GROOT-BRITTANNIE

Het is lang geleden dat ik nog zo’n bevooroordeeld artikel over Groot-Brittannië (“GB”) gelezen heb als het interview met Prof. Buiter in Trends op 24 april. Hoewel alles in het artikel letterlijk correct is, is de totale boodschap volkomen vertekend door wat Prof. Buiter vergeet te zeggen. Een paar voorbeelden.

Prof. Buiter vergelijkt Britse investeringen als percent van BNP met die van een aantal andere landen en vergeet de Verenigde Staten te vermelden dat net zoals GB een lage investeringsquote heeft. Hij schijnt niet op de hoogte te zijn van recente studies die aangetoond hebben dat zowel de VS als GB veel efficiënter investeren dan de landen die Prof. Buiter als rolmodellen aanhaalt en die allemaal momenteel met grote structurele economische problemen kampen. Dit is de enige verklaring voor de voortdurende sterke economische prestatie van de Verenigde Staten en de lage correlatie tussen de investeringsquote en economische groei.

Prof. Buiter ergert zich aan de stijgende overheidsschuld in GB. De waarheid is dat GB een van de weinige landen is die dicht bij de Maastrichtnorm voor overheidsschuld zit en tegelijkertijd geen beroep doet op boekhoudkundige kunstgrepen zoals het verschuiven van financiële verplichtingen in België, Frankrijk en Italië.

Prof. Buiter vergelijkt de groei in Bruto Nationaal Product in GB en Duitsland sinds 1990 puur toevallig net voor de ergste recessie sinds de Tweede Wereldoorlog begon in GB. Het zou zinvoller zijn om vooruit te kijken naar de komende jaren. Dit toont dat de Britse economie in de komende jaren veel sneller blijft groeien dan het Europese gemiddelde en dat de werkloosheid eveneens sneller daalt dan in enig ander Europees land.

Prof. Buiter heeft een lage dunk van het Britse onderwijs : “het Britse lager en middelbaar onderwijs is het slechtste van heel Europa”. Hij heeft duidelijk niet de resultaten van de Third International Maths and Science Study in 41 landen gezien, beschreven in The Economist van 29 maart 1997 in het artikel “World Education league”. Alhoewel 13-jarige Engelse scholieren relatief zwak scoren in wiskunde doen ze het nauwelijks slechter dan Duitse of Zweedse scholieren en beter dan Deense, Noorse en Spaanse scholieren. In wetenschappen doen Engelse scholieren het beter dan Belgen, Zweden, Duitsers, Noren, Zwitsers, Spanjaarden, Fransen, Portugezen en Denen. Of om de zaak anders te bekijken, in de EU doen alleen Nederlanders en Oostenrijkers het beter dan Engelsen.

Prof. Buiter heeft evenmin een goed woord voor het management van Britse ondernemingen en beschrijft hen als “huilen met de pet op”. Vreemd is dit : iemand die in 1979, toen Thatcher aan de macht kwam, 1000 frank had geïnvesteerd in de Britse, Belgische en Duitse beurzen en steeds alle geld zou geherinvesteerd hebben, houdt vandaag 18.000 frank over van zijn Britse aandelen, maar slechts 12.500 frank van Belgische aandelen en nog geen 10.000 frank van zijn Duitse aandelen. Als Britse managers zo slecht zijn, hoe komt het dat Britse bedrijven consistent betere resultaten afleveren en dat GB nog steeds meer bedrijven heeft in de Europese top 100 dan enig ander land ?

“De liberalisering van de Europese luchtvaart verplichtte British Airways om competitief en service gericht te zijn.” De waarheid is dat BA geprivatiseerd is lang voor de Europese luchtvaart geliberaliseerd werd ( Sabena, Air France, Iberia, Alitalia enzovoort zijn meer dan een decennium na de privatisering van BA nog steeds niet competitief en servicegericht) en dat BA een metamorfose heeft ondergaan omdat de Britse regering het geprivatiseerd heeft, lang vooraleer de Europese Commissie zelfs maar over liberalisering begon te praten.

“Enkel de concurrentiedreiging uit de VS maakt dat de Britse consument met British Telecom beter af is.” Eigenaardig dat dit niet geldt voor bijna alle continentale telefoonmaatschappijen die gemiddeld veel hogere tarieven hebben dan BT. Prof. Buiter heeft duidelijk nog nooit gehoord van het pionierswerk dat in Groot-Brittannië is verricht, onder meer de verplichting om elk jaar sinds de privatisering de tarieven te verminderen met een minimumpercentage.

Buitenlandse investeringen in GB worden afgedaan als kattenpis. Inderdaad vergeleken met de totale investeringen, is dit een relatief klein bedrag, maar buitenlandse investeerders hebben de keus uit vele landen. Wanneer zo’n groot aantal voor GB opteert kan dit enkel betekenen dat het ondernemingsklimaat hier vriendelijker is. Ik hoor Prof. Buiter reeds zeggen dat deze investeringen enkel aangetrokken zijn door de lage lonen in GB. In werkelijkheid zijn ze aangetrokken door het klimaat hier, inclusief de lage sociale zekerheidskosten. Wanneer lage lonen het enige criterium zouden zijn, hoe verklaart Prof. Buiter dat GB het centrum in Europa is voor banken, verzekeringen, farmaceutica, biotechnologie enzovoort.

Ik kan doorgaan met deze lijst, maar het zou stilaan duidelijk moeten zijn dat Prof. Buiter geen goed woord kan zeggen over GB tenzij dat de inwoners Engels spreken. Zijn bevooroordeeldheid heeft ertoe geleid om een volkomen vertekend beeld van GB te tekenen.

Tom Dehaene, Londen.