Haal alles uit de kast

Loonsverhoging vragen, slecht nieuws brengen, netwerken. Wat trek je aan wanneer je alles uit de kast moet halen? Advocate Hilde Derde en bedrijfsleider Karin Zoons vragen het aan imagoconsulente Gerd Campaert.

Het zit vanbinnen! Laat de broertjes Wauters maar zingen. Op de werkvloer is een correct uiterlijk wél belangrijk. Een sexy look is bijvoorbeeld nadelig voor zakenvrouwen. Een vrouwelijke manager wordt als minder bekwaam en minder intelligent ervaren als ze graag een streepje bloot met de wereld deelt. Zo concludeerde professor Peter Glick van de Lawrence University in Wisconsin in 2005. Ook imagoconsulente Gerd Campaert weet dat het bedrijfsleven twee jaar later nog steeds niet klaar is voor vrouwen die hun eigen koopwaar tentoonspreiden. “Korte rokken en diep uitgesneden blouses hebben misschien een positief effect op korte termijn, maar ze zenden een verkeerd signaal uit. Oversten, collega’s of klanten gaan algauw denken dat je zo’n kledingstijl nodig hebt omdat je professionele kwaliteiten niet ver genoeg reiken.”

Hoe het dan wel moet? Dat legt Cam-paert ons op een herfstavond uit bij advocate Hilde Derde (45), ergens in de Brusselse rand. Derde legde de inhoud van haar kleerkast alvast over de zetel. Ook van de partij: Karin Zoons (49), bedrijfsleider van inrichtingsbureau en uitvoeringsbedrijf Studio Satrima. Ze komt gepakt en gezakt toe. Op vraag van Campaert bracht ook zij haar favoriete kledingstukken en miskopen mee. Campaert zelf, gekleed in bruintinten en met een rode bril op de neus, arriveert met een grote, ietwat mysterieuze bruine lederen tas, die lijkt op die van Mary Poppins. De geheimzinnige tas blijft nog gesloten. Er wordt eerst gepraat. Het is een gesprek waarin harten en kasten worden geopend en gelucht.

Autoritair of sympathiek?

Gekleed in een satijnen jurk en hoge grijze laarzen verkondigt Zoons dat ze zich lekkerder voelt als ze broeken draagt. In de eerste plaats omdat ze praktisch zijn, want Zoons is nog niet vergeten hoe ze in augustus in haar zomerjurk een ladder op moest op een van de werven waar Studio Satrima aan de slag was. Al hebben ook broeken nadelen in haar professionele leven: Zoons spurt regelmatig van een werfbezoek naar een receptie. Vandaar haar voornemen om zich toch vaker in jurken te hijsen. Die koopt ze meestal tussendoor, en niet zelden bij klanten.

In haar witte T-shirt en comfortabele, maar stijlvolle pantalon vertelt Derde dat haar moeder haar bijbracht een ensemble te dragen en ze zich dus graag beweegt in mantelpakken. Wanneer ze achter haar bureau zit, verkiest ze echter iets makkelijkers. Shoppen doet Derde graag, liefst met haar man, die ook gesteld is op kwaliteitsvolle kledij en accessoires. Ze trekt dan naar winkels waar haar favoriete merken – Natan en Maxmara – worden verkocht. Haar eerste grote aankoop was trouwens een handtas van Delvaux, het accessoire dat alle advocates aan de Brusselse balie dragen.

Campaert weet voldoende. Zoons is vrouwelijker en speelser, Derde zoekt naar kwaliteit en evenwicht. De zon zorgt nog net voor daglicht, dus neemt de imagoconsulente de dames mee naar het raam voor kleuradvies. Afgaande op de kleur van de huid, de ogen en het haar blijkt Derde een koel type, Zoons een warm. Jeans, taupe, donkerblauw en grijs flatteren iedereen, maar wie zoals Zoons een gouden gloed over zich heeft, kan warme en vurige en warme kleuren dragen, nooit pastel. “Ik zou nochtans wel alle dagen zwart willen dragen”, vertelt Zoons. Dat kan, volgens Campaert, omdat Zoons zich in haar sector wel iets alternatiever kan kleden, in tegenstelling tot Derde. “Maar”, waarschuwt Campaert, “mensen hebben algemeen genomen te weinig aandacht voor kleuren als ze hun outfit kiezen. Al is het slechts een detail zoals een kleurrijke sjaal, kleur trekt de aandacht naar je gezicht, je communicatiecentrum. En dat is wat je moet bereiken.”

Kleur kan je gesprekspartner ook beïnvloeden in de beeldvorming. Zo draagt advocate Derde beter geen te donkere kleuren omdat ze dan te streng overkomt, adviseert Cam- paert. Donkere kleuren geven namelijk meer autoriteit, wat Derde aan de lijve ondervindt wanneer ze haar toga draagt. “Die combinatie van zwart en wit schept een afstand met de cliënten en de tegenpartij. Alleen daarom al zou ik er voor pleiten om de toga nooit af te schaffen”, zegt ze. Campaert: “Precies om die reden draag je beter geen autoritaire kleuren wanneer je een vergadering leidt waar iedereen zijn zegje moet doen. Draag dan beter zachte kleuren of pasteltinten die sympathie wekken, bruin, dat harten en monden opent of groen, dat rust brengt.”

Autoritair leren overkomen, is wel een van de voornaamste redenen waarom zakenvrouwen een beroep doen op Campaert. Het cliënteel van de imagoconsulente bestaat vooral uit professioneel actieve vrouwen ouder dan 45. “Wanneer je die leeftijd hebt bereikt, krijg je stilaan concurrentie van jongere collega’s”, weet de consulente. “Daarom denken klanten dat hun leeftijd het probleem is, terwijl er gewoon aan hun uitstraling moet worden gewerkt. Bevestigen wat goed zit, is trouwens een groot deel van mijn taak, want na verloop van tijd besef je wel van nature wat je best draagt voor je baan. Is dat niet zo, zit je mogelijk niet op je plaats.”

Binnen of buiten de lijntjes kleuren?

De kleurenkaarten van Derde en Zoons zijn samengesteld en uit de mysterieuze tas getoverd, het is tijd om de belijningen van de dames onder de loep te nemen. Onder het motto “een schoendoos kan je niet inpakken in zijdepapier” adviseert Campaert wie best welke stoffen draagt. Derde blijkt een recht type – logisch dat ze zich goed voelt in mantelpakjes – en krijgt de raad om voor stijvere stoffen te kiezen en voor accessoires als handtassen, brillen en horloges op zoek te gaan naar vierkante modellen. Bewegende stoffen zijn dan weer aan Zoons besteed omdat zij eerder ‘gewelfd’ is gebouwd.

Hadden de twee zakenvrouwen dat al goed begrepen? Campaert neust in hun garderobe. In de stapel van Zoons vindt ze een pak dat gedeeltelijk doorzichtig is. Het oordeel is streng, maar duidelijk. Dit kan niet voor het werk. “Een professionele vrouw mag haar vlees niet verkopen. Je vrouwelijk kleden is bijna een must, maar een decolleté, blote armen of zelfs blote tenen leiden af. Je romp is een vervoermiddel waarop de aandacht niet gevestigd hoeft te worden.” De broek van het pak en een half doorschijnende blouse worden uitgeroepen tot Zoons’ meest foute klerenkeuze (zie foto).

Ze ziet er naar Campaerts mening zo te meisjesachtig uit en mist een ernstige en kwalitatieve uitstraling. Gevolg: Klanten zullen geneigd zijn te denken dat Zoons geen kwaliteit verkoopt, waardoor ze haar verkoopgesprek nog overtuigender zal moeten brengen. “Wanneer ik in de verkeerde kledij naar een klant ga, voel ik me ongemakkelijk”, bevestigt Zoons. “Mijn vergaderingen lopen vaak uit waardoor ik regelmatig te laat toekom. Ik moet er dan echt staan om mijn ontwerp te brengen. Anders lijkt het alsof ik niet achter mijn idee sta.”

Een bruine, ribfluwelen rok in combinatie met een groen jasje wordt tot Derdes slechtste aankoop gedoopt. (zie foto) Ze komt er volgens Campaert saai en futloos door over, terwijl ze een dynamische persoon is. “En dat voor een advocate die moet pleiten… Cliënten zullen verkeerdelijk de conclusie trekken dat ze een slechte dag heeft.” Derde vertelt over een raad van bestuur waar ze laatst een directeur moest ontslaan in een bedrijf waar het personeel zich niet hoeft op te kleden. Ze wilde geen aanstoot geven, maar wel zichzelf blijven dus koos ze voor een minder opvallend mantelpak. Een keuze die op Campaerts enthousiasme kan rekenen. “Je hoeft je niet slecht te kleden, maar te veel kleur kan op zulke momenten niet. In tegenstelling tot wanneer je op een receptie wil netwerken. Dan zijn zwart en grijs uit den boze en zijn veel kleur en vrouwelijke outfits absoluut toegelaten.”

Toeval wil dat Derde en Zoons enkele dagen later samen op zo’n receptie zijn uitgenodigd. De perfecte gelegenheid om hun meest geslaagde aankopen uit te zoeken. De keuze valt op een speelsere paarse jurk voor Zoons en een mantelpak dat is afgewerkt met een zwarte strik voor Derde (zie foto’s). In deze kleding – die ook geschikt is om uit werken te gaan – zit de uitstraling van de zakenvrouwen snor. “Karin Zoons wekt vertrouwen en komt creatief over. Bovendien gaat alle aandacht naar haar gezicht door de donkere kleuren. Hilde Derde moet degelijkheid uitstralen en dat doet ze toch op een vrouwelijke manier”, besluit Campaert aan het einde van de vijf uur durende imagoconsultatie.

Noem het een miniseminarie of een gezellige avond onder vriendinnen, maar heb je effectief iets aan imagoconsultatie? Derde en Zoons zijn alvast enthousiast, al benadrukken ze dat ze vooral bevestiging kregen. (T)

Sjoukje Smedts / Foto’s Michel Wiegandt