Gesmaakt alternatief

In meer dan 13.000 Belgische bedrijven ontvangen de werknemers naast hun loon een pakket “maaltijdtitels”. Ticket Restaurant en Maaltijdcheque, de enige twee ondernemingen die in ons land deze bonnen uitgeven, drukken samen jaarlijks voor zo’n goede 18 miljard frank aan papiergeld.

Maaltijdcheques. De haren van Chantal Legrand, marketing manager van Ticket Restaurant, rijzen ten berge bij dat woord. “Maaltijdtitels,” verbetert ze. “Toegegeven, maaltijdcheque is het duidelijkst. Maar wij kunnen ons product toch moeilijk voortdurend met de naam van onze concurrent aanspreken ? De laatste wetteksten en KB’s spreken eindelijk van maaltijdtitels.”

Maaltijdtitels zowel de blauw-rode tickets van Ticket Restaurant als de geelblauwe van Maaltijdcheque zijn zowel bij bedrijfsleiders als werknemers erg gekend. De hetze rond de “maaltijdcheque” in de jaren negentig heeft een aanzienlijke rol in die bekendheid gespeeld. In die tijd besloot de Waalse gemeenschap namelijk om maaltijdtitels toe te kennen aan het onderwijzend personeel. Een grote opdracht, die het Gemeentekrediet er zelfs toe deed besluiten om zelf een bedrijf in maaltijdtitels op te richten. Publicheque ontstond, maar verdween enkele jaren later ook weer toen eerst de loonblokkering in voege trad en later beslist werd het onderwijzend personeel niet langer maaltijdtitels te geven. Maaltijdcheque, dat tot de groep Sodexho behoort, kocht Publicheque en nam de klanten over.

LOONMATIGING.

“De loonblokkering van de voorbije jaren is voor ons werkelijk verstikkend geweest,” verklaart Jean-Bernard Trussart, commercieel directeur van Ticket Restaurant. “Gelukkig is een beperkte loonsverhoging sinds 1 januari van dit jaar weer mogelijk. Omdat maaltijdtitels niet beschouwd worden als loon op voorwaarde dat er aan bepaalde regels beantwoord wordt ( nvdr zie kader) zijn ze nog altijd een bijzonder interessante oplossing. Werkgever noch werknemer betalen sociale bijdragen. En de begunstigde werknemer is vrijgesteld van belastingen op het bedrag, wat bij andere premies helemaal het geval niet is.”

Ook Michel Croisé, commercieel directeur van Maaltijdcheque, heeft het moeilijk gehad. “Met de loonblokkering was het voor ons haast onmogelijk om nieuwe klanten te maken. Tenzij het om nieuwe, pas opgerichte firma’s ging. Ook nu staat de wetgeving niet echt naar onze hand. Maar gelukkig is de deur niet meer potdicht. Ze staat op een kier…”

Maaltijdcheque is dertig jaar op de markt. Ticket Restaurant al veertig jaar ; het werd in 1982 overgenomen door de groep Accor die voornamelijk bekend staat om zijn grote hotelketens als Ibis, Sofitel, Novotel, Mercure… Ticket Restaurant heeft in die periode zijn horizon verbreed : “Wij zitten ook buiten Europa,” zegt Jean-Bernard Trussart. “In Mexico bijvoorbeeld. Of Turkije. Onlangs zijn we ook in Nederland van start gegaan. Het spreekt vanzelf dat de wetgeving in al die landen verschillend is. Plus de cultuur. Neem nu de Nederlanders. Die hebben heel andere eetgewoonten dan wij Belgen. Ga maar eens met een Nederlandse bedrijfsleider in Rotterdam lunchen. De kans is groot dat je in het bedrijfsrestaurant terechtkomt, een plateau in de handen gestopt krijgt en je eigen broodje kaas en glas melk uit de koeltoog moet halen. Je kunt je voorstellen dat de lancering van Ticket Restaurant daar moeilijker en totaal verschillend verloopt dan bijvoorbeeld in België of Frankrijk.”

Ticket Restaurant en Maaltijdcheaque zijn aan elkaar gewaagd qua omzet. 273 miljoen frank voor de eerste, 250 miljoen voor de laatste. Op de vraag of de markt niet stilaan verzadigd wordt, antwoorden beide bedrijven resoluut neen. “In de kast staat de Trends Top 30.000,” lacht Michel Croisé. “En als je weet dat Ticket Restaurant en Maaltijdcheque samen zo’n 13.000 klanten hebben, dan wacht ons nog een groot potentieel.” Jean-Bernard Trussart van Ticket Restaurant : “Alle grote bedrijven kennen het systeem. Bedrijven die nog geen maaltijdtitels toekennen, kunnen volgens mij twee redenen hebben voor hun keuze. Of ze wensen er gewoon geen gebruik van te maken, of de toekenning van maaltijdtitels is niet in de collectieve arbeidsovereenkomst opgenomen.”

Op dit ogenblik zijn het vooral de kleinere bedrijven voor wie het systeem erg interessant is. Dynamische KMO’s die dynamisch willen blijven. Want vergeet niet de invloed van maaltijdtitels op het absenteïsme. Ticket Restaurant liet vorig jaar een onderzoek verrichten naar de afwezigheidsgraad bij personeelsleden. Uit de resultaten bleek dat werknemers niet alleen met plezier uitkijken naar de ontvangst van hun maaltijdtitels, ze waren bovendien minder afwezig. Logisch, als je weet dat één van de wettelijke bepalingen stelt dat werknemers slechts maaltijdtitels ontvangen voor de dagen dat zij effectief gewerkt hebben. Op ziekte- en verlofdagen wordt er geen maaltijdtitel toegekend. Een nieuw wetsvoorstel dat binnenkort gestemd zal worden, zal een aantal definities nauwer omschrijven. Zo is bijvoorbeeld vandaag niet bepaald hoe lang een werkdag moet zijn om recht te hebben op een maaltijdtitel. Wat sommige bedrijven aanzet tot nogal “vrije interpretaties”.

SYSTEEM.

De manier waarop het systeem van de maaltijdtitels werkt, verandert echter niet fundamenteel. Michel Croisé (Maaltijdcheque) : “Wij leveren maaltijdcheques aan bedrijven. Zij betalen ons het totaalbedrag van de cheques, plus een “commissie”. Het percentage van die commissie staat in functie van het jaarlijks bestelvolume. Die commissie dekt de administratieve, de druk- en distributiekosten.”

Handelszaken die Ticket Restaurant of Maaltijdcheque aanvaarden, moeten zich aansluiten en betalen hiervoor een éénmalige aansluiting waarvan het bedrag tussen de 2500 en 5000 frank ligt. Ze worden binnen de veertien dagen terugbetaald. Beide firma’s bieden ook versnelde terugbetalingen, dat wil zeggen binnen 48 uur of binnen 6 dagen. Wie zijn geld zo vlug wil ontvangen, moet ervoor betalen.

Zodra bij Ticket Restaurant of Maaltijdcheque de “titels” de deur uit zijn, treedt bij beide bedrijven een tweede geldcircuit in werking. Het geld dat zij van hun klanten ontvangen, moet pas weer uitgegeven worden op het moment dat de werknemer zijn maaltijdtitel heeft besteed. Vroeger waren de titels een jaar geldig, sinds enkele jaren nog maar drie maanden. Een tegenvaller. “Want daardoor moeten we sneller terugbetalen,” verklaart Jean-Bernard Trussart.

M.V.

MICHEL CROISE (MAALTIJDCHEQUE) Met de loonblokkering was het voor ons haast onmogelijk om nieuwe klanten te maken.