GRIEKENLAND, DE TESTCASE VAN EUROPA

Jimmy Jamar is getrouwd met een Griekse en kent het land heel goed. Griekenland was de voorbije jaren de thermometer van de Europese solidariteit. Jamar hield er enkele pijnlijke herinneringen aan over.

“Tijdens de hoogdagen van de Griekse crisis was ik hoofd van de Vertegenwoordiging van de Europese Commissie in Nederland. We spreken over eind 2011, begin 2012. Elke dag zag ik foto’s in de kranten van cafés in Athene die ik zelf ken. Een belangrijke Nederlandse krant kopte: ‘Zij drinken, wij betalen’. Dat heeft pijn gedaan. Je kan de Griekse regering verwijten sturen, maar hier werd de gewone Griek gepakt voor een toestand die politici creëerden.”

“In Den Haag ging ik vaak naar een Grieks restaurant. Ik ken een mondje Grieks en raakte zo aan de praat met de grootmoeder van de familie die het restaurant uitbaat. Ze vertelde me dat er soms mensen na de maaltijd opstapten zonder te betalen, met als uitleg: ‘We betalen al genoeg voor uw land’.”

“Later, in België, zag ik een krantenartikel dat Griekenland als reisbestemming afraadde. De bijgaande foto: een nachtelijk beeld van een plein in Athene berucht om zijn junkies en ongure types, het soort beelden dat je in gelijke welke grootstad zou kunnen nemen. Dat was voor mij de druppel. Samen met een aantal gelijkgestemden hebben we toen de ’12 uur voor Griekenland’ opgezet, een solidariteitshappening in de Hallen van Schaarbeek. We lieten de mensen het beste uit de Griekse cultuur en keuken ontdekken, om de stereotypen te bestrijden. De opkomst was massaal. Dat hadden we nooit verwacht. Eind juni is de happening aan zijn derde editie toe.”

Onnavolgbare creativiteit

Hoe zit het met de sympathie in de omgekeerde richting? Is het de Grieken welletjes geweest met Europa? “Je kunt je niet voorstellen welke zware effecten de besparingen hadden op de gewone Grieken. In het begin was hun woede niet gericht tegen de EU, dat is pas later gekomen. De verwijten gingen eerst naar de Griekse machthebbers. Zij hadden de ware toestand van het land verzwegen en geen maatregelen genomen. Al bij al is de zwijgende meerderheid van de Grieken nog altijd pro Europa.”

“Ik ben niet pessimistisch over Griekenland. Door de crisis keren vele jongeren terug naar hun dorpen op het platteland en starten er allerlei agrarische bedrijfjes op met uitstekende producten, zoals olijfolie en kaas. Grieken hebben een onnavolgbare creativiteit. Dat heeft ook te maken met hun eeuwenlange gevecht tegen de Ottomaanse overheersing. Kijk naar alle universiteiten in Europa: op de beste posten vind je altijd Grieken. Die mensen zou je terug in hun thuisland moeten krijgen.”