Grandeur mist grandeur

Het was slikken voor menig Brusselaar toen de iconische brasserie La Taverne du Passage de boeken neerlegde. Dat dit instituut uit 1928 niet zomaar ten onder mocht gaan, vond ook de 30-jarige Raphaël Nataf, die het restaurant uit jeugdsentiment overnam. Hij onderwierp het art-deco-interieur aan een subtiele make-over. Met een vleugje glamour in The Great Gatsby-stijl werden de lederen zitbanken overtrokken in stof met een art-decoprint, kregen de borden een gerestyled gouden logo en tegen het plafond werd een enorme mobiel gehangen met gouden origamivormpjes. Even vlekkeloos als hun klassieke plunje van wit hemd, zwarte vest en strikje bedienen de obers jonge hipsters en oudere koppels met hun gezin.

De keuze is beperkter dan vroeger en minder toegankelijke gerechten zoals kalfsniertjes zijn vervangen door vegetarische alternatieven zoals geroosterde bloemkoolsteak. Toch blijft de nieuwe chef, Antoine Mariscal (25), focussen op Belgische klassiekers. Naast garnaalkroketten, sole meunière en entrecote met frietjes sieren ook luxueuze producten het menu. De twee mergpijpjes (14,50 euro) uit de suggesties arriveren in vol ornaat met een snee geroosterd bruinbrood, zo groot dat het de toch al opzienbarende mergpijpjes bijna volledig bedekt. Even royaal is de toast champignon met een crème van morieljes (16 euro). Enkele exemplaren – gedroogd, want vers vind je die dure paddenstoel pas in april – drijven naast knapperig gebakken Parijse champignons. Het gerecht is niet verfijnd, maar wel erg smaakvol, ook dankzij de plakjes holsteinrundsvlees erbovenop.

In de lijst van ‘ les incontournables‘ volgt de americain (21 euro), goed op smaak gebracht, maar de rundstartaar is gemalen en niet gesneden zoals ik hem het liefst heb. Het slaatje is vooral rucola die nogal treurig op het bord is gegooid en de frietjes zijn droog. Ik pik dus gretig mee van een andere incontournable, de vol-au-vent, heel smaakvol met grote stukken kip, paddenstoel en kalfszwezerik en een bladerdeegje (28 euro). Met iets meer cachet verschijnt de lekkere chocolademousse (10 euro) in een hoog glas. Hij is te lopend, wat er niet op betert door het smeltende gezouten karamelijs onderin. De smaken zijn er, de prijzen zijn correct, maar de afwerking mag meer in de lijn van de grandeur van het interieur.