met andere lichaamstaal ?

Uit lichaamstaal ontstaan vaak misverstanden. Neem nu een gewone wenkbeweging met de hand. In Europa openen we daarvoor de handpalm terwijl de voorarm of de hele arm een uitnodigende beweging maakt. In Kenia en een aantal Arabische landen betekent dit gebaar echter niets. Daar wenk je iemand door je arm voor je uit te steken, onbeweeglijk te houden, handpalm naar beneden en alleen vingers (zonder de duim) voor- en achteruit te laten bewegen.

Of neem kinderen. Hen kan je in die landen dat begint al in Turkije vriendelijk in hun wang knijpen. Het houdt een positieve appreciatie in, terwijl dezelfde beweging bij ons bestraffend wordt geïnterpreteerd. In Aziatische landen aai je een kind ook liever niet over zijn of haar bol ; dat houdt iets denigrerende in. En nog in Azië worden handen in de heupen beschouwd als een uiting van agressiviteit.

Neen-schudden met het hoofd betekent niet altijd neen, want Grieken zullen het interpreteren als een ja en Turken geven een neen aan door de wenkbrauwen op te trekken en het hoofd lichtjes naar achteren te richten. Een ander misverstand bestaat erin door met wijsvinger en duim een cirkel te vormen. In de Verenigde Staten of Europa geef je daarmee aan dat alles in orde is. Een Japanse gesprekspartner zal eruit afleiden dat je over geld praat. In Zuid-Amerika is zo’n 0-gebaar een grove belediging. Colombianen bedoelen er zelfs uitdrukkelijk mee : Je bent een mietje. Redelijk grof in zo’n macho-cultuur.

In de Arabische landen en een reeks Zuidoost-Aziatische landen is het ook beledigend om iets met de voet aan te wijzen of er iets mee te verschuiven. Het vormt een uiting van absolute minachting, net zoals gaan zitten met gekruiste benen. Het is trouwens in de meeste landen af te raden om iemand aan te duiden met de wijsvinger.

De duim knellen tussen wijs- en middelvinger (in een verder gesloten hand) wordt in veel landen als een obsceen gebaar gezien. In Rusland staat dit voor niks of nul, in Brazilië voor veel geluk, maar omzeggens in de rest van de wereld voor seksuele gemeenschap. Net zoals de omhooggestoken wijsvinger in een gesloten vuist vooral in de Verenigde Staten als uiterste verwensing geldt. Voor een Italiaan betekent zo’n gebaar echter niets. Die krijg je wel de gordijnen in door wijsvinger en pink recht omhoog te steken en met de drie andere vingers een vuist te vormen. Het teken beeldt immers een cornuto of horendrager uit. En in Chili sla je nooit met een gebalde vuist in de geopende palm van de andere hand, want ook dit is een seksueel geladen belediging.

MARLEEN FYNHOUDT

Opgepast met lichaamstaal Een vriendelijk gebaar bij ons kan in het buitenland obsceen overkomen.