Gezond genieten

Voelt u zich te moe, te zwaar of lusteloos ? Vaak volstaat een aanpassing van uw eetgewoonten om weer fit, monter en zelfverzekerd rond te dartelen. Hoe dan ? Zo luidde onze vraag aan drie befaamde voedingsconsulenten. Vooraf één geruststelling : genieten is niet verboden.

TEKST : LUC DE DECKER / FOTO’S : JAN VERLINDE

In Bassevelde, een biljartvlak Vlaams dorp waar de wilgen krommen onder het gewicht van de Zeeuwse wind, wijst een boer met een verweerd Permekehoofd me vanop een stoppelig veld de weg naar de praktijk van Jacques Caluwé. Vlakbij het door taxushagen verscholen gebouw waait het plattelandskarakter weg. Daar zorgen auto’s met Nederlandse, Duitse en Oostenrijkse nummerplaten voor. Kinesist en diëtist Caluwé trekt een internationaal cliënteel en dito cursisten aan. Zijn kennis en ervaring zocht hij zelf ook binnen en (ver) buiten de grenzen. “Noem me geen voedingsgoeroe”, vraagt hij niet zonder nadruk. “Dan leg je de klemtoon verkeerd. Ten eerste : een mens moet zelf beslissen en zijn lot niet in handen van een goeroe leggen. Ten tweede : voeding is weliswaar een fundamenteel ingrediënt, maar het baat niet bijster veel als je nooit tijd neemt voor jezelf en je enkel laat leiden door negatieve stress. Ten derde : je kan je ook wegstoppen achter een rigoureuze voedingsleer. Je kan de gezonde aanwijzingen perfect volgen, maar wat ben je ermee als die levenswijze iets buiten jezelf blijft ?”

Jacques Caluwé

is de jongste jaren, willens nillens, voor een snel uitdijend publiek uitgegroeid tot de verpersoonlijking van het strenge dieet. “Met een dieet hebben mijn adviezen niets te maken”, pareert hij. “Bij een dieet vraagt men steeds : wanneer mag ik weer normaal eten ? Een dieet kan nodig zijn bij een ziekte. Ik pleit evenwel voor een levenswijze. Je mag best eens zondigen, af en toe een feest, maar doe het met mate. Het gaat om de kwaliteit van je leven. Kwaliteit mag je echter niet verwarren met jezelf vernietigen. Je geeft een prachtige wagen toch ook geen bezoedelde brandstof ?”

Zijn inzicht puurde Caluwé onder meer uit de bekende Shelton-methode en het daarop gebaseerde boek Een leven lang fit van Marilyn en Harvey Diamond. Ze propageren het gedissocieerd eten, een stadhuiswoord voor het uitgekiend combineren van de voeding. De kern : combineer nooit vlees, vis of kaas met aardappelen, brood of spaghetti. Kortom, eet nooit koolhydraten en eiwitten tegelijk. Aardappelen met groente kunnen wel door de beugel. Het ontbijt bestaat enkel uit fruit. Tot de (lichte) lunch is er geen ruimte voor ander voedsel. Caluwé nam dit uitgangspunt niet zomaar over. Hij paste het in zijn totaaltherapie in. Zijn kennis haalde hij ook uit de Ayurveda, zeg maar de aloude Indische geneeskunde. Hij volgt nog geregeld cursus bij de Indiase professor Singh in Varanasi aan de Ganges en bij de Italiaanse professor Giorgio Barabino in Savona.

Zelf leidde Caluwé lang niet altijd het voorbeeldige leven dat hij nu bepleit. Als prille dertiger voetbalde hij bij Deinze en later bij het Nederlandse Hoek, oefende samen met zijn vrouw zijn kinesistenpraktijk uit in Bassevelde, gaf les aan kinesisten en artsen over bandages en sporttaping en beheerde een eigen bedrijf van sportverzorgingsmiddelen. De avonden na de cursussen werden wel eens rijkelijk besproeid met whisky. Caluwé weet waarover hij spreekt als hij uitweidt over gestresseerde managers. Stropers worden de beste jagers. Een lijdensweg van kwalen en kwetsuren kon niet uitblijven. Begin april 1988 koos hij echter resoluut voor een bestaan als therapeut, zocht nieuwe studies op en trok zich een tijdlang terug in het Himalaya-gebergte. Tijdens ons gesprek stond de rugzak alweer klaar. “Ik vertrek voor drie weken naar de Himalaya, alleen. Mijn vrouw en kinderen weten dat ik dat nodig heb.”

Soms neemt hij enkele cliënten mee. “We leven enkele weken op 4000 meter hoogte, sober, met vrijwel enkel fruit en we stappen of lopen elke dag. Het is opmerkelijk hoe de vaak ontzettend gestresseerde deelnemers weer tot zichzelf komen. Je wordt daar onbarmhartig met jezelf geconfronteerd. Je zit in je tent, om zeven uur is het donker en buiten vriest het dat het kraakt. Je bent dus verplicht om de balans op te maken.”

Persoonlijke kwaliteitszorg

vat Caluwés advies, zeg maar levensfilosofie, keurig samen. Dat begrip werd echter gecreëerd door het PKZ-Instituut, een vormingsinstituut dat een interdisciplinair programma heeft ontwikkeld rond zelfzorg. Voor die term moeten we dan weer terecht bij stressconsulente Ann Vermeiren en haar man Marc Buelens, hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van De Vlerick School voor Management. Eerder dit jaar schreven ze het boek Zelfzorg. Hun devies : behandel jezelf goed, verwen jezelf. Dat betekent echter niet schrokken tot je erbij neervalt. Alweer stuiten we op dezelfde idee als bij Caluwé : levenskwaliteit eist zelfkennis en een gezonde voeding als opstap naar een creatief, productief en fit leven.

In het PKZ-Instituut, dat vooral workshops verzorgt voor bedrijven, buigt Annemarie Van den Abeele zich over het voedingsluik. Annemarie geeft geen pasklare menu’s, maar wakkert de bewustwording over het eet- én levenspatroon aan. “Eerst verschaf ik inzicht in iemands voedingspatroon. De cursisten schrijven drie dagen lang op wat ze eten en drinken. Daarover discussiëren we. Vervolgens leg ik de basisbegrippen over gezonde voeding uit. We gaan uit van een evenwichtig voedingspatroon zoals we dat vinden in de voedingspiramide. We geven dus kennis, de cursist leert inzien wat baat en schaadt. Met de nodige humor wakkeren we ook de weerbaarheid aan om de vele verleiders te weerstaan.”

Patricia Kriger

stelt pasklare menu’s op, op basis van een eigen programma waarvoor ze onder meer te rade ging bij de onvermijdelijke Shelton en Caluwé. Ze legt de nadruk op de haalbaarheid. “Je kan iemands levensgewoonte niet plots veranderen. Ik ben tegen al te strenge regels. Als je af en toe wat wijn wil, waarom niet ? Weet wat je doet en geniet ervan.”

Krigers devies echoot in de aanpak die PKZ-coördinator Leo Coene naar voren schuift : “We creëren een kader waarbinnen de deelnemers een bewuste en verantwoorde keuze kunnen maken, zodat ze zich goed voelen in hun vel. Voeding is belangrijk, maar staat niet alleen. Time-management helpt ook. En vergeet de humor niet.”

Alle info : PKZ-Instituut, Steenfortstraat 5, 2460 Lichtaart. PKZ-Infolijn : (075) 51.18.18.Patricia Kriger, Stationsstraat 110, 1840 Londerzeel. (052) 30.60.93.Jacques Caluwé, JeeCee Center, Vent 1a, 9968 Bassevelde. (09) 373.73.64. Zijn methode vindt u ook in zijn boek “Bewust bezig zijn met je lichaam”.

Jacques Caluwé : Het gaat om de kwaliteit van je leven. Kwaliteit mag je echter niet verwarren met jezelf vernietigen. Je geeft een prachtige wagen toch ook geen bezoedelde brandstof ?