Girl 6

Spike Lee’s speels portret van een telefoonseksoperatrice biedt kleurrijk vermaak, maar is weinig diepgravend.

De Afro-Amerikaanse cineast en scenarioschrijver Spike Lee heeft steeds onder het spervuur gelegen van de feministische filmkritiek. Zijn verwijt dat hij ongenuanceerde vrouwenrollen neerpent deze keer is het scenario nochtans van de hand van Suzan-Lori Parks zal met ” Girl 6” het tij zeker niet doen keren.

Omdat ze weigert haar borsten te tonen tijdens een auditie voor een langspeelfilm, gaat het anonieme hoofdpersonage uit ” Girl 6” ironisch genoeg haar geluk uitproberen in de seksindustrie. Girl 6, de naam die ze uiteindelijk krijgt toebedeeld, raakt verslaafd aan haar job als operatrice in een telefoonseksbedrijf. Haar showbizz-ambities leeft ze uit in haar fantasieën en identificatie met haar idool Dorothy Dandridge, de eerste Afro-Amerikaanse actrice die een Oscarnominatie kreeg.

Spike Lee geeft aan de wensdromen van zijn hoofdrolspeelster Theresa Randle via een bonte mengeling van montagetechnieken en stijlgrilligheden kleurrijk vorm. Hij laat evenwel in het midden wat droom en werkelijkheid is. Het is zijn manier om de dualiteit van het filmmedium uit te drukken. Terwijl zijn volledig oeuvre, buiten ” She’s Got To Have It. Nola darling“, uitsluitend gewijd is aan de situatie van de Afro-Amerikaan in een blanke samenleving, zitten Lee’s bekommernissen om het racisme hier in details. Zo krijgen de meisjes de opdracht zich uit te geven als zijnde blank en blond. De algemeen verspreide idee als zouden de vrouwen die telefoonseks bedrijven in se lelijk zijn, wordt hier duchtig tegengesproken door de aanwezigheid van onder meer Theresa Randle, Naomi Campbell, Madonna en Debi Mazar. Of het hier om een veredelde droomwereld gaat of niet laat Lee in het midden. De meisjes komen in het bedrijf gewoon hun job doen om geld te verdienen.

Eigenlijk blijft de vrouw in Lee’s laatste een lustobject. Randle’s personage als het Meisje nr. 6 blijft voor de toeschouwer een cijfer zonder meer. Spike Lee mag dan wel tot de meest vooraanstaande cineasten uit de hedendaagse Amerikaanse filmindustrie behoren, de inventiviteit waarmee hij zijn inhoud aan zijn vorm koppelde in films zoals ” Do The Right Thing“, ” Mo’ Better Blues“, ” Jungle Fever“, ” Malcolm X” en ” Clockers” blijft in ” Girl 6” beperkt tot een formele spielerei. Het gebrek aan psychologische en dramatische opbouw wordt virtuoos weggemoffeld achter technisch effectbejag. De uitstekende songs van The artist formerly known as Prince geven aan deze aangename ontspanningsfilm de nodige zwier mee. Maar dit plezier is bij het verlaten van de zaal al vergeten.

PIET GOETHALS

Girl 6 Aangename, maar weinig beklijvende ontspanningsfilm.