Gewoon een goeie vent, maar een harde

“Pakken, onmiddellijk.” De voormalige Alcatel-boys Jo Cornu en Julien De Wilde, de drijvende krachten achter het herstel van Agfa-Gevaert, aarzelden geen moment toen Christian Reinaudo beschikbaar bleek. De Fransman wordt in april CEO van de beeldvormingsgroep.

Door Bert Lauwers, illustratie: Daan Rosseels

Door Bert Lauwers, illustratie: Daan Rosseels

Reinaudo zit bij Agfa dankzij de fusie van de Franse telecomgroep Alcatel en het Amerikaanse Lucent in 2006. Reinaudo, lang aanzien als kandidaat-CEO van Alcatel, moest de integratie van Lucent leiden en een nieuwe structuur uittekenen voor een kleine 80.000 werknemers. Maar het klikte niet met Lucent-topvrouw Patricia Russo, die de fusiegroep zou leiden. Daarom vertrok de 55-jarige Reinaudo in de herfst van 2007, toen de integratie was afgerond, met stille trom.

Na bijna dertig jaar Alcatel wou hij het een half jaar rustig houden, maar dat was gerekend buiten Cornu en De Wilde, respectievelijk CEO en voorzitter van Agfa. Zij zochten een baas voor het kwakkelende Healthcare. De headhunter meldde dat ‘een zekere Reinaudo’ beschikbaar was. “Ik zei ‘pakken, onmiddellijk’ (lacht), en Jo zei net hetzelfde”, zegt De Wilde.

Reinaudo ging begin 2008 aan de slag in Mortsel. “Hij heeft zeer veel respect afgedwongen, en dat dan nog als Fransman. Chapeau”, zegt De Wilde die zeker is dat de rest van Agfa ook snel overtuigd zal zijn. “Ik heb hem bij Alcatel voor het verzamelde personeel zien staan, hij kan een bende naar zijn hand zetten en enthousiasme kweken.” Intussen heeft Reinaudo getoond geen doetje te zijn. “Het moet vooruitgaan. Sommigen zeggen dat hij soms te hard is en hard blijft, maar ik vind dat een positieve eigenschap. Hij is gewoon een goeie vent”, zegt De Wilde, die Reinaudo al een kleine twintig jaar kent. Ze zaten nog samen in het directiecomité van Alcatel, terwijl Cornu nog even baas was van Reinaudo.

Broederlijk

Die band viel op tijdens een persconferentie vorige week, waar Reinaudo en De Wilde vaak de hand broederlijk op de arm legden. “Zo ben ik, een méditerranéen. Ik heb jarenlang rugby gespeeld en ben erg fysiek, een echte vent”, zegt Reinaudo. Hij groeide op in Avignon. “Een jeugd zonder problemen”, zegt Reinaudo, wiens naam werd ‘geitalianiseerd’ omdat een kwart van de familie uit Italië komt. “Dat waren immigranten, maar de rest van de familie was heel erg ‘provençal’.” Op zijn zeventiende trok hij naar Lyon om zich voor te bereiden op studies aan de bescheiden Ecole Supérieure de physique et de chimie industrielles de la Ville de Paris. Nadien ging hij aan de slag in het onderzoekscentrum van Alcatel nabij Parijs. Dat onderzoek was de basis voor zijn doctoraat aan de Université Paris 7. “Maar ik realiseerde me dat onderzoek mijn ding niet was”, zegt Reinaudo, die in 1987 de leiding nam van een Alcatel-fabriek voor kabelactiviteiten in Calais. “Daar leerde ik mensen leiden en budgetten beheren.”

In 1996 werd hij baas voor onderzeese netwerken en drie jaar later van de divisie Optics. “Van 2 miljard euro omzet ging het naar 8 miljard en nam mijn visibiliteit sterk toe”, zegt Reinaudo. In 2003 werd hij verantwoordelijk voor Azië en verkaste met zijn gezin naar Sjanghai. In 2006 werd hij teruggehaald voor de integratie van Lucent, nadat hij kort daarvoor ook baas voor Noord- en Oost-Europa was geworden.

Sinds zijn komst naar Agfa woont Reinaudo in een appartement nabij het Antwerpse Centraal Station, zodat het vlot sporen is naar Parijs. De familie bleef daar omdat zij een nieuwe verhuizing niet zag zitten. “We bellen veel, dus als de loodgieter is geweest, weet ik het (lacht)”, zegt Reinaudo, wiens 21-jarige dochter geneeskunde studeert. De 18-jarige zoon mikt op de sociale sector. “We zijn heel verschillend. Hij is heel intuïtief en gevoelig, terwijl ik eerder voor de actie ben”, aldus Reinaudo, die graag gaat paardrijden maar daar amper toe kwam sinds zijn komst naar België. Wel houdt hij eraan twee à drie uur te fietsen per week en zijn de vakanties heilig. “In Frankrijk is het erg in de mode om als grote chef te zeggen dat je geen vakantie neemt. Dat is bullshit. Je moet van tijd tot tijd rusten en zorgen voor familie en vrienden”, aldus Reinaudo, die een grote filmamateur is en ook gepassioneerd is door wijn. In de tuin werken zint hem totaal niet. “Ik luier liever wat”, lacht Reinaudo, die zich wel graag in de keuken doet opmerken. “Het is een beetje daardoor dat ik mijn vrouw heb overtuigd om met me te trouwen.”

Opinie Het broze geluk van Agfa-Gevaert, blz. 55

“Ik heb jarenlang rugby gespeeld en ben erg fysiek, een echte vent” Christian Reinaudo