Halleluja!
Jawel, als een heuse deus ex machina daagde de 49-jarige Christian Heinzmann ( Luxair) vorige week op als nieuwe topman van de NMBS. Let u even op die hemelse timing. Nadat eerst beslist werd een vacature af te drukken in de Belgische pers, besloot de regering dan toch in zeven haasten het headhuntersbureau Korn/Ferry op te trommelen voor een zoektocht naar de opvolger voor Etienne Schouppe. Op vrijdag 19 april nam Korn/Ferry al contact op met de topman van Luxair, alhoewel de jobadvertentie pas op zaterdag 20 april verscheen. Drie werkdagen later – inclusief een cv’tje naar minister Isabelle Durant en een babbeltje op haar kabinet – was de klus geklaard. “Ik heb de advertentie nooit gezien,” vertelde Heinzmann nadien laconiek aan de pers.
Daar wilden we toch even het fijne van weten. Trends-journalist Alain Mouton belde vorig weekend met Jean-Marie Van den Borre, die samen met Rita Aerts, de nummer twee van het executive-searchbedrijf, de opdracht afhandelde.
Trends. Meneer Van den Borre, een dergelijke topbenoeming op zo’n drafje afhaspelen. Is dat geen vreemde gang van zaken?
Van den Borre. “Toch niet. U moet weten dat overheidsopdrachten dikwijls pas op het laatste moment worden toevertrouwd en dat vanwege de vertrouwelijkheid heel vlug resultaat moet worden gehaald. Dat kunnen slechts een paar topkantoren, die een grondige kennis hebben van de Belgische topmanagers in binnen- en buitenland.”
Trends. Is uw bureau gebruikt als alibi voor een politieke beslissing?
Van den Borre. “Een ernstig headhuntingbureau laat zich niet als schaamlapje gebruiken en weigert zo’n opdracht eenvoudigweg.”
Trends. Staat een executive searcher in dergelijke omstandigheden dan niet onder te zware druk van de opdrachtgever?
Van den Borre. “Als er van bij de start van de samenwerking duidelijke maar realistische afspraken worden gemaakt over de manier van werken, kan zo’n procedure zeer snel en succesvol verlopen. Zo is dat ook gebeurd met de aanwerving van de NMBS-topman.”
De waarheid is: executive searchers zijn wel degelijk huiverig geworden voor overheidsopdrachten en hebben wel degelijk het gevoel gebruikt te worden als schaamlapjes. Zelfs in de stille wandelgangen of het discrete salonpluche van een internationaal koppensnellersbureau als Korn/Ferry klinkt hierover steeds meer gemor. Dat Korn/Ferry toch bereid was die hypersnelle klus te aanvaarden, doet het kantoor, de sector én het bedrijfsleven dan ook geen goed.
Op bladzijde 12 en bladzijde 135 wikken en wegen we de benoeming van Christian Heinzmann. Als kersvers NMBS-topman verdient hij het voordeel van de twijfel, maar zelfs een Korn/Ferry kan het niet zijn ontgaan dat deze manager in veertien jaar tijd niet minder dan zes luchtvaartbedrijven leidde, dat drie ervan vandaag failliet zijn, dat die bedrijven inzake omzet en tewerkstelling lilliputters waren in vergelijking met de NMBS en dat hij (met uitzondering van Sobelair) nauwelijks overheidservaring heeft.
Begin dit jaar zag u hier, in deze rubriek, een sollicitatiekaartje afgedrukt met als fictief opschrift: “Gezocht: bestuurders die orde op zaken stellen”. Het dubbelzinnige kaartje was door een of andere creatieveling van de NMBS-personeelsdienst uitgedeeld in de grote steden, in de hoop dat een zoektocht naar ‘bestuurders rangeringen’ daarmee aantrekkelijker werd. Als we dit vergelijken met de jobadvertentie die op 20 april in de kranten verscheen, is er maar één conclusie: de realiteit is soms gekker dan fictie.
Piet Depuydt, Hoofdredacteur [{ssquf}]
De nieuwe NMBS-baas leidde in veertien jaar tijd niet minder dan zes luchtvaartbedrijven, waarvan drie vandaag failliet zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier