GOEDE HUISVADERS ?

“Belgische investeringen in Oost-Europa, die de werkgelegenheid in ons land vernietigen, kunnen niet langer rekenen op overheidssteun, op federaal noch op regionaal niveau.”

Dat is de boodschap die federaal minister van Financiën Philippe Maystadt ( PSC) vanuit Warschau losliet op België. Vlaams minister-president Luc Van den Brande ( CVP) deed er meteen nog een schepje bovenop : hij wil datzelfde principe ook tussen de Belgische regio’s zelf introduceren.

Op zich zou dit geen nieuws mogen zijn : het is toch de logica zelve dat Belgische en Vlaamse overheden geen geld pompen in buitenlandse investeringen die in eigen land of regio de werkgelegenheid vernietigen. Bedrijven die omwille van economische redenen bijvoorbeeld de loonkost elders investeren ? Niks aan de hand. Maar dat dit zou gebeuren met financiële steun van de federale en regionale overheden van België en Vlaanderen ? Wel iets aan de hand. Ministers en minister-presidenten die acteren als goede huisvaders zouden a priori het onzinnige van een dergelijke ondersteuningspolitiek moeten inzien.

Alleen : het is wel gebeurd. Belgische bedrijven hebben, met financiële steun van België en/of Vlaanderen, bedrijven opgezet in Oost-Europa en zo werkgelegenheid in eigen land vernietigd. Met Belgische/Vlaamse overheidscenten ( nvdr lees : belastinggeld) werden elders jobs gecreëerd, terwijl in eigen land mensen in de werkloosheid ( nvdr lees : belastinggeld), werden gedropt.

Op 5 juli 1993 gaf de toenmalige minister van Economie Melchior Wathelet ( PSC) het Planbureau opdracht het fenomeen delokalisatie in België te onderzoeken. Conclusie ? Bij 460 inplantingen door 286 in België gevestigde bedrijven in Polen, Hongarije, Tsjechië, Slovakije en Slovenië kan 23 procent worden beschouwd als uitwijking. Met andere woorden, bijna één op vier bedrijven investeerde elders, waardoor hier jobs verdwenen. Hoeveel er dat deden met overheidshulp ? Daarover zijn geen concrete cijfers. Maar dat er zijn, moge duidelijk zijn. Anders hoefden Maystadt noch Van den Brande zo luidkeels mee te delen dat het vanaf nu niet meer zal gebeuren.

Of deze ministeriële mededeling nu ook meteen het einde betekent van het Fonds Nieuw Europa dat binnen de armen van de Gimv participaties neemt in de activiteiten die Vlaamse bedrijven in Oost-Europa ontwikkelen ? “Neen,” repliceert Dirk Boogmans, directeur projectontwikkeling bij de Gimv. Het Fonds, indertijd begiftigd met een kapitaal van 600 miljoen frank, heeft in totaal tien participaties goed voor 300 miljoen. “Wij hebben steeds dossiers geweigerd van ondernemingen die alleen geïnteresseerd waren in delokalisatie,” kan Boogmans vandaag resoluut meedelen.

Het ware, zowel voor politiek als voor ondernemend België en Vlaanderen, eervoller geweest indien Maystadt en Van den Brande die boodschap hadden kunnen geven. Nu klinken hun stellige beloften veeleer als de reactie van de betrapte puber die belooft het nooit meer te doen.

R.H.