Gevraagd: ‘eerlijke’ bankiers

Vandaag maakt de eerste van onze vier Belgische grootbanken, KBC Groep, zijn jaarcijfers over 2007 bekend. Het wordt uitkijken naar de definitieve diagnose: in welke mate de ‘bank van hier’ al dan niet immuun is gebleken voor het kwaadaardige kredietvirus. En het wordt ook afwachten welke de tone of voice zal zijn van KBC-topman André Bergen.

Vorige week spraken Deutsche Bank en het Spaanse Banco Santander van ‘recordcijfers’. En hun boodschap was niet gespeend van enig plat opportunisme, ja zelfs pure hypocrisie. Zo stelde Emilio Botin, de voorzitter van Santander, een winstgroei van ten minste 15 % in het vooruitzicht voor dit en volgend jaar. Met flitsende beurskoersen in de ogen voegde hij er laconiek aan toe: “Ik kan me geen enkel scenario voorstellen dat ons zou verplichten dat vooruitzicht aan te passen.”

Hallo? De Amerikaanse ‘kredietverbeteraars’ MBIA, Ambac en FGIC staat het water aan de lippen, ze roepen alle hens aan dek om hun AAA-rating te behouden en dreigen de financiële sector met een nieuwe vloedgolf van waardeverminderingen te overspoelen. En Santander kan zich – met de beste wil van de wereld – geen worst case scenario bedenken?

Zijn collega Joseph Ackermann, topman van Deutsche Bank, was iets eerlijker in zijn toelichting. ‘Tsunamiachtige toestanden’ zo noemde hij de wankele positie van de obligatieverzekeraars en gedwee gaf hij te kennen dat 2008 een moeilijk jaar zal worden. Eindelijk! Een bankier die een eerlijke toon aanslaat.

Maar ook Ackermann kon niet aan de verleiding weerstaan er opnieuw een lap op te geven: hij bevestigde zijn appetijt in de acquisitie van Postbank, de grootste retailbank van Duitsland. Zijn boodschap: de ‘goede resultaten’ plaatsen Deutsche Bank in een sterke positie op de overnamemarkt. Analisten en beleggers noteerden ijverig. Business as usual.

De conclusie: bankiers lijden aan een schrijnend gebrek aan oprechtheid. Als gijzelaars van hun beurskoers en bonussen blijven ze positief gekleurd nieuws de wereld insturen en de goegemeente voor de gek houden. Hoe de prognoses bereikt worden, zal hen worst wezen. Als ze maar gehaald worden.

Als toppunt van schijnheiligheid geldt de gereputeerde zakenbank Goldman Sachs. Deze bank zette – met medeweten van de bazen – niet één maar drie ‘Jérôme Kerviels’ in om met buitensporig risicovolle posities zwaar te gokken op het ineenstorten van de subprimemarkt. En dit in een blinde wedloop naar steeds hogere winsten.

Bij SocGen pakte het verkeerd uit en wordt een dergelijke praktijk fraude genoemd. Bij Goldman Sachs passeerde het trio langs de kassa, met elk een bonus van 7 miljoen euro en felicitaties van Wall Street.

Ook Deutsche Bank gedroeg zich als een semihefboomfonds om haar portefeuille aan risicovolle hypotheekobligaties in versneld tempo af te bouwen. Die pluim kan Ackermann vandaag op zijn hoed steken. UBS, Citigroup en Merril Lynch trokken aan het kortste eind. Zij gokten zwaar en verloren.

Na jaren van recordwinsten, mag KBC als eerste de toon zetten over het voorbije jaar. Daarna zullen Fortis, ING en Dexia volgen. Uitkijken hoe realistisch zij de werkelijkheid zullen (durven) weergeven. (T)

Door Piet Depuydt