GRAND CRU HASPENGOUW

Na een eeuwenlange winterslaap is de Zuid-Limburgse wijnbouw zich volop aan het herpakken. Uit de groep amateurs zijn de eerste professionelen opgestaan. Met succes.

Overal in Zuid-Limburg gingen enkele jaren geleden amateur-wijnboeren aan de slag. Hoeveel precies weet niemand, maar het rijke verenigingsleven rond de Zuid-Limburgse wijn de Werkgroep De Wijngaerd, de Gilde der Loonse Wijnluyden, het Verbond voor Amateurwijnmakers… is het beste bewijs van deze revival. De wijnbouw in Zuid-Limburg het oudste schriftelijke bewijs dateert uit de elfde eeuw stierf tegen het einde van de zestiende eeuw uit. In de jaren ’60 echter plantte een enkeling in Borgloon, Jan Bellefroid, een 300-tal wijnstokken om wijn te maken voor eigen gebruik. Begin van de jaren ’90 was het hek van de dam.

Volgens kenners bereikten tot nog toe twee wijngaarden een commerciële schaal : het Wijnkasteel Genoelselderen in Riemst en het domein ‘D Wijngaert Velt in Sint-Truiden. De laatste is één hectare groot, telt 5400 druivenstokken van de rassen Pinot Gris en Auxerrois en is van Jean-Paul en Clara Broos-Hayen. “Wij werken allebei in het onderwijs, want het moet nog leefbaar zijn ook,” relativeert Clara meteen. “Het zal nog enkele jaren duren eer we uit de kosten zijn. Je moet vijf hectaren hebben om ervan te leven.”

Jean-Paul en Clara begonnen in ’91 op een geërfd stuk grond, toevallig dezelfde plek waar in de vijftiende eeuw de wijngaard van de Trudo-abdij was. “Onze druivenstokken betaalden we 65 frank per stuk, onze tweedehandse wijnpers een half miljoen,” vertelt Clara. De wijngaard brengt jaarlijks ongeveer 8000 liter op die het echtpaar zelf op flessen trekt. Hun witte wijn, die Blanke Haspengouwer heet, verkopen ze 200 frank per fles. “Daar zit veertien frank accijnzen, 21 % BTW en een klein beetje winst in,” zegt Clara. “Maar die winst is niets vergeleken bij het aantal werkuren dat we aan de wijngaard besteden.” Behalve de pluk in oktober een klus die op een week tijd met zeven betaalde mensen geklaard is doet het echtpaar alles zelf. Tijdens de zomer vraagt de wijngaard minstens vier uur werk per dag, tijdens de wintersnoei is dat nog langer.

“Tot nog toe hebben we elk oogst volledig kunnen verkopen,” zegt Clara. Kopers zijn particulieren, bezoekende groepen gezonden door de dienst voor Toerisme van Sint-Truiden en Lekker Limburg, een Hasseltse winkel die uitsluitend Limburgse producten verkoopt. “In de warenhuizen geraak je niet binnen,” zegt Clara, “tenzij je de prijs zo laag laat zakken dat je je wijn liever zelf uitdrinkt.”

Binnenkort neemt ‘D Wijngaert Velt twintig bijkomende aren in gebruik, maar grootse plannen hebben Jean-Paul en Clara niet. “We hebben geen zin om een wijngaard per telefoon te leiden. We doen het voor het plezier.”

JEAN-PAUL EN CLARA BROOS-HAYEN MET DOCHTER ALINE (‘D WIJNGAERT VELT) Het zal nog enkele jaren duren eer we uit de kosten zijn.